Στον έκτο και τελευταίο κύκλο του «House of Cards», τον Κέβιν Σπέισι τον τρώει η μαρμάγκα και τον λόγο τον ξέρουμε όλοι. Η τελευταία του ταινία έκανε 121 εισιτήρια και η καριέρα του τελείωσε – δικαίως ή αδίκως, είναι μια άλλη ιστορία. Γιατί ναι μεν είναι ένοχος – το παραδέχεται άλλωστε. Αλλά μην τρελαθούμε πως κι ο κάθε πικραμένος που διεκδικεί το 5λεπτο της δημοσιότητας είναι θύμα κι όχι «είδα φως και μπήκα να γίνω φίρμα». Απλώς το Χόλιγουντ είναι αλάνθαστο, ενάρετο και καταδικάζει τέτοιες συμπεριφορές.

Και καλά ο Σπέισι, πες ήθελέ τα κι έπαθέ τα. Ο Γούντι Αλεν τι τους έφταιξε; Που είπε τα τέρατα η κόρη της Φάροου και πέσαν πάνω του όλοι όσοι εκλιπαρούσαν να παίξουν στις ταινίες του; Κόλιν Φερθ, ένα σου λέω, έχασα πάσα ιδέα, Τζάστιν Τίμπερλεϊκ, για σένα δεν είχα καμία ιδέα για να τη χάσω.

Καλό και άγιο το κίνημα #metoo, αλλά η Ιερά Εξέταση ήταν όσο να πεις πιο διαλλακτική. Εννοείται πως για τον Χάρβεϊ Γουάινστιν και λίγα λένε. Ομως αυτές πιάσανε στο στόμα τους και τη Μέριλ τη Στριπ. Δεν μπορεί, λέει, να μην ήξερε κάτι, κι αν ήξερε κάτι, γιατί δεν το λέει; Λέει; Ο,τι να ‘ναι. Η δε εμπνεύστρια του #metoo, του Αρτζέντο η κόρη, πιάστηκε στο κρεβάτι με έναν ανήλικο, γελάνε κι οι πετούγιες του 5άστερου.

Μερικοί λένε «χωρίς Κέβιν δεν βλέπουμε “House of Cards”». Εγώ πάλι θα το δω. Θα το δω ευελπιστώντας ότι η νέα πρόεδρος της Μαντάμ Τισό θα αλλάξει έστω και μισή έκφραση στο πρόσωπό της. Θα το δω γιατί στον τελευταίο κύκλο ο Κέβιν Σπέισι απλά δεν βλεπόταν. Σαν αγγούρι καθόταν στο οβάλ γραφείο, ένα άγαλμα που μ’ είδε, με θυμήθηκε. Θα το δω όπως θα το έβλεπα αν έπαιζε ένας καλύτερος Κέβιν Σπέισι. Καλύτερος υποκριτικά, όχι καλύτερος άνθρωπος. #metoo θα δω «House of Cards». Κι αν είναι χάλια η Ρόμπιν Ράιτ, θα το σταματήσω, δεν πά’ να σβήνει τα κεριά μετά τον όρθρο.

ΥΓ: Η γυναίκα στην πλατεία σήμερα μετακινείται στον καναπέ μπροστά στην τηλεόραση.