Δεν υπάρχει αμφιβολία πως η ατμόσφαιρα που έχει διαμορφωθεί στο πολιτικό τοπίο είναι εξαιρετικά δύσοσμη και γίνεται όλο και πιο δυσώδης. Και είναι τρομακτικό γιατί αν όλα αυτά γίνονταν από άλλη κυβέρνηση θα είχε καεί το Σύμπαν, τίποτα δεν θα ‘χε μείνει όρθιο. Αλλά, ως φαίνεται, αυτοί που θα έσπαγαν και θα έκαιγαν, κάπου τώρα έχουν τακτοποιηθεί.
Στο τελευταίο επεισόδιο, ο πιο γνήσιος εκφραστής του συριζανελίτικου τραμπουκισμού κ. Πολάκης και ο – κατά περιγραφήν κύκλων της κυρίας Ράικου -, Ρασπούτιν της κυβέρνησης, έχουν αναλάβει να σκηνοθετήσουν όλο το έργο και να επιμεληθούν ρόλους, σκηνικό και κοστούμια, χωρίς γραβάτες επί το πλείστον. Ποιο είναι αυτό το έργο; Αγριο, απάνθρωπο, αστυνομικό και δικαστικό θρίλερ. Προσφέρουμε βάρβαρα ανθρωποφάγα θεάματα στον λαό, αφού του πήραμε όλο τον άρτο: Στήστε κρεμάλες, γκιλοτίνες, ικριώματα και φέρτε τον δήμιο. Ρίξτε πολιτικούς αντιπάλους στην αρένα, στα λιοντάρια. Πάρτε κεφάλια!
Το ‘πε κι ο περί ου ο λόγος φροντιστής της Υγείας. Ο θεράπων υπουργός. Κοινώς, από τη στιγμή που οι ΣΥΡΙΖΑΝεξΕΛ δεν έχουν τίποτα να μοιράσουν στο πόπολο, προσφέρουν αίμα πολιτικών αντιπάλων, όπως είχαν εξ αρχής υποσχεθεί: «Θα σας τσακίσουμε!», «θα πάτε φυλακή», «θα στηθούν ειδικά δικαστήρια», κρεμάλες, στα πέντε μέτρα, «Γουδιά», «να τους τελειώσουμε», «ή εμείς ή αυτοί!». Πρόσφατα, βέβαια, κι η γνωστή αποστροφή, «αν βάλουμε κάποιους φυλακή μπορεί να πάρουμε και τις εκλογές»! Και, ω του θαύματος, κλήρωσε αμέσως κι ο παίκτης – προφήτης κέρδισε το τζόκερ, που είναι η φωτογραφία του, ίδιος αυτός, ο Τζόκερ! Ετσι είδαμε την περίπτωση του Γιάννου Παπαντωνίου, η προφυλάκιση του οποίου είχε προαναγγελθεί.
Προφανώς όλα αυτά μόνο σε κράτος δικαίου δεν παραπέμπουν. Ούτε, βεβαίως, τα εκατομμύρια του Σόρος που χορεύουν πάνω από το Υπουργικό Συμβούλιο και στα οποία αναφέρθηκε ένας τελειωμένος πολιτικά, ένας καμμένος. Κι άλλος έλεγε τον διπλανό του εκβιαστή, εκείνος τον εγκαλούσε ότι χρηματίζεται, ότι τρώει απ’ τα «μυστικά κονδύλια», άλλος σφύριζε αδιάφορα κι άλλος έδενε τα κορδόνια του στη σέντρα, σημάδι ότι τα παίρνουμε, ελάτε, ανοίξαμε και σας περιμένουμε. Ηταν, στ’ αλήθεια, ένα πραγματικό Υπουργικό Συμβούλιο, δεν ήταν θεατρικό δρώμενο ούτε επιθεώρηση. Με υπουργούς, της ίδιας κυβέρνησης μάλιστα, που καθορίζουν τις τύχες της χώρας, της δικής μας χώρας. Κι ένας, περαστικός, άκουγε από μέσα φωνές και μπινελίκια, αλλά δεν ήταν εισαγγελέας, τουρίστας ήταν και δεν ήξερε γρυ ελλήνικος λάνγκουεϊτζ, που λέει κι ένας γνωστός μου, σχεδόν πρωθυπουργός.
