Ο νικητής στον αθλητισμό πληροί τις ίδιες προϋποθέσεις με τον ένοχο ενός εγκλήματος: και οι δύο είχαν κίνητρο, είχαν τα μέσα και φυσικά την ευκαιρία.

Χωρίς κίνητρο ένας αθλητής,

μια ομάδα, ένα σύνολο στον αθλητισμό μοιάζει με αυτοκίνητο χωρίς μηχανή.

Αποτελεί την κινητήρια δύναμη για να θέσει σε λειτουργία όλα τα υπόλοιπα: ταλέντο, σκληρή δουλειά, συνεργασία.

Ο υποβιβασμός της ΑΕΚ και τα δύσκολα χρόνια στα πατατοχώραφα έμοιαζαν με την ενέργεια που συσσωρεύεται σε ένα συμπιεσμένο ελατήριο. Το σύνθημα «Ερχόμαστε», αυτή η προαναγγελία της εκτόνωσης που περιείχε ψήγματα απειλής και σεξουαλικού υπονοούμενου, ήταν πολύ επιτυχημένο – αλλά ταχείας καύσεως.

Το κίνητρο να αποδείξει πως η θέση της βρίσκεται ξανά δίπλα στις μεγάλες ομάδες της χώρας προκάλεσε μια «ψυχολογική υπεραιμία» στους αθλητές της, κυρίως των ημεδαπών που λειτουργούν περισσότερο με το συναίσθημα παρά με τις μισθοφορικές πιστωτικές κάρτες.

Η ΑΕΚ του περσινού πρωταθλήματος ήταν μια ομάδα πάνω από τις δυνάμεις της λόγω του ισχυρού κινήτρου.

Η κατάκτηση του τίτλου εξελίχθηκε σε μετωπική σύγκρουση μιας βελόνας με ένα μπαλόνι. Το σύνθημα ξεφούσκωσε απότομα. Τα δυνατά φυσήματα του Μαρίνου Ουζουνίδη στη φούσκα που χάνει πια από παντού δεν μπορούν να αναπληρώσουν τον χαμένο αέρα. Σε αυτό συμβάλλει άκομψα και η ηγεσία του συλλόγου με την αποδόμηση ποδοσφαιριστών, όπως ο Μπακασέτας, για τον οποίον μιλά απαξιωτικά όταν αναφέρεται στην ανανέωση του συμβολαίου του.

Οι ομάδες δεν είναι μηχανές. Υπάρχει μέσα τους ψυχή, φλέβα που πάλλεται. Αποτελούνται από παίκτες που ονειρεύονται δόξα, αναγνώριση και χρήμα. Η αμφισβήτηση λειτουργεί σαν σάπιο μήλο. Θα επηρεάσει κάποια στιγμή και τα υπόλοιπα μέλη και η κατάρρευση θα έρθει απότομα, εκεί που δεν το περιμένεις.

Χωρίς το κίνητρο η ΑΕΚ απέκτησε την πραγματική της διάσταση. Ισως στο Τσάμπιονς Λιγκ να δούμε τα τελευταία σκιρτήματα ενός κύκλου που είναι θέμα μηνών να κλείσει. Το νέο γήπεδο θα εγκαινιάσει την «επόμενη μέρα». Ώς τότε οι φίλοι της θα πρέπει να κάνουν υπομονή. Εχουν συνηθίσει άλλωστε.