Πού πάνε οι φόροι που πληρώνουμε; Αυτό το ερώτημα μας βασανίζει όλους, πολύ περισσότερο δε την τελευταία τετραετία, όπου επί διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ ένα πρωτοφανές φορολογικό τσουνάμι σάρωσε τα εισοδήματα εκατομμυρίων νοικοκυριών, γονάτισε τη μεσαία τάξη και την οικονομία. Το παράδοξο είναι ότι οι υπέρογκοι φόροι οδήγησαν σε υπερπλεονάσματα, αλλά δεν βελτίωσαν το επίπεδο του κοινωνικού κράτους που παρέμεινε χαμηλό σε κρίσιμους τομείς όπως η Παιδεία, Υγεία και η Πρόνοια.

«ΤΑ ΝΕΑ» επιχειρούν να απαντήσουν στο ερώτημα «Πού πάνε οι φόροι που πληρώνουμε;» με τη βοήθεια οικονομολόγων και ειδικών αναλυτών με βάση τα στοιχεία για τα έσοδα και τα έξοδα του ελληνικού κράτους.  Η έρευνα είναι αποκαλυπτική: έξι στα δέκα ευρώ που πληρώνουμε για φόρους και εισφορές κατευθύνονται για την πληρωμή των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και για συντάξεις. Μάλιστα, από τα δέκα ευρώ των φόρων μας, περισσότερα από τρία ευρώ πηγαίνουν για την πληρωμή συντάξεων όταν στην Ευρωπαϊκή Ενωση των 28 κρατών – μελών ξοδεύονται κατά μέσο όρο για τις συντάξεις 2,5 από τα δέκα ευρώ των φόρων που πληρώνουν οι φορολογούμενοι.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat για το 2016, τα οποία δεν διαφέρουν ιδιαίτερα με αυτά του 2017 και 2018, από τα 87 δισ. ευρώ που εισπράττει το κράτος και είναι κυρίως φόροι και εισφορές, τα 21,6 δισ. ευρώ πηγαίνουν για τους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων και τα 31,2 δισ. ευρώ για την καταβολή συντάξεων. Δηλαδή, φορολογούμενοι και ασφαλισμένοι πληρώνουν κάθε χρόνο 87 δισ. ευρώ και πολύ παραπάνω από τα μισά (60,6%) ή για την ακρίβεια 52,8 δισ. ευρώ προορίζονται αποκλειστικά για μισθούς και συντάξεις στο Δημόσιο.

Από το ποσό που απομένει, μόλις 7,5 δισ. ευρώ ή το 8,7% κατευθύνονται για την Παιδεία, 8,6 δισ. ευρώ ή 9,8% στην Υγεία και 3,8 δισ. ευρώ για Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια.

Αν κοιτάξει κανείς τις δαπάνες που φέρουν τον τίτλο «Κοινωνική Προστασία» βλέπει ένα ποσό της τάξης των 36,1 δισ. ευρώ που αντιστοιχεί στο 41,5% των φόρων και εισφορών που πληρώνουμε και οδηγείται στο απατηλό συμπέρασμα ότι η Ελλάδα διαθέτει ένα ισχυρό δίχτυ κοινωνικής ασφάλειας. Ωστόσο από το ποσό αυτό τα 31,2 δισ. ευρώ κατευθύνεται για την πληρωμή των συντάξεων. Και μόνο το υπόλοιπο πολύ μικρότερο ποσό διοχετεύεται για στοχευμένες κοινωνικές δαπάνες όπως για την αντιμετώπιση της φτώχειας, της ανεργίας, των προβλημάτων στέγασης ευπαθών ομάδων, τη στήριξη της οικογένειας και των νέων ζευγαριών, τη βρεφονηπιακή φροντίδα. Δηλαδή, η κοινωνική πολιτική ασκείται πολύ περισσότερο μέσω των συντάξεων εις βάρος των υπόλοιπων προνοιακών δράσεων. Σε αντίθεση βέβαια με ό,τι συμβαίνει στην ΕΕ.

Η θλιβερή σύγκριση με την ΕΕ. Μια σύγκριση των ποσών που δαπανά η Ελλάδα από τους φόρους και τις εισφορές που εισπράττονται με τις αντίστοιχες δαπάνες στην Ευρωπαϊκή Ενωση δείχνει τις διαφορές και προκαλεί θλίψη. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους. Το 36,1% των δαπανών στην Ελλάδα αφορά την πληρωμή των συντάξεων. Στην ΕΕ το κονδύλι αυτό ανέρχεται στο 27,4%.

Στην Παιδεία κατευθύνεται το 9,9% των δαπανών έναντι 15,3% στην ΕΕ των 28 κρατών – μελών, στην Αμυνα πηγαίνει το 4,3% από τους φόρους και τις εισφορές που πληρώνουν όταν στην ΕΕ το ποσοστό αυτό φθάνει μόλις στο 2,9%, για τη Δημόσια Τάξη και Ασφάλεια στην Ελλάδα διοχετεύεται το 4,4% των δαπανών έναντι 3,7% που είναι ο μέσος όρος στην ΕΕ ενώ πολύ περισσότερους πόρους δαπανούμε στις κάθε είδους προμήθειες, τη διαχείριση κρατικών κτιρίων και αυτοκινήτων, τις πρεσβείες, τις εφορίες, τα τελωνεία. Δηλαδή, στην Ελλάδα ξοδεύουμε λιγότερα για την Παιδεία σε σύγκριση με την ΕΕ και αντίθετα πληρώνουμε περισσότερα για την Αμυνα αλλά και για τη λειτουργία του κράτους.  Το συμπέρασμα είναι ένα: Εχουμε φορτωθεί με φόρους που μπορούν να συγκριθούν με αυτούς που πληρώνουν οι φορολογούμενοι των σκανδιναβικών χωρών, αλλά απολαμβάνουμε παροχές βαλκανικές. Ξοδεύουμε περισσότερα για μισθούς και συντάξεις και λιγότερα Παιδεία, Υγεία και Πρόνοια. Και αυτό φαίνεται στην καθημερινή ζωή μας. Από την κατάσταση στην οποία βρίσκονται τα νοσοκομεία, τα σχολεία, τα πανεπιστήμια, οι εφορίες με τις τραγικές ελλείψεις στο προσωπικό, τα δικαστήρια, τα δημόσια κτίρια μέχρι τις συγκοινωνίες με τα ασυντήρητα λεωφορεία του ΟΑΣΑ, την Αστυνομία, και την Πυροσβεστική με τα απαρχαιωμένα συστήματα και μέσα δίωξης του εγκλήματος και κατάσβεσης των πυρκαγιών. Η λίστα με τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι πολίτες που υπερφορολογούνται δεν έχει τέλος.