ΕΝ αναμονή του ντέρμπι της Τούμπας, αφού η σελίδα έπρεπε να κλείσει νωρίς, συνεχίζουμε από εκεί που είχαμε μείνει χθες. Στον νέο ομοσπονδιακό προπονητή. Που επρόκειτο μάλιστα να παρακολουθήσει χθες το ΠΑΟΚ –  Παναθηναϊκός. Εκ του περισσού θα έλεγες. Οταν δηλαδή αφήνεις τις ομάδες που προπονείς στα χέρια της Παναγιάς, το ποιος παίζει και ποιος δεν παίζει μικρή σημασία έχει. Οπως έχει πει ο Αγγελος, τι να σου κάνει ο προπονητής «άμα είναι να χτυπήσει η μπάλα στο καλώδιο και να μπει γκολ»; Για εμάς τους απέξω ωραία είναι όλα αυτά. Να τα ακούμε και να γελάμε. Αντε όμως να είσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής και να μπεις σ’ αυτή την περιπέτεια. Μπορεί η ταλαιπωρία να μην είναι καθημερινή αφού πρόκειται για εθνική ομάδα, η δοκιμασία όμως είναι επίπονη. Και αφόρητη. Να είσαι δηλαδή ποδοσφαιριστής της Αρσεναλ κι από τον Ουνάι Εμερι να πέφτεις στη περιπέτεια του Αγγελου.

Πατερίτσες

ΕΚΕΙ που σου κάνει τακτική ο Εουσέμπιο ντι Φραντσέσκο στη Ρόμα, να σε τρέχει ο προπονητής στις εκκλησιές και στα μοναστήρια. Κι αν τολμάς πες όχι. Στην προετοιμασία σε μία από τις ομάδες όπου δούλευε ο Αγγελάρας, βγάζει το πρόγραμμα της επόμενης μέρας. «Αύριο το πρωί θα πάμε στο μοναστήρι να προσκυνήσουμε. Δεν είναι υποχρεωτικό. Οποιος θέλει έρχεται. Οσοι δεν θέλουν ας κάτσουν εδώ». Τρεις τέσσερις ποδοσφαιριστές, δεν πήγαν να προσκυνήσουν. Το απόγευμα, τους φωνάζει ο Αναστασιάδης: «Εσείς θα κάνετε προπόνηση μόνοι σας». «Μα κόουτς εσύ μας είπες, όποιος θέλει έρχεται στο μοναστήρι». Η απάντηση του Αγγελου τους άφησε ξερούς: «Δεν σας τιμώρησα εγώ. Ο Θεός σάς τιμώρησε». Και υπάρχουν κι ακόμα χειρότερα. Στον Ηρακλή τραυματίζεται σοβαρά στον χιαστό ο Μπαχράμης. Χειρουργείται κι ύστερα από λίγες μέρες εμφανίζεται με τις πατερίτσες στα αποδυτήρια. Τι του λέει, ο Αναστασιάδης μόλις τον βλέπει: «Σκέψου τι αμαρτίες έχεις κάνει και σε τιμώρησε η Παναγιά».

Γίδια

ΜΕ τα χίλια ζόρια τον κρατήσανε οι συμπαίκτες του τον Μπαχράμη μην τυχόν και του φέρει την πατερίτσα στο κεφάλι. Ωραίες είναι οι ιστορίες με τον Αγγελο. Να μιλάει για «γίδια» και για «κοτόπουλα». Να επαίρεται ότι «αν έχω οκτώ παίκτες και τον τερματοφύλακα, δεν φοβάμαι καμιά ομάδα». Να αφήνει υπαινιγμούς εν έτει 2015 ότι τον έστησαν οι ποδοσφαιριστές του ΠΑΟΚ όταν βρέθηκε στο +5 από τον Ολυμπιακό κι έχασε το πρωτάθλημα, δεν είναι αστείο. Είναι βαρύ κι ασήκωτο: «Ολους τους έχω κερδίσει σαν προπονητής. Το μόνο που δεν κατάφερα να κάνω σαν προπονητής, ήταν να κερδίσω τον ΠΑΟΚ σαν προπονητής του ΠΑΟΚ». Οταν η ανασφάλεια συνδυάζεται με τη δεισιδαιμονία, το κοκτέιλ που δημιουργείται είναι εκρηκτικό. Και δεν είναι προπονητής στον Διαγόρα Ρόδου, από όπου ξεκίνησε τη καριέρα του. Την εθνική ομάδα του δώσανε. Ετσι και κάποιος ποδοσφαιριστής έχει μειωμένη απόδοση, θα τον καταγγείλει για εσχάτη προδοσία.

Παλικάρια

ΓΙΑ να το κλείνουμε, το τι πάει να πει Αναστασιάδης το περιγράφει στο 100% το παρακάτω περιστατικό. Είναι προπονητής στον Ηρακλή, τελειώνει κάποιο ματς εμφανίζεται στην πρες κόμφερανς. Σκύβει το κεφάλι, φυσάει, ξεφυσάει κι αρχίζει να λέει το ποίημα: «Κανείς δεν ξέρει την ταλαιπωρία. Τα προβλήματα που έχουμε και πολεμάμε με τα παλικάρια». Το μαθαίνει ο Βαγγέλης Μυτιληναίος, που είχε τότε τον Ηρακλή και παίρνει τηλέφωνο έναν από τους αρχηγούς: «Δεν μου λες παιδί μου, ποια είναι τα προβλήματα που έχετε»; Τίποτα κύριε πρόεδρε. Κανένα». «Και τι είναι αυτά που λέει ο προπονητής σας»; «Τι να σας πω κύριε, πρόεδρε. Ρωτήστε τον ίδιο». Αυτός είναι ο Αγγελάρας. Να εμφανίζει προβλήματα εκεί που δεν υπάρχουν. Για να το κάνει δύσκολο. Για να αναδεικνύεται αυτός, που αντέχει στις κακουχίες και στα βάσανα. Και στην τελική, να δημιουργεί προβλήματα για να καταφέρνει να τα λύνει.