Καλός και χρήσιμος είναι ο υποθετικός λόγος, αλλά μονάχα για το σχολείο και όχι για το γήπεδο, όπου το αγγλιστί λεγόμενο «what if» δεν έχει πέραση…
Το τι θα συνέβαινε εάν ο Παναθηναϊκός δεν κουβαλούσε το -6 είναι παγκοίνως γνωστό: δεν χρειάζεται δα καμιά σοφία, ούτε καν οξυδέρκεια για να αντιληφθεί κάποιος ότι σε αυτή την περίπτωση οι Πράσινοι θα βρίσκονταν στο ρετιρέ της βαθμολογίας και το δευτεριάτικο ματς με τον ΠΑΟΚ στην Τούμπα θα επείχε θέση ντέρμπι κορυφής.
Από τυπικής πλευράς δεν είναι τέτοιο, αλλά στην ουσία του πράγματος είναι και παραείναι!
Τις προάλλες ο Γιώργος Δώνης είπε ότι περίμενε ή θεωρούσε πιθανό ή ήλπιζε τέλος πάντων να φτάσει η όγδοη αγωνιστική και να βρει την ομάδα του αήττητη: δεν ξέρω εάν το είπε κατόπιν εορτής ή όντως το πίστευε όταν κοίταξε το πρόγραμμα του πρωταθλήματος, πάντως το βλέπει να συμβαίνει και ασφαλώς το απολαμβάνει δεόντως…
Εφτασε λοιπόν η όγδοη αγωνιστική και ο Παναθηναϊκός ανηφορίζει στην Τούμπα έχοντας διανύσει μια… πρωταθληματική πορεία στη ροή της οποίας πέτυχε κάτι πολύ περισσότερο από έξι νίκες και μία ισοπαλία (στην Τρίπολη): πέτυχε αφενός να απαλλαγεί μάνι μάνι από το άχθος που κουβαλούσε και αφετέρου να εξελιχθεί σε ένα απροσδόκητο case study, καταπώς λένε και οι γραμματιζούμενοι…
Μια περιπτωσιολογία, το δίχως άλλο, απέναντι στην οποία η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά!
Και τύποις και κατ’ ουσίαν και συνάμα φύσει (ελέω των ονομάτων και της ιστορίας) και θέσει (λόγω των παράλληλων βίων) το ματς είναι ντέρμπι ολκής, απλώς διαφέρει το διακύβευμα που είναι μεγαλύτερο για τον ΠΑΟΚ, καθότι ο Παναθηναϊκός δεν έχει τίποτε να χάσει!
Eάν μάλιστα καταφέρει να νικήσει και να τερματίσει την άπταιστη προπαίδεια του ΠΑΟΚ με το σερί των επτά νικών, τότε… bingo!