Μεγάλα παιχνίδια σήμερα και αύριο στη Σούπερ Λίγκα. Οι δύο αήττητοι Ατρόμητος – ΠΑΟΚ στο Περιστέρι. Παναθηναϊκός – ΑΕΚ, Αρης – Ολυμπιακός. Οπως και ο θάνατός σου, η ζωή μου, στα Λεβαδειακός – Λάρισα και ΟΦΗ – Απόλλωνας. Με προπονητές και ποδοσφαιριστές να τα αντιμετωπίζουν με την πρέπουσα σοβαρότητα. Με πολλή δουλειά και λίγα λόγια. Θα μπορούσες να πεις το ίδιο για την πολιτική κονίστρα; Σε καμιά περίπτωση. Ο εξυπνακισμός και οι φτηνές ατάκες είναι που κυριαρχούν. Το τίποτα να γίνεται κάτι. Το ευτελές να αποκτά αξία. Ο εύκολος και κενός λόγος να γίνεται σημαία. Οι ασήμαντοι να αποκτούν βήμα. Παραφράζοντας τον Μίλαν Κούντερα, θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για την αβάσταχτη ελαφρότητα της σαχλαμάρας. Που διαχέεται κάθετα και οριζόντια. Σε ό,τι έχει να κάνει με την τρέχουσα πολιτική και την καθημερινότητα.

Σπόντα

Η ευκολία με την οποία χαρακτηρίζεται «συνάντηση-φωτιά» ο καφές Αντώναρου – Τέρενς Κουίκ σε κεντρικό ξενοδοχείο. Αν δηλαδή βρεθούν στη Γλυφάδα ο Κοντοές κι ο Φανούρης Γουνδουλάκης να θυμηθούν τα παλιά στον Πανιώνιο θα πρόκειται για μέγα θέμα; Με όλο τον σεβασμό στην υπερδεκαετή επαγγελματική καριέρα τους, σε επίπεδο Σούπερ Λίγκας. Εκπροσωπούν κάτι οι Αντώναρος – Κουίκ; Επειδή ο πρώτος είχε διατελέσει κυβερνητικός εκπρόσωπος και για ένα φεγγάρι από σπόντα βουλευτής; Επειδή ο δεύτερος υποδύεται τον υφυπουργό Εξωτερικών και περιφέρεται σ’ αυτή την ηλικία, με μία βαλίτσα στο χέρι, από την Υποσαχάρια Αφρική μέχρι το Τατζικιστάν; Ούτε καν βουλευτής δεν είναι. Για να διαθέτει μία ψήφο που θα χρειαστεί στον Αλέξη για να περάσει τη συμφωνία των Πρεσπών. Εκφράζουν κάτι παραπάνω από τους εαυτούς τους οι εν λόγω κύριοι; Eχουν την ελάχιστη πολιτική επιρροή; Ούτε μεταξύ συγγενών και φίλων.

Ενοίκιο

Και στην τελική, τι έχουν να μας πουν; Ο πολιτικός λόγος του Κουίκ δεν είναι καν νηπιαγωγείου. Είναι επιπέδου παιδικού σταθμού: «Ο Νίκος Κοτζιάς είναι μορφωμένος και εργατικός». Μέχρι εκεί. Ο Αντώναρος αμολάει δήθεν εξυπνάδες για να φθείρει τη Νέα Δημοκρατία. Λες και η όποια άποψή του έχει ελάχιστη αξία. Το επάγγελμα του αβανταδόρου άλλωστε έχει εκπνεύσει μαζί με τους παπατζήδες. Το να ευδοκιμήσει στην πολιτική είναι κομμάτι δύσκολο. Στο ποδόσφαιρο, οι αθλητικογράφοι ασχολούνται με τις αξίες. Με τον Πρίγιοβιτς. Τον Φορτούνη. Τον Δώνη που παράγει έργο. Με όλο τον σεβασμό στην προσπάθειά του, ο Βρουσάι δεν γίνεται πρώτο θέμα. Οπως έγινε σημείο αναφοράς η συνέντευξη της Εφης Αχτσιόγλου (φωτογραφία κάτω) που είχε ως επικεφαλίδα τη συγκλονιστική εξομολόγηση «Ζω στο ενοίκιο σε διαμέρισμα στο Παγκράτι, εδώ και δύο χρόνια που έχω έρθει από τη Θεσσαλονίκη».

