Ο Ολυμπιακός έκανε τη νίκη της αγωνιστικής περνώντας από το Κλεάνθης Βικελίδης διά πυρός και σιδήρου ή σωστότερα κερδίζοντας και τον Σιδηρόπουλο, που του δημιούργησε μάλλον περισσότερα προβλήματα από τους επιθετικούς του Αρη, που ό,τι καλό έκαναν το εξουδετέρωσε ο εξαιρετικός τερματοφύλακας Ζοσέ Σα. Ο Ολυμπιακός πέτυχε ένα σπουδαίο γκολ, φάση-φωτοτυπία του πρώτου γκολ που είχε πετύχει η Μπαρτσελόνα στο πρόσφατο κλάσικο με τη Ρεάλ: το άνοιγμα του Νάτχο, η κίνηση και το γύρισμα του Κούτρη και το τελείωμα του Χασάν θύμισαν τη συνεργασία Ράκιτιτς – Τζόρντι Αλμπα και Κουτίνιο. Οχι, ο Ολυμπιακός δεν έγινε Μπαρτσελόνα, αλλά φανερά μια δουλειά στις προπονήσεις γίνεται κι αυτό είναι σημαντικό: ο Ολυμπιακός πέρα από το πρωτάθλημα, η κατάκτηση του οποίου παραμένει δύσκολη υπόθεση, οφείλει να κερδίσει παίκτες και να αξιοποιήσει τον χρόνο.

Λύσεις

Ο Μαρτίνς έφτιαξε το καλοκαίρι μια ομάδα που έπρεπε να περάσει τους καλοκαιρινούς προκριματικούς: τώρα πρέπει να αξιοποιήσει το σύνολο των παικτών – δεν είναι απλό. Υπό αυτό το πρίσμα η νίκη είναι σημαντική γιατί η ομάδα κερδίζει παίκτες: Σα, Σισέ, Κούτρης, Γκιγέρμε, Νάτχο ήταν χρήσιμοι στο Κλεάνθης Βικελίδης και είναι παίκτες έτοιμοι πλέον να δώσουν επιπλέον λύσεις.

Περιγραφή

Αν κάτι με διαβολίζει πραγματικά τον τελευταίο καιρό στο ελληνικό ποδόσφαιρο είναι ότι όσο περνάει ο καιρός κατεβάζουμε ακόμα περισσότερο τις προσδοκίες μας για να δούμε λίγη μπάλα της προκοπής. Απόδειξη όσα ακούστηκαν μετά τα ματς Ατρόμητος – ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκός – ΑΕΚ το περασμένο Σάββατο. Δεν αναφέρομαι στην περιγραφή των σπορτκάστερ, αλλά στον τρόπο που παρουσίασαν τα ματς τα πιο πολλά μέσα: αν δεν είχες δει τα παιχνίδια, θα πίστευες πως μιλάμε για ματς στα οποία χάθηκαν τεράστιες ευκαιρίες κι έσπασαν καρδιές. Στην πραγματικότητα ήταν παιχνίδια μετρημένων ευκαιριών, στα οποία δύσκολα θα μπορούσε να υπάρξει νικητής για διαφορετικούς λόγους.

Περιστέρι

Ο ΠΑΟΚ έκανε και στο Περιστέρι αυτό που προσπαθεί να κάνει από την αρχή της σεζόν στα πιο πολλά του ματς, δηλαδή να κερδίσει κάνοντας τα απολύτως απαραίτητα. Οι ευκαιρίες που έκανε μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού – οι φάσεις που δέχτηκε ήταν ακόμα λιγότερες. Προς τι οι υπερβολές; Στη συγκεκριμένη περίπτωση νομίζω ότι είχαν να κάνουν με τη βεβαιότητα των περισσότερων ότι ο Ατρόμητος δεν θα μπορούσε να κάνει αποτέλεσμα: κάτι τέτοιο δεν το πίστευαν ούτε οι μπουκμέικερ, που έδιναν για τη νίκη του γηπεδούχου την εξωπραγματική απόδοση 1 προς 5,5 πριν ξεκινήσει το ματς. Το γεγονός ότι ο ΠΑΟΚ δεν κέρδισε τον Ατρόμητο, που έπαιξε με μισή ομάδα, χωρίς τους τρεις δανεικούς από τον ΠΑΟΚ (Κουλούρη, Γιαννιώτη και Χατζηισαΐα) και τον τραυματία Βασιλακάκη, αντιμετωπίστηκε περίπου ως θαύμα – πράγμα που είναι γελοίο αν σκεφτεί κανείς ότι ο Ατρόμητος είναι δεύτερος στο πρωτάθλημα! Η δε εικόνα του ματς δεν είχε απολύτως τίποτα το θεαματικό: απλά οι δυο Μαγυάροι του Ατρομήτου, ο τερματοφύλακας Μέγερι και ο σέντερ φορ Ουγκράι, έκαναν ό,τι μπορούσαν για να σταματήσουν τον ΠΑΟΚ. Και το κατάφεραν.

