«Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι στην ΑΕΚ ήμουν απροστάτευτος! Ηταν φανερό, και το έβλεπα από τη στιγμή που ανέλαβα, ότι υπήρχε ένας εσωτερικός πόλεμος στην ΑΕΚ… Ο πρόεδρος, ο Ντέμης Νικολαΐδης, δεν ήταν τόσο ισχυρός ώστε να είχε, όπως τα προηγούμενα χρόνια, τη συμπαράσταση του κόσμου. Ουσιαστικά αυτό που καταλάβαινα είναι ότι και μέσα στο διοικητικό συμβούλιο ο πρόεδρος είχε αμφισβητηθεί από τους υπόλοιπους μετόχους και αυτό είχε ως συνέπεια εγώ, που ήμουν επιλογή του Ντέμη, να μην είμαι το ίδιο ισχυρός και δυνατός».
Με αυτόν τον τρόπο γράφονταν οι τίτλοι τέλους της σύντομης πορείας του Γιώργου Δώνη από τον πάγκο της ΑΕΚ. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Και ακόμα μεγαλύτερο διάστημα. Δέκα ολόκληρα χρόνια. Από τον Νοέμβριο του 2008, όταν ο Δώνης αποχωρούσε από τον πάγκο της Ενωσης ύστερα από ένα ματς Κυπέλλου με τον Πανσερραϊκό, μέχρι σήμερα, Νοέμβριο 2018, άλλαξαν τα πάντα. Ο τότε ισχυρός και οικονομικά εύρωστος Παναθηναϊκός έχει δώσει τη θέση του στον «μνημονιακό» σημερινό Παναθηναϊκό. Η ΑΕΚ από τότε μέχρι σήμερα πέρασε όλα τα στάδια που μπορεί να περάσει ένας σύλλογος. Εζησε τον εφιάλτη της Γ’ Εθνικής και σήμερα ζει το όνειρο του Τσάμπιονς Λιγκ.
Και στις δύο περιπτώσεις ο Δώνης έζησε σε συνθήκες που μόνο ιδανικές δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. Τότε έφυγε το… στήριγμά του, ο Ντέμης Νικολαΐδης, μέσα σε λίγους μήνες. Τώρα καλείται να υπηρετήσει ένα πρότζεκτ με χαμηλό μπάτζετ και να χτίσει μια ομάδα από την αρχή.
Πατρική φιγούρα
Ο Δώνης τού τότε δεν έχει καμία σχέση με τον Δώνη τού σήμερα. Κυρίως ως ιδιοσυγκρασία. Και στη σκέψη για το πώς αντιμετωπίζει τις καταστάσεις. Ο 39χρονος Δώνης του 2008 έμπαινε στα αποδυτήρια και φώναζε, κλωτσούσε, έβγαινε εκτός εαυτού, έκανε τους παίκτες του να σκύβουν το κεφάλι. Ο Δώνης τού 2018, δέκα χρόνια μεγαλύτερος, με παραστάσεις που δεν έχει άλλος έλληνας προπονητής, μοιάζει με… πατρική φιγούρα στα νεανικά αποδυτήρια του Παναθηναϊκού. Μεταδίδει ηρεμία και πίστη πως όλα θα πάνε καλά. Διώχνει τον εκνευρισμό και επιβάλλει την πειθαρχία με τρόπο που ταιριάζει σε σύγχρονους προπονητές.
Και φυσικά ο Δώνης δεν θα μπορούσε να φταίει στο παραμικρό για την ελεύθερη πτώση της ΑΕΚ από τη θητεία του και μετά. Αλλωστε, δεν έμεινε παρά μόνο για λίγους μήνες στον πάγκο και τον έδιωξαν χωρίς καλά καλά να προλάβει να καταλάβει τι γίνεται σε ένα περιβάλλον που ήδη είχε ξεκινήσει να… αρρωσταίνει.
Ο Παναθηναϊκός του Δώνη είναι μια ομάδα στην αρχή ενός πρότζεκτ που χαρακτηρίζεται απ’ όλους ως από τα πλέον φιλόδοξα που έχουν εμφανιστεί ποτέ στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Με νέα παιδιά που μπορούν να αποτελέσουν το «αύριο» όχι μονάχα ενός Παναθηναϊκού διεκδικητή τίτλων, αλλά και της εθνικής ομάδας.
Ο Παναθηναϊκός του Δώνη έχει ύστερα από 8 αγωνιστικές 6 νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα, αυτή της προηγούμενης Δευτέρας από τον πρωτοπόρο και αήττητο ΠΑΟΚ. Η ΑΕΚ του Δώνη μετρούσε στο ίδιο διάστημα 3 νίκες, 4 ισοπαλίες και μία ήττα. Και μάλιστα η μία ισοπαλία ήταν το περιβόητο 3-3 με τον Θρασύβουλο, με την ΑΕΚ να προηγείται με 3-0 και να μην κερδίζει!
Η ΑΕΚ δεν ταίριαξε του Δώνη. Οπως και ο Δώνης στην ΑΕΚ. Γι’ αυτό και οι δρόμοι τους χώρισαν νωρίς.
Τα έζησε όλα!
Από τον Σεπτέμβριο του 2017 έως και τον Μάιο του 2018 έζησε όσα δεν είχε ζήσει σε ολόκληρη την καριέρα του. Από την ημέρα που ο Γιάννης Αλαφούζος ανακοίνωσε ότι σταματά τη χρηματοδότηση στην ομάδα, ο χρόνος για τον Μαρίνο Ουζουνίδη μετρούσε αντίστροφα. Οι παίκτες έφευγαν ο ένας μετά τον άλλον, η ποιότητα του ρόστερ μειωνόταν δραματικά, όσοι έμεναν εμφανίζονταν στην προπόνηση απλήρωτοι και με… μούτρα. Ο Παναθηναϊκός της περιόδου 2017-18, που υποτίθεται πως θα ήταν μια δική του ομάδα, εξέπεμπε SOS από νωρίς μέσα στη σεζόν. Το ποδόσφαιρο έπαψε – για όλους – να αποτελεί προτεραιότητα. Και ο Ουζουνίδης έμενε μόνο για να μην «πουλήσει» τους παίκτες που είχαν απομείνει. Τους είχε υποσχεθεί πως θα είναι μαζί τους μέχρι το τέλος.
Ιούνιος 2018: Ο Μανόλο Χιμένεθ ανακοινώνει στον Δημήτρη Μελισσανίδη πως θέλει να φύγει από την Ελλάδα. Πως θέλει να γυρίσει στην Ισπανία και οι λόγοι είναι οικογενειακοί. Ανακοινώνεται από τη Λας Πάλμας. Την ίδια στιγμή, ο μεγαλομέτοχος της Ενωσης τηλεφωνεί στον Μαρίνο Ουζουνίδη. Λίγες ώρες αργότερα ο Ουζουνίδης είναι ο νέος προπονητής της ΑΕΚ.
Σήμερα ο Ουζουνίδης καλείται να αντιμετωπίσει μια ομάδα με την οποία οι χαρές που έζησε ήταν ελάχιστες, αλλά το δέσιμο τεράστιο. Τα προβλήματα που βίωσε τον έκαναν «κομμάτι» του συλλόγου περισσότερο κι απ’ όταν ήταν ποδοσφαιριστής. Ομως σήμερα υπηρετεί έναν άλλον σύλλογο και θέλει να βρεθεί στην κορυφή με αυτόν.
Η ΑΕΚ του Μαρίνου και ο Μαρίνος του ΠΑΟ

