Το περιστατικό που θα διηγηθώ εν συνεχεία συνέβη προ ολίγων χρόνων και αφορά τον τρόπο με τον οποίο συμπεριφέρονται ορισμένοι λειτουργοί της Δικαιοσύνης, οι οποίοι θεωρούν ότι στην απόλυτη εξουσία που τους παρέχει ο νόμος, και επικουρικά η κυβέρνηση όταν πρόκειται για τη διαλεύκανση μεγάλων υποθέσεων, μπορούν οι ίδιοι να παραβαίνουν ακόμη και τους άγραφους νόμους της ηθικής και της αλληλεγγύης.

Οπως είναι γνωστό, η Δικαιοσύνη διερευνά ήδη από οκταμήνου και πλέον τους λογαριασμούς των δέκα κατηγορηθέντων για το σκάνδαλο της Novartis καθώς και συγγενικών τους προσώπων. Περί των αποτελεσμάτων της έρευνας αυτής υπάρχει μια έντονη φημολογία, η οποία εν πολλοίς τροφοδοτείται από τα δυσώδη υπόγεια του Μεγάρου Μαξίμου για λόγους ευνοήτους – δεν θα σταθώ πολύ σε αυτό. Πότε ότι βρέθηκε ο Λοβέρδος «με πολλά εκατομμύρια στο εξωτερικό», πότε «ο Αδωνις με πέντε εκατομμύρια», πότε «η ιδιαιτέρα του Αδωνη με εκατομμύρια» και πότε «ο σύζυγος της ιδιαιτέρας του Αδωνη με πολλά χρήματα που δεν μπορεί να δικαιολογήσει» – τραγέλαφος.

Η ουσία είναι ότι οκτώ μήνες ερευνών ουδέν έχουν αποδώσει, αλλά η ρετσινιά «του έχουν βρει εκατομμύρια» διακινείται, διότι με κάποιο τρόπο πρέπει να στηριχθεί το «σκάνδαλο Novartis», καθ’ όσον έρχονται και εκλογές, και χωρίς Novartis πώς θα τις κάνουμε.

Στο πλαίσιο των ερευνών, λοιπόν, συνέβη αυτό που θα διηγηθώ. Θα απαλείψω μόνο τα ονόματα, διότι πρώτον δεν έχω την παραμικρή διάθεση να μετάσχω στο κυβερνητικό κόλπο και δεύτερον διότι ο πρωταγωνιστής του επεισοδίου έπειτα από μια βαρύτατη περιπέτεια υγείας που πέρασε πρόσφατα βρίσκεται στη φάση της επίπονης και επώδυνης αποθεραπείας του.

Αδελφός «ελεγχόμενου» πολιτικού πρώτης γραμμής διατηρεί, από την περίοδο της επαγγελματικής του δραστηριότητας, σε υποκατάστημα της Alpha Bank στο Κολωνάκι μια θυρίδα. Μία των ημερών, και ενώ βρίσκεται, όπως επί πολλές ημέρες συμβαίνει, στο κέντρο αποκατάστασης προκειμένου να επανέλθει σε κάποιο βαθμό, δέχεται επείγον τηλεφώνημα από τη διευθύντρια του υποκαταστήματος. Τον ενημερώνει ότι «έχουν έρθει ένας εισαγγελέας και δύο άλλοι κύριοι, νομίζω αστυνομικοί, και ζητούν να έρθετε εντός μισής ώρας στην τράπεζα για να ανοιχτεί, παρουσία σας, η θυρίδα που διαθέτετε σε εμάς».

Ο άνθρωπος αναφέρει στη διευθύντρια την κατάστασή του, της λέει ότι την ώρα που μιλούν βρίσκεται στο κέντρο αποκατάστασης στο Κορωπί με τους γιατρούς και ακολουθεί το πρόγραμμα, εκείνη το μεταφέρει στον εισαγγελέα και ο τελευταίος ζητάει να του μιλήσει εκείνος.

