Δεν έχουν τέλος οι αποκαλύψεις αναφορικά με το τι συνέβη κατά το περίφημο Υπουργικό Συμβούλιο της 16ης Οκτωβρίου, το οποίο ως γνωστόν οδήγησε τον Νίκο Κοτζιά στην παραίτηση από τον θώκο του υπουργείου των Εξωτερικών. Και όσο περνούν οι ημέρες και αποκαλύπτονται ως ψηφίδες τι ελέχθησαν, παρουσία του Πρωθυπουργού και του συνόλου των μελών του ανώτατου κυβερνητικού οργάνου, τόσο πιο σοκαριστική είναι η εικόνα. Για παράδειγμα, όλη η συζήτηση των τελευταίων ημερών έχει επικεντρωθεί στις βαριές καταγγελίες τόσο για τη «χρηματοδότηση» που παρείχε (;) ο δισεκατομμυριούχος Τζορτζ Σόρος στην ελληνική κυβέρνηση ώστε να χρησιμοποιήσει τα χρήματα για την εξαγορά πολιτικών και μέσων ενημέρωσης στα Βαλκάνια (και προφανώς και στα Σκόπια), όσο και για την κατάχρηση από μέρους του κ. Κοτζιά ενός τμήματος των μυστικών κονδυλίων του υπουργείου των Εξωτερικών.

Και όμως, υπήρξαν και άλλες καταγγελίες, οι οποίες δημιούργησαν ιδιαίτερη αίσθηση (σοκ!) στο Υπουργικό Συμβούλιο, σε τέτοιο βαθμό, ώστε παρά πολλοί – και ο Πρωθυπουργός – έμειναν άφωνοι, αδυνατώντας να πιστέψουν ότι μπορεί να έχει συμβεί αυτό που ο Νίκος Κοτζιάς περιέγραφε με τα πλέον μελανά των χρωμάτων.

Τι ήταν αυτό που περιέγραψε ο Νίκος Κοτζιάς και άφησε άφωνο το  ακροατήριό του;

Οτι κατά τη διάρκεια της τελικής φάσης των διαπραγματεύσεων για τη συμφωνία των Πρέπων δεχόταν αδιανόητα υβριστικά SMS στο κινητό του τηλέφωνο, ακόμη και μέσα στην άγρια νύχτα, αρκετές ώρες μετά τα μεσάνυχτα!

Ο/οι αποστολέας/είς καθύβριζε/αν ευθέως τον ίδιο με βαρύτατους υπαινιγμούς εις βάρος του, σε περίπτωση που ολοκλήρωνε τις διαπραγματεύσεις για το ονοματολογικό του γειτονικού κρατιδίου της ΠΓΔΜ. Τα μηνύματα αυτά τα διατηρεί καταχωρισμένα στο κινητό του τηλέφωνο και όπως δήλωσε είναι στη διάθεση του Πρωθυπουργού για να διαπιστώσει και τον/τους  αποστολέα/είς τους. Οπως είπε στους συναδέλφους του, αν έπεφταν αυτά τα ελεεινά SMS στην αντίληψη της οικογένειάς του, καθώς αρκετές φορές βρίσκονταν μαζί του, υπήρχε ο κίνδυνος να προκληθεί σοβαρότατο πρόβλημα σε κάποιο από τα μέλη της.

Ο κ. Κοτζιάς ανέφερε ότι παρ’ όλες τις ύβρεις και τις συγκεκαλυμμένες απειλές που εμπεριείχαν τα μηνύματα, αυτός τα αψήφησε για το καλό της χώρας, απέφυγε να ενημερώσει τον κ. Τσίπρα, και προχώρησε στις διαπραγματεύσεις με την πολιτική ηγεσία του κράτους των Σκοπίων, επιστέγασμα των οποίων ήταν η συμφωνία των Πρεσπών.

