Νέος, ωραίος και… κλασικός σέντερ φορ

^«Και τώρα τι κάνει ο Ολυμπιακός δίχως σέντερ φορ;» αναρωτήθηκαν αρκετοί το βράδυ της περασμένης Πέμπτης, όταν μετά τον Αχμέντ Χασάν προστέθηκε το όνομα και του Μιγκέλ Ανχελ Γκερέρο στην injury list των Ερυθρολεύκων. Ερώτημα λογικό, είναι η αλήθεια. Η απορία (τους) όμως είχε διάρκεια μόλις μερικά 24ωρα. Από χθες υπάρχει απάντηση με όνομα και επώνυμο: Δημήτρης Μάνος, και ένας λογαριασμός που άνοιξε την κατάλληλη στιγμή γι’ αυτόν στη Σούπερ Λίγκα. Ακριβώς στο 90′ της αναμέτρησης με τον Απόλλωνα. Γκολ λυτρωτικό που ξανάβαλε τους Πειραιώτες (1-0) στο μονοπάτι των νικών του πρωταθλήματος.

Ναι, τόσο άγχος και τέτοια περιπέτεια προέκυψε στην ομάδα του Πέδρο Μαρτίνς σε ένα ακόμη μονότερμα που η μπάλα δεν έλεγε να αναπαυθεί στα αντίπαλα δίχτυα. Και ενώ πια τα γάλατα είχαν… σφίξει για τα καλά, καθώς στον φαληρικό ουρανό μαζεύονταν σύννεφα ενός απροσδόκητου στραβοπατήματος, εμφανίστηκε ο έλληνας φορ για να δείξει και να αποδείξει πως όλα εκείνα τα εγκωμιαστικά σχόλια που τον συνοδεύουν από τον Ιούνιο και την έναρξη της προετοιμασίας για το «φονικό του ένστικτο» δεν ήταν καλοκαιρινές υπερβολές. Ο Μάνος πέρασε στο ματς στο 75′ αντί του Ανδρέα Μπουχαλάκη. Το τελευταίο χαρτί από τον πάγκο και μια αλλαγή διάταξης σε 4-2-4.

Στη σωστή θέση

Πήρε θέση στο αντίπαλο «κουτί» και όπως αποδείχθηκε πήρε και το ματς. Σε ένα από τα τελευταία σόλο του Λάζαρου Χριστοδουλόπουλου, στάθηκε κοντά για να διεκδικήσει το «ριμπάουντ». Αρπαξε την μπάλα με πλάτη, την έστρωσε με το δεξί, γύρισε το κορμί του ενενήντα μοίρες και έχοντας πια τον στόχο στο πιάτο δεν λάθεψε. Το σουτ στη γωνιά λύτρωσε τη βραδιά. Γκολ «φουνταριστού», που στα παιδιά των 80s είναι δεδομένο ότι θα θύμισε τον θρυλικό «Μουστάκια». Τον Νίκο Αναστόπουλο, που τέτοιες φάσεις ήταν η σπεσιαλιτέ της μεγάλης καριέρας του.

Ο Μάνος είναι γκολτζής. Κλασικός γκολτζής. Πέρυσι σε 26 ματς στη Football League με τον ΟΦΗ έβαλε 27 (!) και είχε 10 ασίστ. Φέτος με τα ερυθρόλευκα έχει δύο γκολ σε τρεις συμμετοχές. Δύο γκολ σε 136′ (90′ στο Κύπελλο με τον Λεβαδειακό όπου σκόραρε το τελικό 1-0, 26′ με τον ΟΦΗ, 20′ χθες) για να είμαστε ακριβείς. Δεν βρέθηκε τυχαία στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Δεν επιλέχθηκε τυχαία η παραμονή του σε αυτό. Τυχαία προκύπτουν όμως καμιά φορά οι μεγάλες ευκαιρίες για να δείξεις και να αποδείξεις ότι μπορείς με μια φανέλα που ζυγίζει τόνους. Η ατυχία των άλλων, τύχη δική σου. Και τα υπόλοιπα στο χορτάρι! Εκεί που κατά τον Πέδρο Μαρτίνς: «Είμαστε η ομάδα με τις περισσότερες ευκαιρίες, τα περισσότερα δοκάρια, τη μεγαλύτερη κατοχή και τα καλύτερα στατιστικά στο πρωτάθλημα, αλλά δεν βάζουμε γκολ. Αυτό είναι που μας λείπει. Είναι πολύ λίγα τα γκολ που βάζουμε σε σχέση με τις ευκαιρίες που δημιουργούμε».