Με ύφος αυστηρό, ανάλογο της εισαγγελικής του ιδιότητας και του βαρύτατου έργου που του έχει ανατεθεί να εντοπίσει τα εκατομμύρια της Novartis, απαιτεί σε έντονο ύφος από τον άνθρωπο να «παρουσιαστεί εντός μισής ώρας στο υποκατάστημα, αλλιώς θα καλέσει κλειδαρά και θα σπάσει την κλειδαριά της θυρίδας».

Ο συγγενής του πολιτικού τού εξηγεί ότι αυτή την ώρα κάνει το πρόγραμμα αποκατάστασής του, ότι το κέντρο αποκατάστασης βρίσκεται στο Κορωπί και πως είναι αδύνατον, ακόμη και να διέκοπτε το πρόγραμμα, να βρίσκεται στην τράπεζα στο Κολωνάκι σε μισή ώρα. Μπορεί αυτό να γίνει κατόπιν ενός ραντεβού, λόγω και της βαρύτατης κατάστασης υγείας στην οποία βρίσκεται.

Ακολουθεί ένας νέος γύρος έντονων πιέσεων από πλευράς του εισαγγελικού λειτουργού, «να παρουσιαστεί αμέσως εδώ», και η κατάληξη είναι «πολύ καλά, θα φωνάξω κλειδαρά». «Κάντε ό,τι νομίζετε» απαντάει και ο αδελφός του πολιτικού και η συνομιλία διακόπτεται.

Ποια είναι η συνέχεια; Ο άτεγκτος εισαγγελικός λειτουργός καλεί κλειδαρά, εκείνος ανοίγει τη θυρίδα και ω της απογοητεύσεως: στη θυρίδα δεν υπάρχουν ούτε χαρτονομίσματα, ούτε ράβδοι χρυσού, ούτε πολύτιμοι λίθοι, ούτε κοσμήματα, ούτε επιταγές. Ούτε καν ένα λογότυπο της Novartis, κάτι που να τον συνδέει τέλος πάντων με το σκάνδαλο. Υπάρχει μόνο η διαθήκη ενός ευπατρίδη πολιτικού, προγόνου του «ελεγχόμενου» πολιτικού και του αδελφού του, ο οποίος είχε διατελέσει υπουργός και δήμαρχος Αθηναίων…

Υποθέτω ότι αντιλαμβάνεται ο καθένας την απογοήτευση του εισαγγελικού λειτουργού, ο οποίος επέστρεψε στο γραφείο με άδεια χέρια.

Εισηγούμαι να μελετηθεί η διαθήκη. Ισως ο πρόγονος, που ήταν και επιχειρηματίας, είχε κάποια σχέση με φάρμακα.

(Αγνοώ αν στην εποχή του, στα τέλη του 19ου και αρχές του 20ού, υπήρχε Novartis, αλλά εντάξει, κάπως θα το φόρμαραν – τους έχω εμπιστοσύνη…)

Ερχονται και έφοδοι σε σπίτια

Ο φίλος που μου μετέφερε αυτή την «υπέροχη» ιστορία αναλγησίας και κομματικού – επαγγελματικού φανατισμού μού τόνισε ότι αυτή η ιστορία των ερευνών για το σκάνδαλο της Novartis «θα ανέβει επίπεδο» το αμέσως επόμενο διάστημα. Ρώτησα ποια μπορεί να είναι αυτή η «βελτίωση». Μου απάντησε χωρίς περιστροφές:

«Είμαι βέβαιος ότι η χρονιά θα φύγει με έρευνες κατ’ οίκον σε εμπλεκόμενους πολιτικούς. Αν όχι σε όλους, τουλάχιστον σε σπίτι πολιτικού που έχει χρηματίσει πρωθυπουργός, το πιστεύω. Εκεί, περί το τέλος του χρόνου, το βλέπω».

