Ακόμη μια άδεια πήρε ο αιματοβαμμένος τρομοκράτης Κουφοντίνας της 17 Νοέμβρη που έχει καταδικαστεί για πάμπολλες δολοφονίες. Και κανείς βέβαια δεν ξέρει  αν κάποια φορά δεν επιστρέψει στη φυλακή, γελοιοποιώντας την έννομη τάξη!
Ομως το πιο φρικτό μέγεθος είναι το εξής: Ενα τμήμα της δήθεν Αριστεράς του κυβερνητικού κόμματος του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται ότι νιώθει μια απίστευτη αγαλλίαση από την επίμαχη παροχή των ανωτέρω αδειών στον Κουφοντίνα.
Και από την άποψή τούτη έχει σίγουρα δίκαιο ο Raffaele Simone όταν τονίζει ότι «μια οπισθοδρομική Αριστερά τήρησε μια γενναιόδωρη στάση απέναντι στους τρομοκράτες… Τους χάιδεψε, τους δικαιολόγησε και σε κάποιες χώρες τους έστειλε και στο Κοινοβούλιο!». Ομως ποιο είναι το ισχύον νομικό καθεστώς για την παροχή αδειών;
Καταρχήν ο Κουφοντίνας δεν ομολόγησε ποτέ δημοσίως έστω μια μορφή «ενοχής» για τα θύματά του (Μπακογιάννης και άλλοι). Μάλλον γοητευόταν από τη διεστραμμένη παραδοχή του Θεόφιλου Γκοτιέ «καλύτερα η βαρβαρότητα παρά η ανία» (του αστικού τρόπου ζωής).
Αλλωστε ο ίδιος μας λέει ξεδιάντροπα στο «βιβλίο» του ότι μετά τις δολοφονίες πήγαινε με τους συντρόφους του στην ταβέρνα για να φάνε (σαν να μην είχε συμβεί απολύτως τίποτε)!
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο το εκρηκτικό ερώτημα είναι το εξής: Θα μπορούσε να αξιολογηθεί το παραπάνω γεγονός, δηλαδή το ότι ο Κουφοντίνας παρέμεινε πεισματικά αμετανόητος; Αμεσα το άρθρο 55 του ισχύοντος Σωφρονιστικού Κώδικα (Ν. 2276/1998) δεν το απαιτεί.
Εμμεσα όμως είναι αδύνατο να μη σταθμίζεται η έλλειψη μεταμέλειας του «οποιουδήποτε Κουφοντίνα» για τον ακόλουθο σοβαρό λόγο: Γιατί διαφορετικά δεν μπορεί να λειτουργήσει το βασικό κριτήριο το οποίο προδιαγράφει ο νόμος. Δηλαδή του εάν ο καταδικασθείς θα κάνει «κακή χρήση» της αδείας του!
Τι θέλω να πω; Δηλαδή είναι δυνατό να «ανιχνεύεται» αν κάποιος θα κάνει κακή χρήση της αδείας του χωρίς να αξιολογείται παράλληλα και η προσωπικότητά του; Και είναι δυνατό να αξιολογείται η προσωπικότητα ενός καταδίκου χωρίς να λαμβάνεται υπόψη ότι δεν μετάνιωσε ποτέ για τη δολοφονική του δράση;
Και περαιτέρω: Πόσο βέβαιοι είμαστε ότι ο κάθε Κουφοντίνας δεν θα «ξανασυνδεθεί ερωτικά» με την ένοπλη δράση;
Επομένως, κατά τη γνώμη μου, μπορεί κάλλιστα να μη χορηγείται άδεια στον οποιοδήποτε Κουφοντίνα εφόσον παραμένει «αμετανόητος»! Ετσι δεν θα θίγεται και ο χρήσιμος θεσμός των αδειών, γιατί οι άδειες συνιστούν βαλβίδες εκτόνωσης των εντάσεων που συνεπάγεται ο ποινικός καταναγκασμός.
Συμπέρασμα; Είναι δύσκολο να αποδεχθεί κανείς ότι παίρνει κανονικά άδειες ο άνθρωπος που λάτρεψε το σύνθημα του ισπανού δικτάτορα Φράνκο «Viva la muerte» (Ζήτω ο θάνατος)!
Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