Στο Μέγαρο Μαξίμου είμαι σίγουρος ότι θα θελήσουν να παίξουν τα ρέστα τους. Οπως ο χαμένος στην πόκα που στους τελευταίους γύρους προσπαθεί να μειώσει τη χασούρα. Εν προκειμένω δεν τους νοιάζει τίποτα. Μόνο να λερώσουν τους άλλους θέλουν, για να έχουν να λένε στο αδηφάγο κοινό, στο πόπολο, στην πλεμπάγια που διψάει για αίμα, να τοι οι κλέφτες και τα κομμένα κεφάλια που σας υποσχεθήκαμε, «ορίστε, σε αυτούς θέλετε να γυρίσετε;». Και να ψελλίζει ο λαουτζίκος, έλα μωρέ, καλά τα λέει το αριστερό παιδί, οι άλλοι καλύτεροι είναι;… Μέχρι να γεμίσει ο τόπος φασίστες, που και αντισυστημικοί είναι και καθαρά χέρια έχουν(!), δεν είναι σαν τους άλλους, δεν κλέβουν αυτοί(!), μόνο κρεματόρια στήνουν και θαλάμους αερίων.
Το εργάκι μπορεί να μην κόβει πάρα πολλά εισιτήρια, παράγει, όμως, αποτελέσματα. Ποια είναι αυτά; Μα, η άπωση και η αηδία των πολιτών για την πολιτική και τους πολιτικούς. Αυτό ακριβώς θέλουν οι ΣΥΡΙΖΑΝεξΕΛ. Υπέροχη αναταραχή, θαυμάσια κατάσταση, που έλεγε κι ο Μάο, εκεί που, επαναστατικά, καθάριζε καμιά εξηνταριά εκατομμύρια Κινέζους. Ναι, αυτός που τις ιδέες του θαυμάζει ο Πρωθυπουργός, ο οποίος αμέτοχος, κάνοντας τον Κινέζο, παρακολουθεί όλα όσα συμβαίνουν μεταξύ των υπουργών του, που σφάζονται. Το μόνο που μπορεί να δηλώσει είναι «εγώ απλώς προεδρεύω και άντε τελειώνετε γρήγορα γιατί πρέπει να πάω με την Μπέτυ για ψώνια…».
Διότι, πράγματι, τι είναι ο κ. Τσίπρας, τον οποίο πολλοί είχαν μεγαλοποιήσει τα προηγούμενα χρόνια; Ενας απλός εξουσιομανής. Ενας καταληψίας, που έγινε το όνειρο πραγματικότητα και έχει σε κατάληψη το Μαξίμου. Που έχει τοποθετήσει σε θέσεις – κλειδιά πρόσωπα που ξέρουν τη δουλειά, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Για αυτό και βλέπουμε να κάνουν κουμάντο βασικά ο Καμμένος, ο Πολάκης, η Θάνου, ο Μίμης (Ρασπούτιν;), ο Βερναρδάκης, ο Σπίρτζης, ο Αϊνστάιν της Παιδείας και τα άλλα τα παιδία που παίζει…
Ολα αυτά τα χρόνια έχουν καταδείξει ότι ο κ. Τσίπρας δεν πιστεύει σε κανέναν Θεό, εκτός από αυτόν της εξουσίας, δεν πιστεύει τίποτα. Για αυτό και το προσεχές διάστημα θα κάνει ό,τι μπορεί για να παραμείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στο Μέγαρο Μαξίμου. Οχι τον Φίλη, τον Κοτζιά, αλλά και Παππά και Φλαμπουράρη, μην πω και την Μπέτυ, είναι ικανός να διώξει, αν χρειαστεί, προκειμένου να παραμείνει στην εξουσία. Με μία λέξη είναι αδίστακτος. Ας προσέχαμε.