Πριν αναλάβει την εξουσία, ο ΣΥΡΙΖΑ υποσχόταν χωρίς καμία φειδώ και κανένα έρμα ότι θα μετατρέψει τη χώρα μέσα σε μια νύχτα σε γη της επαγγελίας. Το ίδιο το περιεχόμενο εξάλλου της υποτιθέμενης κατάργησης του Μνημονίου με έναν νόμο και ένα άρθρο δεν ήταν τίποτε άλλο από την υπόσχεση ότι η ζωή θα επέστρεφε αυτομάτως στα προ της κρίσης επίπεδα.
Θεωρητικά, μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ δεν θα καταργούσε απλώς τον ΕΝΦΙΑ, για τον οποίο οι πολίτες κατέβαλαν χθες ακόμη μία δόση. Θα επανέφερε τον κατώτατο μισθό, αλλά και τα δώρα σε δημοσίους υπαλλήλους και συνταξιούχους που τους είχαν στερήσει οι «μνημονιακές» κυβερνήσεις.
Τι συμβαίνει όμως στην πράξη; Οχι μόνο η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν τήρησε τις υποσχέσεις της, αλλά επιστρατεύει κάθε ένδικο μέσο που έχει στη διάθεσή της για να μην επιστραφούν ο 13ος και ο 14ος μισθός στους δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους. Ακόμη χειρότερα, χρησιμοποιεί αυτά τα ένδικα μέσα εν κρυπτώ ή όπως θα έλεγε ο λαός μας «στα μουλωχτά».
Από αυτό και μόνο καταδεικνύεται το γεγονός πως όχι μόνο ο ΣΥΡΙΖΑ θυσίασε τα πάντα στον βωμό του λαϊκισμού για να ανέλθει στην εξουσία, αλλά και ότι εξακολουθεί να θυσιάζει πολλά για να παραμείνει σε αυτήν. Θυσιάζει την όποια αξιοπιστία τού έχει απομείνει. Θυσιάζει και τους κόπους των πολιτών. Πάντα εν κρυπτώ, πάντα στα μουλωχτά.