Αξίζει να σταθεί κανείς με ιδιαίτερη προσοχή στα όσα λένε σήμερα στα «ΝΕΑ» οι έλληνες επιστήμονες που ανήκουν στο 1% του επιστημονικού δυναμικού με τη μεγαλύτερη επιρροή παγκοσμίως. Πρέπει να σταθεί επειδή τα λόγια τους φωτίζουν τον δρόμο που οφείλει να ακολουθήσει ο καθένας μας ξεχωριστά στον τομέα του όχι απλώς για να αριστεύσει ο ίδιος, αλλά επειδή μόνο έτσι προοδεύει ολόκληρη η κοινωνία.
Η σημαντική αυτή διάκριση των ελλήνων επιστημόνων προσφέρει μια πολύτιμη διδαχή. Διακρίθηκαν ως ερευνητές σε μια χώρα όπου δυστυχώς η έρευνα δεν πραγματοποιείται στις καλύτερες δυνατές συνθήκες – αν πολλές φορές δεν είναι εντελώς αντίξοες. Διακρίθηκαν όμως και σε μερικά από τα μεγαλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου όταν τα εμπόδια που συνάντησαν στην πατρίδα τους αποδείχθηκαν από ένα σημείο και μετά αξεπέραστα.
Αυτή η άλλη Ελλάδα που επιμένει να αγωνίζεται στα πάτρια εδάφη ή διαπρέπει στο εξωτερικό είναι ένας φάρος για όλους μας. Αυτή η άλλη Ελλάδα είναι πραγματική. Και δείχνει ότι σε περιόδους κρίσης ή ακόμη και παρακμής, το φιλοπρόοδο πνεύμα θα βρίσκει πάντα τρόπους να εξερευνά νέα πεδία, να προάγει τη γνώση, να εξελίσσει την επιστήμη.
Αντιλαμβάνεται εύκολα κανείς το κοινωνικό όφελος από την αριστεία αυτών των διακεκριμένων επιστημόνων. Αντιλαμβάνεται και το όφελος για τη χώρα μας, όχι εκείνη που ψάχνει λίγη λάμψη στην ιστορία των κλασικών της χρόνων, αλλά εκείνη που αναζητά στο σήμερα τη θέση της στον σύγχρονο κόσμο. Οχι εκείνη που είναι στραμμένη στο παρελθόν, αλλά εκείνη που έχει καρφωμένο το βλέμμα στο μέλλον.