Φτώχεια

Πού είναι το περίεργο ή το πρωτότυπο; Κι ο Αντώνης Ρέμος (φωτογραφία πάνω) όταν κατέβηκε στην Αθήνα για να κάνει καριέρα, στο ενοίκιο έμενε. Τον δε Διονύση Σαββόπουλο πιο παλιά τον φιλοξενούσε ο Μάνος Λοΐζος στον Ταύρο. Και τι πάει να πει «ζω στο ενοίκιο στο Παγκράτι»; Κάτι σε Τζανακόπουλο, που έμενε κάνα δυο χρόνια στο Αιγάλεω ως φοιτητής και ξέρει από φτώχεια; Πού μπορεί να μείνει μια κοπέλα που έρχεται από τη Θεσσαλονίκη για να πιάσει δουλειά στην Αθήνα; Ενδεχομένως σε μια θεία της. Ή με μια φιλενάδα της να μοιράζονται τα έξοδα. Αν έχει μισθό υπουργού, έχει για το νοίκι. Το ότι μένει στο Παγκράτι και το τονίζει, συνιστά αριστερή στάση ζωής; Κι ο Μάνος Χατζιδάκις στο Παγκράτι έμενε, αλλά δεν το έκανε θέμα. Κι ο Καραπιάλης όταν κατέβηκε από τη Λάρισα για τον Ολυμπιακό, στα Κάτω Πετράλωνα νοίκιασε. Και σύχναζε στο καφενείο του Τζανή.

Μαρξισμός

Επειδή το θέμα Αντώναρος θεωρείται αρκούντως σοβαρό, να υπενθυμίσουμε τη βαρυσήμαντη τοποθέτηση του Πάνου Καμμένου. Κι όχι σε κανένα από τα στρατόπεδα που περιφέρεται ντυμένος με στολή κυνηγού αλλά στη συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στη ΔΕΘ: «Αντώναρος και Παπακώστα εκφράζουν τη ΝΔ του Κωνσταντίνου Καραμανλή». Με όλο τον σεβασμό στη μνήμη του Εθνάρχη, η πρώτη φορά που έγινε πρωθυπουργός ανατρέχει στο 1955. Από το 1980 που παραιτήθηκε, όταν ο Τσίπρας ήταν έξι ετών, έχουν περάσει 38 χρόνια. Ο κόσμος, η ανθρωπότητα έχουν αλλάξει έκτοτε, δύο και τρεις φορές. Εχουν έρθει τα πάνω κάτω. Και στην τελική, μέχρι τώρα ξέραμε ότι υπάρχει θέμα για την αυθεντική ερμηνεία του Μαρξισμού-Λενινισμού. Με το ΚΚΕ(μ-λ) και το Μ-Λ ΚΚΕ να κατηγορούν το ΚΚΕ για ρεβιζιονισμό. Και ξαφνικά, επειδή έτσι μας συμφέρει, προκύπτει θέμα ιδεολογικής καθαρότητας του καραμανλισμού.

Καραμανλόπαιδο

Από τους ογκόλιθους της πολιτικής σκέψης. Την Κατερίνα Παπακώστα που διατείνεται «είμαι καραμανλικιά» και τον Τέρενς Κουίκ που στην όγδοη δεκαετία της ζωής του διατυμπανίζει «εγώ είμαι καραμανλόπαιδο». Λες και υπάρχει περίπτωση να τοποθετηθεί ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και να τον διαψεύσει. Με συγχωρείτε, αλλά το ποδόσφαιρο σε τέτοιες σαχλαμάρες δεν έχει εκπέσει.