Ντέρμπι

Δεν υπήρξε κανένα σπουδαίο ματς ούτε στο ΟΑΚΑ, όπου ο καλύτερος Παναθηναϊκός έχασε δυο βαθμούς από την παθητική και χωρίς ιδέες στην επίθεση ΑΕΚ. Αλλά και στο ΟΑΚΑ οι μεγάλες ευκαιρίες είναι ζήτημα να ήταν πέντε: όσες δηλαδή βλέπεις σε ένα κανονικό ευρωπαϊκό ντέρμπι σε ένα τέταρτο. Το πιο θεαματικό στοιχείο του αθηναϊκού ντέρμπι ήταν η άμυνα που έπαιξε ο ΠΑΟ του Γιώργου Δώνη. Ο προπονητής του Παναθηναϊκού κάνοντας την αυτοκριτική του στο τέλος του ματς δήλωσε πως για την ήττα στην Τούμπα ανέλαβε ο ίδιος την ευθύνη, διότι είχε κάνει λάθος στην προετοιμασία του αγώνα.

Λάθη

Ο Δώνης είναι από τους λίγους προπονητές που αναλύουν το ματς της ομάδας τους την επόμενη μέρα για να εντοπίσουν και παραλείψεις δικές τους. Το έκανε μετά το ματς της Τούμπας και κατάλαβε ότι για να κρατήσει ο ΠΑΟ ομάδες πιο δυνατές είναι προτιμότερο να αγωνίζεται με πέντε αμυντικούς, δηλαδή με τρία στόπερ. Επιπλέον είχε την ιδέα να χρησιμοποιήσει για πρώτη φορά σε ρόλο δεξιού κεντρικού αμυντικού τον Κουλιμπαλί – είπε ότι δοκίμασε το τρικ στις προπονήσεις. Ο ΠΑΟ έπαιζε με τον Κουλιμπαλί στόπερ όταν ήταν σε φάση άμυνας και με τον Κουλιμπαλί να ανεβαίνει σαν κανονικό δεξιό μπακ στη φάση της επίθεσης – το πράγμα θύμιζε πολύ τον τρόπο που έπαιζε η Εθνική Αγγλίας του Γκάρεθ Σάουθγκεϊτ στο Μουντιάλ. Με αυτό το κόλπο (και την προσθήκη του Γιόχανσον) ο ΠΑΟ έκλεισε τη δεξιά του πλευρά κι έβγαλε από το ματς και τον Μπογέ και τον Μάνταλο. Ο συγχρονισμός στις αλλαγές θέσεων Κουλιμπαλί – Γιόχανσον – Κουρμπέλη ήταν κάτι αληθινά ενδιαφέρον, αμφιβάλλω όμως αν μπορούσε να το κατανοήσει ο μέσος ποδοσφαιρόφιλος. Αυτός είδε ένα ματς με λίγες φάσεις, αρκετή σύγχυση και αστοχίες (κυρίως από πλευράς ΠΑΟ…) στην τελική προσπάθεια. Τίποτα θεαματικό πάντως.

Ουζουνίδης

Θεαματικό, αν κάτι υπήρξε, ήταν η αντίδραση του Μαρίνου Ουζουνίδη μετά το τέλος του ματς. Λέγεται ότι αυτός και ο Δώνης, αν και παλιοί συμπαίκτες, δεν έχουν τις καλύτερες σχέσεις. Μπορεί αυτό να οφείλεται και στο ότι οι δυο έχουν πολλούς κοινούς γνωστούς κι αυτό στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν είναι καλό γιατί όλοι αυτοί, για τη διασκέδασή τους και μόνο καμιά φορά, βάζουν «φιτίλια». Οπως και να ‘χει, ο Ουζουνίδης ήθελε πολύ τη νίκη: σίγουρα δεν του άρεσε και η πρόσφατη δήλωση του Δώνη που αποκάλεσε τον Σάββα Παντελίδη, τον προπονητή του Αστέρα, «καλύτερο προπονητή τα τελευταία χρόνια». Στον Ουζουνίδη δεν αρέσουν και οι συνεχείς επισημάνσεις ότι ο Δώνης χρησιμοποιεί μικρούς (ενώ αυτός δίσταζε), ενώ είναι κοινό μυστικό πως το περσινό του διαζύγιο με τον ΠΑΟ δεν ήταν βελούδινο. Ο Ουζουνίδης είχε πει μετά το τελευταίο ματς της χρονιάς (και την ήττα στη Λεωφόρο από την Ξάνθη) ότι «μόνο με μικρούς δεν πας πουθενά» κι αυτό ποικιλοτρόπως του το υπενθυμίζουν κάθε φορά που οι μικροί του ΠΑΟ κάνουν τη διαφορά. Ο προπονητής της ΑΕΚ είχε και λόγους προσωπικούς να θέλει τη νίκη, αλλά είδε την ομάδα του να παίζει άθλια και στο τέλος τα είχε με όλους.

Μικροί

Δικαιώθηκε πάντως για την επισήμανση ότι ο ΠΑΟ δεν είναι ακριβώς μια νεανική ομάδα – τουλάχιστον αυτός που αγωνίστηκε με την ΑΕΚ δεν ήταν. Οι μοναδικοί σχετικά άπειροι από όσους ξεκίνησαν ήταν ο Μαυρομάτης και ο Μπουζούκης – όλοι οι άλλοι έχουν αρκετά ματς στη Σούπερ Λίγκα. Η ΑΕΚ του Ουζουνίδη έχει κι αυτή μικρούς: ο Γαλανόπουλος και οι δυο Αργεντίνοι (ο Πόνσε και ο Μπογέ) δεν έχουν περάσει τα 23. Απλά επειδή οι δύο είναι ξένοι, δεν το λέει κανείς…