Σήμερα θα σας πω μια ιστορία που περιλαμβάνει και τη δική μου προσωπική εμπλοκή – ζητώ συγγνώμη γι’ αυτό, αλλά θα καταλάβετε. Πριν από μερικά χρόνια, κλήθηκα ως μάρτυρας σε αστικό δικαστήριο, σε αγωγή του Χάρη Μάκκα και της Μιράντας Ξαφά κατά του Πάνου Καμμένου. Από την έδρα, μου ζητήθηκε κυρίως να σχολιάσω δηλώσεις του Πάνου Καμμένου σε τηλεοπτική δημοσιογραφική εκπομπή, για ένα θέμα που αφορούσε την υπόθεση των CDS. Δεν έχουν σημασία οι λεπτομέρειες, πάντως σχολίασα στο ακροατήριο όπως καταλάβαινα τις δηλώσεις του μετέπειτα υπουργού των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, με τρόπο πάντως που δεν άρεσε στον ίδιο.

Η δίκη δεν είχε το αποτέλεσμα που επεδίωκαν οι μηνυτές. Ο Πάνος Καμμένος αθωώθηκε, εξέλαβε ωστόσο την αθώωσή του ως συλλήβδην δικαίωσή του στην υπόθεση των CDS, στην οποία ως γνωστόν έχει καταδικαστεί σε αστικά δικαστήρια δυο φορές. Στη μια περίπτωση, το 2013, το Πολυμελές Πρωτοδικείο της Αθήνας δικαίωσε τον Αντρίκο Παπανδρέου επιβάλλοντας  χρηματικό πρόστιμο στον Πάνο Καμμένο για εξύβριση. Στην άλλη, το 2014, το δικαστήριο δικαίωσε την ελβετική εταιρεία IJ Partners, επιδικάζοντάς της επίσης χρηματική αποζημίωση. Η απόφαση εκείνη ανέφερε χαρακτηριστικά:

«Προς αποκατάσταση της ηθικής βλάβης που η ενάγουσα [η ελβετική εταιρεία] υπέστη, το δικαστήριο ενόψει της εντάσεως της προσβολής και της ευρύτατης διάδοσης των συκοφαντικών ισχυρισμών που αποδείχτηκαν ψευδείς, του βαθμού υπαιτιότητας και της εντάσεως του δόλου του εναγομένου, που μιλούσε για στοιχεία που αποδείκνυαν την επίδικη συναλλαγή σε CDS, τα οποία ήταν ανύπαρκτα και ουδέποτε προσκομίστηκαν […] κρίνει ότι πρέπει να επιδικαστεί στην ενάγουσα το ποσό των 100.000 ευρώ».

Δεν ξέρω πώς σκέφτηκε μετά την αθώωσή του στην υπόθεση στην οποία εγώ ήμουν μάρτυρας ο μετέπειτα υπουργός Αμύνης. Η ουσία είναι, όμως, ότι εμήνυσε τους δύο μηνυτές του, εμήνυσε και εμένα που κατέθεσα τη γνώμη μου (η οποία περίπου ταυτίζεται με όσα του καταλογίζει το καταδικαστικό κείμενο που παρέθεσα παραπάνω), με τη βαριά κατηγορία της απάτης επί δικαστηρίω. Μας εμήνυσε δηλαδή με κακουργηματική κατηγορία! Ταλαιπωρηθήκαμε, φυσικά. Αλλά κάποια στιγμή αυτό τελείωσε και, τελικά, και η κυρία Ξαφά, και ο κ. Μάκκας, και εγώ, απηλλάγημεν τελεσιδίκως με βούλευμα.

Η ταλαιπωρία μας υπήρξε μακρά. Και νομίζω έχουμε υποχρέωση, με τη σειρά μας, να διεκδικήσουμε όσα ορίζει ο νόμος για πολίτες που ταλαιπωρούνται με μια δίωξη που απεδείχθη κατάφωρα άδικη. Ζητούμε, λοιπόν, με τη σειρά μας την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Πάνου Καμμένου. Χρειάζεται να γίνει κοινή συνείδηση ότι όλοι είμαστε ίσοι απέναντι στο Σύνταγμα – και οι υπουργοί και οι αδίκως διωκόμενοι από έναν υπουργό. Απ’ όσα έμαθα, το αίτημά μας θα συζητηθεί στη Βουλή την Τετάρτη.

Εικάζω ότι θα ζητήσει ο ίδιος ο Πάνος Καμμένος να εξαιρεθεί από το καθεστώς της βουλευτικής ασυλίας. Στο παρελθόν, με αφορμή την υπόθεση της πώλησης πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία, ζήτησε από τον Πρόεδρο της Βουλής, Νίκο Βούτση, να εξαιρεθεί από την προστασία του νόμου περί ευθύνης υπουργών. Ελπίζω ότι δεν θα καλυφθεί πίσω από τη βουλευτική ασυλία για την πολύ απλούστερη δική μας υπόθεση.

Μαθαίνω ότι ο Πάνος Καμμένος είναι γενναίος άνθρωπος και ξέρει να αναλαμβάνει τις ευθύνες του. Περιμένω.