Η σκόνη κάνει μεγαλύτερη ζημιά όταν διαχέεται στην ατμόσφαιρα παρά όταν έχει πια επικαθίσει σε ανήλιαγες γωνιές ή σε δικαστικές αίθουσες.

Οπως συνέβη χθες στο Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης, όπου έπεσαν οι τίτλοι τέλους του δράματος που ξεκίνησε στις 25 Φεβρουαρίου στην Τούμπα.

Το δικαστήριο επέβαλε ποινή φυλάκισης 12 μηνών με αναστολή τριών χρόνων στον 27χρονο οπαδό του ΠΑΟΚ για τη ρίψη ρολού ταμειακής μηχανής που προκάλεσε τον τραυματισμό στο πρόσωπο του τότε προπονητή του Ολυμπιακού Οσκαρ Γκαρθία.

Μια απόφαση που δικαιώνει του Ερυθρόλευκους για την εξέλιξη των γεγονότων και ταυτόχρονα καταδικάζει τη στάση που κράτησαν οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ στον χειρισμό της υπόθεσης.

Η επιμονή στη δημιουργία μιας εικονικής πραγματικότητας αποκαλύπτει τη σαθρή διάθεση του Δικεφάλου να απομακρύνει το σαράκι από τις εξέδρες της Τούμπας.

«Κάποια στιγμή ένιωσα μία κορδέλα να χτυπά την πλάτη μου. Την ξετύλιξα και την πέταξα. Δεν είμαι σίγουρος εάν ήταν αυτή που πέτυχε τον προπονητή του Ολυμπιακού. Μπορεί να ήταν, μπορεί και όχι» κατέθεσε ο κατηγορούμενος. «Μπορεί ναι, μπορεί και όχι». Μια ύστατη προσπάθεια η σκόνη να κρύψει την αλήθεια και να διαψεύσει ακόμα και το οπτικό υλικό

που είχε καταγεγραμμένη την πράξη του.

Η προσπάθεια του κατηγορουμένου να δικαιολογηθεί είναι αποδεκτή. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει αποδεκτό είναι η απαράδεκτη στάση των ταγμένων στο παοκτσίδικο όραμα για την ποδοσφαιρική κυριαρχία να ηγούνται της προστασίας τέτοιων φαινομένων έχοντας στο πίσω μέρος του κεφαλιού τους την άποψη ότι επιτελούν έργο. Να διαγκωνίζονται ποιος θα είναι περισσότερο αρεστός στους παροικούντες την παοκτσίδικη Ιερουσαλήμ.

Πιο πιθανό είναι να μετανιώσει ο 27χρονος για την πράξη του παρά τα πληκτρολόγια που εκτελούν την αλήθεια στα δύο μέτρα. Αλλωστε τα τελευταία δημιουργούν τα θερμοκήπια των ζιζανίων που πνίγουν το ελληνικό ποδόσφαιρο.