Η ΑΕΚ του Ουζουνίδη δεν έχει σχέση με τον Παναθηναϊκό του Ουζουνίδη. Είναι μια πρωταθλήτρια ομάδα που θέλει να διατηρήσει τα σκήπτρα της. Και ο Ουζουνίδης της ΑΕΚ δεν έχει σχέση με τον Ουζουνίδη του Παναθηναϊκού. Η ομάδα του δέχεται γκολ με το σταγονόμετρο. Σε οκτώ ματς στο πρωτάθλημα έχει δεχτεί μόλις τρία τέρματα, κι αυτά στα ντέρμπι με ΠΑΟΚ (2) και Ολυμπιακό (1). Πέρυσι την 8η αγωνιστική είχε δεχτεί τα διπλάσια.

Μπορεί η επίθεση να φέρνει τον κόσμο, αλλά η άμυνα φέρνει την ουσία και ο Ουζουνίδης έχει βάλει σφραγίδα στην αμυντική λειτουργία της ομάδας. Η ΑΕΚ του Ουζουνίδη έχει έως τώρα τη δεύτερη καλύτερη άμυνα στο πρωτάθλημα. Ο Παναθηναϊκός του Ουζουνίδη τελείωσε πέρυσι με 30 γκολ παθητικό. Δεχόταν, δηλαδή, κατά μέσο όρο ένα γκολ σε κάθε ματς. Ηταν κι αυτός ένας από τους λόγους που κατετάγη 11ος στον βαθμολογικό πίνακα.

Συνθήκες

Είναι άδικη για τον Ουζουνίδη η σύγκριση της δουλειάς του στον Παναθηναϊκό με αυτή στην ΑΕΚ; Αν σκεφτεί κανείς τα προβλήματα που υπήρχαν, πράγματι μπορεί να πει πως είναι. Ωστόσο, πολλές φορές στους Πράσινους οι δικαιολογίες ήταν έτοιμες από πριν. Πότε τα χρήματα, πότε οι δυσαρεστημένοι παίκτες, πότε οι συνθήκες, πότε το… χιόνι και πότε η βροχή.

Ο Παναθηναϊκός έμεινε νωρίς εκτός στόχων στο πρωτάθλημα κι έφτασε σε σημείο κάποια στιγμή να κοιτάζει… προς τα κάτω, αντί για προς τα πάνω. Εφυγε δε νωρίς και από το Κύπελλο, δεχόμενος ήττα – ντροπή με τεσσάρα στη Λαμία.