Το ερώτημα τώρα είναι ποιος/οι ήταν αυτός/οί που έστελνε/αν τα συγκεκριμένα μηνύματα στον κ. Κοτζιά κατά τη διάρκεια της διαπραγμάτευσης για το όνομα της ΠΓΔΜ, και ποια μπορεί να είναι η συνέχεια σε αυτή την απίστευτη, λόγω της φύσεώς της, υπόθεση…

Κάποιος να τον σταματήσει

Μέχρι να αποκαλυφθεί όμως η συνέχεια σε αυτή τη βρώμικη, όπως την περιέγραψε ο Νίκος Κοτζιάς, υπόθεση, έχω να επισημάνω ότι στο Μέγαρο Μαξίμου αναζητούν τρόπους να τον κάνουν να σταματήσει να τροφοδοτεί την κοινή γνώμη με αποκαλύψεις για όσα συνέβησαν κατά το Υπουργικό Συμβούλιο της 16ης Οκτωβρίου.

Γνωρίζω, και το γνωρίζω καλά, ότι έχουν γίνει ήδη κάποιες κρούσεις μέσω τρίτων προς τον κ. Κοτζιά να περιορίσει τις δημόσιες τοποθετήσεις του για το θέμα, στη λογική ότι αυτές προκαλούν σοβαρή ζημία στην κυβέρνηση και τον Πρωθυπουργό, καθώς (σημειώνω) ο τέως υπουργός Εξωτερικών εμφανίζει τον Πρωθυπουργό άφωνο και αδύναμο κατά τη φάση των καταγγελιών/ισχυρισμών του Καμμένου εναντίον του.

Γνωρίζω επίσης ότι η απάντηση που δίνει επί του παρόντος ο κ. Κοτζιάς είναι ότι δεν μπορεί να απεμπολήσει το δικαίωμά του να υπερασπίζεται τον εαυτό του. Και διατείνεται ότι εξακολουθεί να δέχεται επιθέσεις από μέσα ενημέρωσης και social media, επί τη βάσει των καταγγελιών/ισχυρισμών Καμμένου.

Ο ίδιος ισχυρίζεται σε συνομιλητές του ότι γνωρίζει ποιος υποκινεί τις επιθέσεις που δέχεται, και αφήνει να εννοηθεί ότι όσο αυτές συνεχίζονται θα αμύνεται όπως μπορεί…

Μια «κινούμενη βόμβα»

Το πρόβλημα που αντιμετωπίζει το Μέγαρο Μαξίμου με τον Κοτζιά όμως δεν είναι μόνο οι δίκην του μαρτυρίου της σταγόνας αποκαλύψεις σχετικά με το τι συνέβη στο προ δεκαημέρου Υπουργικό Συμβούλιο. Είναι το ανεξέλεγκτο και παρορμητικό τού χαρακτήρα του. Γνωρίζουν, και ειδικά ο Πρωθυπουργός, ότι ο Κοτζιάς «δεν υπακούει σε κανέναν κανόνα κομματικής πειθαρχίας» – άλλωστε οι περιοδείες που ξεκίνησε από την Κρήτη είναι κάτω από την ομπρέλα της Κίνησης «Πράττω», όχι ως συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Φοβούνται λοιπόν ότι αν ζοριστεί πολύ, ενδέχεται να εκραγεί και να αντιδράσει με τρόπο που θα προκαλούσε σεισμικές αναταράξεις στο πολιτικό σκηνικό της χώρας: να δώσει στη δημοσιότητα την επιστολή που απέστειλε στον Πρωθυπουργό Αλέξη Τσίπρα.

Εχοντας πια διακόψει κάθε σχέση με το Μέγαρο Μαξίμου, και έχοντας χρεώσει στον Πρωθυπουργό (αλλά και κορυφαίους υπουργούς) ότι δεν έκαναν την παραμικρή κίνηση να τον στηρίξουν στην άγρια κόντρα του με τον Καμμένο, ο Νίκος Κοτζιάς αποτελεί πλέον για πολλούς μέσα στην κυβέρνηση «μια κινούμενη βόμβα»…

Μια πηγή μου στην κυβέρνηση, μου ανέφερε σχετικά ότι ο τέως υπουργός Εξωτερικών «έχει προειδοποιηθεί από έμπιστο συνεργάτη του Πρωθυπουργού περί της ανάγκης τήρησης του απορρήτου της επιστολής»…

Εγώ θα συστήσω απλώς «προσοχή» διότι ακόμη και αυτές οι «προειδοποιήσεις» μπορούν να προκαλέσουν την έκρηξη Κοτζιά, με εντελώς αντίθετα του επιδιωκόμενου αποτελέσματα…

