Αναζήτηση
Τις τελευταίες δυο φορές που η Ζαλγκίρις Κάουνας βρέθηκε στα μέρη μας έστειλε… αδιάβαστο τον Ολυμπιακό, νικώντας τον δυο φορές σε δώδεκα βράδια και συνολικά τέσσερις σε ένα εικοσαήμερο και πέντε σε όλη τη σεζόν καθ’ οδόν προς το Βελιγράδι, σε ένα φάιναλ φορ που το λαχταρούσε από το ένδοξο, πλην μακρινό 1999!
Μεσούσης της σεζόν και προτού ξεπαστρέψουν τους Πειραιώτες οι Λιθουανοί νίκησαν σχεδόν δυο φορές τον Παναθηναϊκό! Τον έριξαν στο κανναβάτσο με 80-74 στις 7 Δεκεμβρίου στο Κάουνας και του έβγαλαν τα… συκώτια στις 25 Ιανουαρίου στην Αθήνα σε ένα θρίλερ 45 λεπτών, που κρίθηκε στη μεν κανονική διάρκειά του με το σουτ του Κέι Σι Ρίβερς, στη δε εκπνοή της παράτασης με το λέι απ του Νικ Καλάθη (94-93).
Εννέα μήνες αργότερα η Ζαλγκίρις επιστρέφει στο ΟΑΚΑ και μαζί της ξαναγυρίζει στο παλιό σπιτικό του (στο οποίο μάλιστα κατοίκησε δυο φορές) ο Σαρούνας Γιασικεβίτσιους, τον οποίο μπορεί πέρυσι να… στραβοκοίταζαν οι θεατές, επειδή διαμαρτυρόταν α λα Ομπράντοβιτς προς τους διαιτητές, αλλά δεν παύει να αποτελεί έναν αγαπημένο του κόσμου του Παναθηναϊκού.
Το κόκκινο φλερτ
Εγινε τέτοιος προτού καν φορέσει την πράσινη φανέλα με το Νο 19, τον Αύγουστο του 2007 στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος όπου έσκασε μύτη ως παίκτης της Εθνικής Λιθουανίας για να παίξει στο Τουρνουά Ακρόπολις και έβγαλε θυμωμένος από πάνω του ένα κασκόλ που του φόρεσαν οι (ανυπόμονοι να τον χρίσουν παίκτη της ομάδας τους) οπαδοί του Ολυμπιακού!
Τότε όπως και δυο χρόνια νωρίτερα, επί ημερών Γιόνας Καζλάουσκας, ο Ολυμπιακός πλεύρισε τον λιθουανό γκαρντ, αλλά και ο Πίνι Γκέρσον που κατέκτησε μαζί του δυο απανωτά τρόπαια της Ευρωλίγκας με τη Μακάμπι έφαγε… χυλόπιτα, με αποτέλεσμα να στραφεί στον Λιν Γκριρ, δηλώνοντας πικαρισμένος ότι «θα μου κάνει τη δουλειά καλύτερα απ’ ό,τι ο Σάρας».
Εναν μήνα αργότερα, μεσούντος του Ευρωμπάσκετ, ο τότε παίκτης των Γκόλντεν Στέιτ Γουόριορς έβαζε την τζίφρα του στο συμβόλαιο που του κουβάλησε στη Μαδρίτη ο μάνατζερ του Παναθηναϊκού και νυν πρόεδρος της ΚΑΕ, Μάνος Παπαδόπουλος και να πώς ο νυν προπονητής της Ζαλγκίρις έγινε μέρος της πράσινης ιστορίας…
Ο ιστορικός ημιτελικός
Παρεμπιπτόντως εάν τότε τον αγάπησαν οι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού, δυο χρόνια αργότερα έμελλε να τον λατρέψουν και να τον αποθεώνουν εις το διηνεκές, διότι ήταν εκείνος που καθάρισε την μπουγάδα στον (αλήστου μνήμης για την ποιότητα και δη για τη συναρπαστικότητά του) ημιτελικό του φάιναλ φορ με τον Ολυμπιακό στο Βερολίνο.
Αυτή η έντονη συναισθηματική σχέση παρέμεινε ζωντανή και δυνατή στα χρόνια τα οποία πέρασαν από τότε και κρατούν τον Γιασικεβίτσιους αδιαλείπτως στο πράσινο κάδρο: είτε ως παίκτη σε δυο θητείες και σε τέσσερις σεζόν (2007-10, 2011-12), είτε ως υποψήφιο προπονητή στη μετά τον Ομπράντοβιτς εποχή (καλοκαίρι 2012), είτε πλέον ως αντίπαλο στον πάγκο της Ζαλγκίρις…
Και επειδή το μέλλον είναι άδηλον, δεν αποκλείεται κάποια στιγμή να βαδίσει στα χνάρια τόσο των δυο μεντόρων του (Ομπράντοβιτς, Πασκουάλ), όσο και εκείνων που διετέλεσαν παίκτες και προπονητές του Παναθηναϊκού (Πανταζόπουλος,
Μήλας, Κουκόπουλος, Κυρίτσης, Πολίτης, Κέφαλος, Ιορδανίδης, Πεδουλάκης, Αλβέρτης, Μανωλόπουλος).