Λογικό. Αν ανοίγουν θυρίδες και αντί για τα εκατομμύρια της Novartis βρίσκουν… διαθήκες, στις «μπούκες» σε σπίτια θα το ρίξουν, μπας και βρεθεί κάτι. Εστω…

Ποιος εγκαλεί τον Σημίτη;

Οπως ήταν αναμενόμενο, στα προσκείμενα στον ΣΥΡΙΖΑ και στη Δεξιά φύλλα του Σαββατοκύριακου που μας πέρασε, κυριάρχησε το… τεράστιο θέμα «η αφωνία του Σημίτη». Τουτέστιν, γιατί δεν μιλάει ο Σημίτης, γιατί δεν απολογείται, γιατί δεν ζητάει συγγνώμη που ο Γιάννος, όπως προηγούμενα ο Ακης, ο Μαντέλης κ.λπ., τα «έπιασαν» στη διάρκεια της οκταετούς διακυβέρνησής του. Μέγα θέμα, όντως. Αλλά για να δούμε ποιος δικαιούται να τον εγκαλεί για «αφωνία» τον πρώην πρωθυπουργό, ο οποίος έχει αφήσει και πέντε πράγματα στον τόπο, σε αντίθεση με τους επικριτές του: ο ΣΥΡΙΖΑ, του οποίου ο Πρωθυπουργός Τσίπρας έκλεισε προ έτους τα μάτια την ώρα που θα δωρίζονταν με μία μόνο υπογραφή σε επιχειρηματικό όμιλο που εκμεταλλεύεται το αεροδρόμιο Ελ. Βενιζέλος 650 εκατομμύρια; Ή η ΝουΔου, ο πρωθυπουργός Καραμανλής της οποίας έβλεπε τη χώρα να οδηγείται στα βράχια εξαιτίας της απόλυτης απραξίας του και όχι μόνο δεν έκανε τίποτε να το αποτρέψει, αλλά συνέτεινε με τις αποφάσεις του να επιταχυνθεί η πορεία προς τον βυθό;

Να μιλήσει ο Σημίτης, και να απολογηθεί ενδεχομένως, για τα συμπτώματα διαφθοράς που αναπτύχθηκαν στους κόλπους της κυβέρνησής του. Αλλά πριν έχουν άλλοι σειρά. Είναι οι προαναφερόμενοι δύο, «αρχάγγελοι της κάθαρσης»…

ΣΥΡΙΖΑ και παρελάσεις

Εγιναν και παρελάσεις χθες, δεν ξέρω αν το είδατε στην τηλεόραση. Εγώ το είδα και θυμήθηκα μία από εκείνες τις υπέροχες συζητήσεις που είχε ανοίξει ως αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ, ότι άμα γίνει κυβέρνηση θα τις καταργήσει τις παρελάσεις, διότι αυτές τροφοδοτούν τον εθνικισμό και τον λαϊκισμό και δημιουργούν συνθήκες ανάπτυξης των νεοφασιστικών ιδεών. Ωραία χρόνια, υπέροχα. Σκοτωνόμασταν στα πάνελ των σταθμών για το αν πρέπει να γίνονται οι παρελάσεις και τι νόημα αυτές έχουν. Μέχρι που έγινε ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνηση και έδωσε (και επ’ αυτού!) διαμιάς τη λύση: οι παρελάσεις συνεχίζονται κανονικά…

Τεράστιος είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, ανεπανάληπτος…

(Και θα θυμόμαστε όλοι την άθλια συμπεριφορά του στις 28 Οκτωβρίου 2011 στη Θεσσαλονίκη, όταν συριζοτραμπούκοι αποδοκίμασαν έναν ήρωα της Αντίστασης, τον Κάρολο Παπούλια, πρόεδρο τότε της Δημοκρατίας, και ματαίωσαν τη στρατιωτική παρέλαση. Ξεχνιούνται αυτά;)