Η επίκληση του συστήματος της απλής αναλογικής ως μόνιμου στοιχείου του αναθεωρημένου Συντάγματος, εξυπηρετεί μόνον τα συμφέροντα ενός κόμματος που δεν ελπίζει να βρεθεί ξανά στην πρώτη θέση, αλλά και δεν προτίθεται να συνεργαστεί ποτέ με το πρώτο κόμμα για να σχηματίσουν μαζί κυβέρνηση. Ελπίζει αντίθετα ότι ο πολυκομματισμός που θα προκύψει από την απλή αναλογική ίσως δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για συνασπισμό πολλών κομμάτων, περισσοτέρων των τριών. Το πιθανότερο θα είναι, κατά το προηγούμενο της περιόδου 5 Μαρτίου 1950 – 16 Νοεμβρίου 1952 (όταν επανέρχεται το πλειοψηφικό σύστημα στις εκλογές) να υπάρξουν βραχύβιες κυβερνήσεις μηνών και επαναλαμβανόμενες εκλογές. Δηλαδή μελλοντικό στάδιον δόξης και αστάθειας λαμπρόν. Αν οι σχεδιαστές του σχεδίου Συντάγματος φρόντιζαν να μελετήσουν τα προηγούμενα της απλής αναλογικής, την οποία επικαλούνταν πάντοτε τα κόμματα χωρίς ελπίδα να περάσουν στη Βουλή με το ποσοστό 3% που προβλέπει το σημερινό σύστημα, θα διαπίστωναν ότι μόνο το χάος προοιωνίζεται από την καθιέρωση της απλής αναλογικής στην Ελλάδα και μάλιστα σε εποχή πόλωσης ανάμεσα στα δύο μεγάλα κόμματα.

Η υπάρχουσα ενισχυμένη αναλογική αντίθετα επιτρέπει μεγαλύτερη αντιπροσωπευτικότητα στη Βουλή από το πλειοψηφικό και μεγαλύτερη σταθερότητα από την απλή αναλογική.

Σε τελευταία ανάλυση η Δημοκρατία δεν θίγεται από κανένα εκλογικό σύστημα. Αν υπάρχει ως κράτος δικαίου και σεβασμού για τα βασικά δικαιώματα των πολιτών, τότε το άσυλο που επικαλείται τάχα η κυβέρνηση για τα ΑΕΙ και ΤΕΙ, ισχύει σε όλη την επικράτεια, εντός και εκτός των ανώτερων και ανώτατων ιδρυμάτων. Αντιθέτως εκεί το άσυλο προσφέρει προστασία μόνο και αποκλειστικά στους παραβατικούς. Οχι βέβαια στο διδακτικό προσωπικό και τους φοιτητές που φοιτούν.

Και για να θυμηθούμε τα κόμματα που προέκυψαν από τις εκλογές της 5ης Μαρτίου 1950 μπορούμε να συμβουλευτούμε τον κατάλογο του Ηλία Νικολακόπουλου (Η καχεκτική δημοκρατία, κόμματα και εκλογές, 1946-1967, Πατάκης, 2001, σ. 104-107). Πολιτική Ανεξάρτητος Παράταξις (ΠΑΠ), Εθνική Παράταξις Εργαζομένου Λαού (ΕΠΕΛ), Λαϊκόν Κόμμα, Νέον Κόμμα, Μέτωπον Εθνικής Αναδημιουργίας (ΜΕΑ), Ανεξάρτητοι δεξιοί υποψήφιοι, Εθνικόν Κόμμα Ελλάδος (ΕΚΕ), Κόμμα Γ. Παπανδρέου (ΔΣΚ), Κόμμα Φιλελευθέρων, Παράταξις Αγροτών και Εργαζομένων (ΠΑΕ), Εθνική Προοδευτική Ενωσις Κέντρου (ΕΠΕΚ), Ανεξάρτητοι Κεντρώοι υποψήφιοι, Δημοκρατική Παράταξις (ΔΠ), κ.λπ.

Θα έλεγε κανείς ότι η απλή αναλογική και η όποια αστάθεια επιφέρει στο σύστημα, έχουν και τη θετική τους πλευρά. Τη διάσωση των ΑΝΕΛ και του Κόμματος των Κεντρώων.

Ο Θάνος Μ. Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής ΕΚΠΑ