Προς το παρόν όμως ο Σάρας στέκεται απέναντι και επειδή είναι από γεννησιμιού του φιλόδοξος και μπολιασμένος με τη νοοτροπία του νικητή, διψάει για αίμα, χωρίς κιόλας να νοιάζεται εάν αυτό είναι κόκκινο ή πράσινο!
Η ακόμη και κίτρινο, όπως αυτό που αποπειράθηκε να ρουφήξει στον ημιτελικό του φάιναλ φορ, απέναντι στον μέντορά του Ζέλικο Ομπράντοβιτς, ενώπιον του οποίου την παραμονή, πάνω στη σκηνή της συνέντευξης Τύπου στο κάστρο του Καλεμέγκνταν, είχε κάνει μια βαθιά υπόκλιση!
Αυτή η ρεβεράντζα δεν έγινε για το θεαθήναι τοις ανθρώποις, ούτε για να καλοπιάσει τον γκουρού του στον Παναθηναϊκού, αλλά για να καταδείξει την εκτίμηση, τον σεβασμό και την ευγνωμοσύνη που τρέφει απέναντι στον άνθρωπο τον οποίο (πολλοί υποστηρίζουν και όχι σώνει και καλά με αρνητική διάθεση) ότι αντιγράφει!
«Είναι tale e quale στον τρόπο με τον οποίο προσεγγίζουν το παιχνίδι, κοουτσάρουν, αντιδρούν, μιλούν στους παίκτες, ακόμη και στο πώς διαμαρτύρονται προς τους διαιτητές» σχολίαζε πέρυσι ο Κώστας Τσαρτσαρής που συμβίωσε και με τους δυο στον Παναθηναϊκό.
Το «γραμμάτιο»
Ο γεννημένος στις 5 Μαρτίου του 1976 και παντρεμένος με την Ελληνίδα Αννα Δούκα «σατανάς» του ευρωπαϊκού μπάσκετ ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της Ζαλγκίρις στις 16 Ιανουαρίου του 2015 και έξι βράδια αργότερα πέτυχε μια περιφανή νίκη επί του Ολυμπιακού με διαφορά είκοσι πόντων (75-55). Πέρυσι οδήγησε τη λιθουανική ομάδα στο φάιναλ φορ της Ευρωλίγκας και πιθανότατα στο μέλλον θα κατακτήσει έναν τίτλο: πιθανότατα επίσης, όχι με την τιμία πλην «πτωχή» Ζαλγκίρις (η οποία ωστόσο του έστρωσε έναν σκασμό λεφτά για να τον κρατήσει στο Κάουνας, σε πείσμα των Σειρήνων), αλλά με κάποια ομάδα μεγαλύτερου μεγέθους στην οποία θα κληθεί να αποδείξει εάν είναι όντως το next big thing των πάγκων… Πάντως – για να υπάρχει ένα μέτρο σύγκρισης και αντιδιαστολής – ο αποψινός αντίπαλός του και προπονητής του στην Μπαρτσελόνα τη σεζόν 2012-13 Τσάβι Πασκουάλ κατέκτησε τον τίτλο ων τέσσερα χρόνια νεαρότερος και απόψε σημαδεύει τη 201η νίκη του στην Ευρωλίγκα… Οσο για τον Ομπράντοβιτς, ελόγου του, στην ηλικία των 42 ετών, τον Μάιο του 2002 στην Μπολόνια, φορούσε στο κεφάλι του το πέμπτο στέμμα!
Το παν είναι να υποφέρεις!
Δεν έμεινε εκεί, αυτό ήταν απλώς το σύνθημα, για να ακολουθήσει το παρασύνθημα: «Υποφέρω στον αθλητισμό σημαίνει ότι αντιμετωπίζω τα νεύρα μου, την κούραση, τον θυμό, τα προβλήματα που μου βάζει ο αντίπαλος, τη μουρμούρα ή τις αποδοκιμασίες από την εξέδρα, την αστοχία, τις αδυναμίες μου. Αντιμετωπίζω ακόμα την πίεση του προπονητή μου, τις ανάγκες των συμπαικτών μου και έπειτα απ’ όλα αυτά, αφού έχω υποφέρει πολύ, αισθάνομαι έτοιμος για την τελευταία μάχη, στην οποία πρέπει να επικρατήσω»!
Εννέα χρόνια αργότερα ο ξανθομάλλης με τα υποβλητικά μάτια εξακολουθεί να υποφέρει και να δίνει κάθε μάχη σαν να είναι η τελευταία της ζωής του, χωρίς να λογαριάζει ποιους έχει μαζί του και ποιοι βρίσκονται απέναντί του.
