Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Λεωνίδας Κασελάκης επωμίζεται την ευθύνη ενός μεγάλου σουτ, που έτυχε αυτή τη φορά να είναι κιόλας δύο μαζεμένα…

Δεν είναι η πρώτη φορά που εμφορείται από τη νοοτροπία αυτού τον οποίο οι Αμερικανοί αποκαλούν «clutch player»…

Δεν είναι επίσης η πρώτη φορά σε αυτές τις πρώτες εβδομάδες της σεζόν που τιμώντας το βαπτιστικό όνομά του στέκεται στον προμαχώνα του και βροντοφωνάζει «This is Patra»!

Γελάει που το ακούει και βάζει κιόλας τη δική του πινελιά. «Ενα σίγμα, αυτό προσθέτω εγώ. This is… Sparta, για να ταιριάζει περισσότερο» εξηγεί γελώντας ο διεθνής φόργουορντ του Προμηθέα ο οποίος στο κρισιμότερο σημείο της προχθεσινής αναμέτρησης με την ΑΕΚ – με το σκορ στο 70-65 και ενώ απέμεναν εκατό δευτερόλεπτα – σηκώθηκε δυο φορές από τα 6μ.75 και… bingo!

«Ολα είναι θέμα μυαλού» εξηγεί ο 29χρονος πρώην παίκτης της Νίκης Αμαρουσίου, του Ηλυσιακού, του ΠΑΟΚ, της ΑΕΚ, της Νέας Κηφισιάς και της Αστανά. «Εννοώ ότι με την πνευματική σκληράδα ξεπερνάς και τη σωματική κόπωση που είναι δεδομένη πλέον λόγω των παράλληλων αγώνων στο Πρωτάθλημα και στο Champions League, αλλά και τις πάσης μορφής δυσκολίες. Προερχόμασταν από δύο ήττες με κακές εμφανίσεις από το Περιστέρι και τον ΠΑΟΚ, αλλά βρήκαμε το κουράγιο, αλλάξαμε το τσιπάκι μας και επιστρέψαμε δριμύτεροι κόντρα στην ΑΕΚ».

Η επιστροφή

Δριμύτερος επέστρεψε και ο ίδιος έπειτα από μια διετία στη χώρα των Καζάκων. «Νιώθω ευτυχισμένος διότι βρίσκομαι σε ένα υπέροχο περιβάλλον με παίκτες όπως ο Κατσίβελης, ο Σαλούστρος, ο Γκίκας, ο Τσαϊρέλης, ακόμη και ο Γερομιχαλός που τους θεωρώ αδέρφια μου και ασχολούμαστε μονάχα με το μπάσκετ και όχι με άλλα… υπαρξιακά ζητήματα! Αισθάνομαι ότι όντως ανήκω σε μια ομάδα που είναι καθ’ όλα ευρωπαϊκή και δεν κοιτάζει μονάχα το παρόν, αλλά ανοίγει παράλληλα και τους ορίζοντές της στο μέλλον».

Ο Κασελάκης είναι περίπτωση! Ενας διαρκώς βελτιούμενος παίκτης, ο οποίος ακόμη κι αν δεν είχε το λαμπερό ταλέντο άλλων συνομηλίκων του, υπερκάλυψε αυτό το κενό με την εργατικότητα, την αφοσίωση, τη μετάλλαξή του από πεντάρι σε τριαροτεσσάρι και τη μεταμόρφωσή του σε «μαύρο σκυλί του πολέμου», όπως τον έχει χαρακτηρίσει ο Βλαδίμηρος Γιάνκοβιτς. «Πραγματικά μόχθησα πολύ για να γίνω αυτός που είμαι και οφείλω να ευχαριστήσω τον Κώστα Φλεβαράκη, ο οποίος πριν από επτά χρόνια με τράβηξε μέσα από τη ρακέτα και με έβαλε να παίξω τριάρι. Τότε του υποσχέθηκα ότι θα δουλέψω σκληρά για να μην τον εκθέσω και με τη βοήθεια του προπονητή Μιχάλη Καλαβρού και του γυμναστή Παναγιώτη Ζέρβα διόρθωσα τις αδυναμίες, κάλυψα τα ελλείμματά μου και έγινα ένας πιο… ευρωπαίος παίκτης» αποκαλύπτει ο 28χρονος δις πρωταθλητής Ευρώπης με τις εθνικές ομάδες εφήβων και νέων.

«Το παν σε αυτές τις περιπτώσεις είναι να διαβάζεις καλά τις καταστάσεις, να “κτυπάς” είτε με σουτ είτε από το post-up και να αξιοποιείς τα πλεονεκτήματά σου. Νιώθω ότι έχω βελτιώσει πολύ το παιχνίδι μου, συνάμα απολαμβάνω το μπάσκετ και αυτός ο συνδυασμός μου δίνει κάθε μέρα ένα καινούργιο κίνητρο».