Πήγε στράφι η προφυλάκιση

Πρέπει να σημειώσω εδώ ότι η πρώτη μεγάλη επίπτωση από την επιμονή του κ. Κοτζιά να διατηρεί στο προσκήνιο τη συζήτηση για τις καταγγελίες/ισχυρισμούς Καμμένου στο Υπουργικό Συμβούλιο έχει ήδη τα πρώτα σοβαρά αποτελέσματα. Σχεδόν έχει «καεί» επικοινωνιακά το θέμα της προφυλάκισης του ζεύγους Παπαντωνίου και έχει πάει εντελώς στράφι η στρατηγική που είχε εκπονηθεί σχετικά με το θέμα αυτό. Η κυβέρνηση προσδοκούσε ότι με την προφυλάκιση θα άλλαζε εντελώς η πολιτική ατζέντα, και στην κοινωνία θα επικρατούσε η εικόνα του Γιάννου με χειροπέδες, ώστε να ανακληθεί στη συλλογική μνήμη η υπόμνηση του «σάπιου παλιού πολιτικού κατεστημένου που οδήγησε τη χώρα στη χρεοκοπία επειδή έκλεβε».

Ωστόσο οι καταιγιστικές αποκαλύψεις, και ειδικότερα αυτή με τη «χρηματοδότηση» του δισεκατομμυριούχου Τζορτζ Σόρος προς την κυβέρνηση για να εξαγοράσει «ξένους» κατά τον κ. Κοτζιά (προφανώς πολιτικούς και μέσα ενημέρωσης στα Βαλκάνια), έχουν υποβαθμίσει σχεδόν εντελώς κάθε συζήτηση αναφορικά με το ζεύγος Παπαντωνίου, παρά τις απελπισμένες προσπάθειες των υπογείων του Μεγάρου Μαξίμου να τη διατηρήσει στο προσκήνιο.

Είναι ενδεικτικό ότι ακόμη και η «Αυγή» εξαναγκάστηκε χθες να επιτεθεί στις «ψεκασμένες θεωρίες περί Σόρος», αλλά είναι προφανές ότι η ζημιά έχει γίνει και δεν αποκαθίσταται εύκολα…

Αήθης επίθεση

Κλείνοντας για σήμερα, δεν μπορώ να μην αναφερθώ στην αήθη προσπάθεια που καταβάλλουν τα δυσώδη υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου να σπιλωθεί ένας καλός πρωθυπουργός, που πήγε τη χώρα μερικά βήματα μπροστά, και κατάφερε μέσα σε οκτώ χρόνια να την εκσυγχρονίσει όσο το επέτρεπαν οι συνθήκες και τα πάσης μορφής κατεστημένα. Αναφέρομαι στον Κώστα Σημίτη, ο οποίος δέχεται μια τρομακτική επίθεση και από τη Δεξιά και από τον ΣΥΡΙΖΑ απ’ αφορμή την προφυλάκιση του ζεύγους Παπαντωνίου. Ο Σημίτης ως πρωθυπουργός έχει, αδέρφια, την ίδια ευθύνη που είχε ο Καραμανλής όταν έβλεπε κουμπάρους, κολλητούς και φίλους να απομυζούν ως βδέλλες το κράτος και να μην κάνει τίποτε. Και έχει την ίδια ευθύνη με τον Τσίπρα όταν μπροστά του διατυπώνονται τόσο βαριές κατηγορίες για τον Σόρος ή τα μυστικά κονδύλια και κλείνει μάτια και αφτιά να μην ακούει και να μη βλέπει.

Οταν καταγγέλλεται ας πούμε το σκάνδαλο με την παραχώρηση της εκμετάλλευσης του Αεροδρομίου Ελ. Βενιζέλος με 650 εκατομμύρια λιγότερο από το πραγματικό τίμημα, είναι ο τελευταίος που δικαιούται να μιλάει για τη μίζα των 2,5 εκατομμυρίων του Γιάννου. Για να χρησιμοποιήσω ένα τελευταίο, μόνο, παράδειγμα.

Δεν μπορεί λοιπόν, τούτων δοθέντων, να κάνει τον τιμητή. Ούτε τον κήνσορα της ηθικής. Για να λέμε κάποια στιγμή τα πράγματα με το όνομά τους.