Πώς όμως έφτασε ο Ολυμπιακός σε συνθήκες «ντέρμπι» στο Γεώργιος Καραϊσκάκης με τον ουραγό Απόλλωνα, και τελικά με μια ακόμη νίκη στο φινάλε (όπως με τον Αστέρα Τρίπολης εντός, αλλά και με τον Πανιώνιο εκτός); Εδώ η συζήτηση που μπορεί να ανοίξει είναι πραγματικά μεγάλη. Και πολύπλευρη. Οι Ερυθρόλευκοι άργησαν να πάρουν μπρος, στο 70′, όμως η στατιστική μαρτυρούσε 11-0 τελικές. Ο δε Γιάννης Φετφατζίδης στο 60′ έχασε ένα ακόμη άχαστο (α λα… ΑΕΚ) στην ευκαιρία της αγωνιστικής! Δεν ήταν όμως μόνο θέμα ευστοχίας (16-2 οι τελικές). Από ματς σε ματς, προστίθενται κρίκοι σε μια αλυσίδα ντροπής που κρατά πια κοντά μια διετία. Ο τρόπος που αντιμετωπίζεται ο Ολυμπιακός από τη διαιτησία, ακόμη και μέσα στο ίδιο του το σπίτι. Ο διαιτητής Πραξιτέλης Ζαχαριάδης, ο επόπτης Γιώργος Χριστάκογλου. Από ένα σημείο και έπειτα νιώθεις ότι έκπληξη δεν ήταν (και) τα… χθεσινά. Εκπληξη αποτελεί κάθε κανονική διαιτησία στην εποχή της εξυγίανσης.

«Ξένοι σε όλα τα ματς»

Την εβδομάδα που πέρασε η ΠΑΕ Ολυμπιακός κατέθεσε επίσημο αίτημα για παρουσία ξένων διαιτητών σε όλα τα παιχνίδια της. Εως το τέλος της χρονιάς. Οποιος ενδιαφέρεται για περισσότερα στοιχεία ας πάρει το χθεσινό DVD. Στο 14′ ο Φορτούνης υποδέχθηκε την μπάλα κοντά στο πλάγιο, αλλά ο επόπτης από τον Σύνδεσμο Χαλκιδικής φρόντισε να κόψει λανθασμένα τη φάση με οφσάιντ.

Στο 24′ πάλι ο Φορτούνης έβγαλε σέντρα πίσω από το κέντρο, ο Χριστοδουλόπουλος έφυγε μόνος του στην επίθεση, αλλά ο Χριστάκογλου σήκωσε πάλι τη σημαία. Συμπτωματικά και οι δύο επιθέσεις εξελίχθηκαν μπροστά του. Μπροστά στα μάτια του. Ούτε οριακές ήταν, ούτε σώματα αμυντικών εμπόδιζαν την οπτική του γωνία. Να πούμε για τα επιθετικά φάουλ στην περιοχή του Απόλλωνα; Για το γεγονός ότι το ματς έληξε με τις δύο ομάδες να έχουν από δύο κάρτες (!); Για τις αμέτρητες διακοπές καθυστέρησης; Πραγματικά πλέον δεν έχει νόημα αυτή η καταμέτρηση.

Ολυμπιακός: Ζοσέ Σα, Ελαμπντελαουί, Σισέ, Βούκοβιτς, Κούτρης, Καμαρά (58′ Φετφατζίδης), Μπουχαλάκης (75′ Μάνος), Ποντένσε, Φορτούνης, Ναουέλ (58′ Νάτχο), Χριστοδουλόπουλος.

Απόλλων Σμύρνης: Χουάντερσον, Στάθης, Κύργιας (69′ λ.τ. Τζανετόπουλος), Λούκιτς, Οριουέλα,  Γκίνο, Κονέ, Ντ’ Ούρσο, Ακόστα (75′ Ζοάο Πέδρο), Τριάδης, Σικαμπάλα (79′ Ναδάλες).