Επειτα από δύο χρόνια προεδρίας Τραμπ, ο πλανήτης έχει επιτέλους έναν λόγο να ελπίζει: οι ενδιάμεσες εκλογές για την ανανέωση του Κογκρέσου, οι επονομαζόμενες Midterms, που διεξάγονται στις ΗΠΑ την ερχόμενη Τρίτη 6 Νοεμβρίου, είναι παραδοσιακά δυσμενείς απέναντι στο κόμμα που ελέγχει τον Λευκό Οίκο. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν, πράγματι, πως ο έλεγχος της Βουλής θα περάσει στα χέρια των Δημοκρατικών. Το πιθανότερο, βέβαια, είναι πως οι Ρεπουμπλικανοί θα διατηρήσουν τον έλεγχο της Γερουσίας – άλλωστε κρίνεται μόλις το ένα τρίτο των εδρών της, ενώ οι εκλογές αφορούν το σύνολο των εδρών της Βουλής. Και έτσι ακόμα, πάντως, η «παντοκρατορία» του Ντόναλντ Τραμπ θα τερματιστεί. Αυτά (θα) είναι τα καλά νέα.

Τα κακά είναι πως η Αμερική προσέρχεται στις κάλπες περισσότερο διχασμένη από ποτέ, σε κλίμα ακραίας πόλωσης – βυθισμένη, θα έλεγε κανείς, σε μια κρίση ταυτότητας. Και πως οι Midterms δεν προδικάζουν απαραίτητα το αποτέλεσμα των επόμενων προεδρικών εκλογών. Ο «λευκός οργισμένος άνδρας», η βασική δύναμη του Ντόναλντ Τραμπ, παραμένει οργισμένος – γιατί η Υπηρεσία Απογραφής των ΗΠΑ, όπως και τα βασικά κέντρα ερευνών, προαναγγέλλουν τακτικά «το τέλος της λευκής Αμερικής», γιατί ο αμερικανός πρόεδρος ξέρει καλά πώς να συνδαυλίζει την ταυτοτική του αγωνία και τη νοσταλγία ενός περασμένου μεγαλείου, γιατί ο λαϊκισμός παραμένει, αν όχι αήττητος, τουλάχιστον πανίσχυρος.