Είναι μια σύνθετη και ενδιαφέρουσα θεατρικά προσωπικότητα. Στην παράσταση, διδάσκει και εκπαιδεύει τα παιδιά, με αυταρχικό και βίαιο τρόπο, για να ενταχθούν στο κοινωνικό σύστημα. Συγχρόνως όμως ειρωνεύεται και απαξιώνει το σύστημα που η ίδια εκπροσωπεί. Υποτιμά, λοιδορεί, τιμωρεί και εκφοβίζει τους μαθητές της που συγχρόνως τους αγαπά. Είναι η «Δεσποινίς Μαργαρίτα» και ανεβαίνει στο Θέατρο Τέχνης (Φρυνίχου) έως τις 28 Νοεμβρίου. Και την υποδύεται ο Θόδωρος Γράμψας.

«Με τη Δεσποινίδα Μαργαρίτα γνωριζόμαστε πολλά χρόνια. Γύρω στα είκοσι. Οταν ήμουν ακόμη σχετικά νέος καθηγητής στη Δραματική Σχολή του Θεάτρου Τέχνης. Ολα αυτά τα χρόνια που ασχολούμαι με τη διδασκαλία, πάντα αυτό το κείμενο είναι στο ρεπερτόριο των έργων που δουλεύουμε στη σχολή. Με τη δουλειά πάνω στο κείμενο όλα αυτά τα χρόνια αισθάνομαι ότι γνώρισα πολύ καλά αυτό το πρόσωπο. Αισθάνομαι ότι κατανοώ αυτή τη γυναίκα και τη συμπονάω. Αποφάσισα λοιπόν να την παρουσιάσω στον κόσμο, όπως εγώ τη διάβασα. Οπως τη διάβασα πίσω από το προφανές, ότι δηλαδή είναι “μια κακιά δασκάλα” ή “αυτή η γυναίκα είναι τρελή”. Είναι, αλλά εμένα με ενδιαφέρει να δω τι την έκανε να είναι. Και αυτό που νομίζω ότι την έκανε μας αφορά όλους. Ολους όσοι συμμετέχουμε σε μια κοινωνική δομή. Που ψηφίζουμε, που μας ψηφίζουν, που δεν ψηφίζουμε, που διδάσκουμε, που διευθύνουμε, που δικάζουμε, που τρομοκρατούμε, που τρομάζουμε, που δεχόμαστε βία, που ασκούμε βία, στα παιδιά, στα παιδιά μας, στα ζώα, στη γυναίκα, στον άντρα και άλλα πολλά που συμβαίνουν σε μια κοινωνία που εμείς δεν τα αντιμετωπίζουμε με το απαραίτητο ενδιαφέρον, αν μη τι άλλο, και αφήνουμε τα πράγματα στη μοίρα τους. Γιατί όταν αφήνουμε τα πράγματα στη μοίρα τους, κοιτάζοντας μόνο τον εαυτό μας, οι “δασκάλες” με φασίζουσα συμπεριφορά πληθαίνουν ολοένα και περισσότερο» τονίζει ο ίδιος, ο οποίος υπογράφει επίσης τη σκηνοθεσία της παράστασης.

ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ. Αν και ο συγκεκριμένος ρόλος συνήθως παίζεται από γυναίκες, τώρα ο ίδιος παίρνει τα ηνία της πρωταγωνίστριας. «Το έργο λοιπόν δεν εστιάζει στο πώς αντιλαμβάνεται τα πράγματα και λειτουργεί ένας άνθρωπος με γυναικείο ψυχισμό, αλλά στο πώς τα αντιλαμβάνεται και πώς λειτουργεί μέσα σε μια κοινωνία ο άνθρωπος. Που συμμετέχει σε αυτήν και συμβάλλει στην ποιότητά της με τη συμπεριφορά και τον τρόπο ζωής του. Και εστιάζει επίσης στο πώς αυτή η κοινωνία, σύμφωνα με το πολιτιστικό και το πολιτισμικό της επίπεδο, τις αρχές και τις δομές της, επιδρά στη διαμόρφωση και στην εξέλιξη του χαρακτήρα των πολιτών» υπογραμμίζει ο Γράμψας.

Μια και το εμβληματικό αυτό έργο ο συγγραφέας του Ρομπέρτο Ατάιντε το έγραψε κάτω από τη βαριά σκιά του δικτατορικού καθεστώτος της Βραζιλίας, αναπόφευκτα κουβαλάει πολιτικές προεκτάσεις, οι οποίες βγαίνουν και στη σκηνή. «Δεν μπορούμε να μιλάμε για εξουσία χωρίς να συμπεριλαμβάνουμε τον εαυτό μας. Δηλαδή τη συμμετοχή και τη συμβολή μας για την ύπαρξη και τον τρόπο ύπαρξης της εξουσίας. Είτε συμμετέχουμε είτε απέχουμε. Είναι εύκολο να ρίχνουμε την ευθύνη μόνο στους κακούς εξουσιαστές κι εμείς να μην αναλαμβάνουμε τη δική μας. Αυτή που μας αναλογεί. Πιστεύω ότι για να διδαχθεί και να βελτιωθεί η εξουσία θα πρέπει να διδαχθούμε και να βελτιωθούμε πρώτα εμείς. Εμείς να γίνουμε καλύτεροι, πιο απαιτητικοί από εμάς τους ίδιους πρώτα, για να μπορούμε να απαιτήσουμε καλύτερη και αποτελεσματικότερη εξουσία. Τέτοια που να μας αρμόζει. Πιστεύω ότι η εξουσία, εννοώ σαν έννοια, όταν καθρεφτίζεται, το είδωλο μέσα στον καθρέφτη είναι ο λαός που την έχει εκλέξει. Η όποια ποιότητά της είναι αυτή του λαού της. Τουλάχιστον σε δημοκρατικά πολιτεύματα. Με αυτά που λέω φυσικά δεν δικαιολογώ την  ανεπάρκεια, την ανικανότητα ή τη διαφθορά που μπορεί να υπάρχει – και υπάρχει – σε πολλούς από αυτούς που στελεχώνουν την εξουσία, όμως δεν γίνεται να είμαι πειστικός όταν ζητάω από κάποιον να βελτιωθεί και ξέρει αυτός ο κάποιος πως δεν κάνω καμιά προσπάθεια προς αυτή την κατεύθυνση σε ό,τι με αφορά» τονίζει ο δημιουργός.

INFO: «Δεσποινίς Μαργαρίτα». Κάθε Τρίτη και Τετάρτη στις 21.15 στο Θέατρο Τέχνης (Φρυνίχου 14, Πλάκα, τηλ. 210-3222.464, είσοδος 8-15 ευρώ).