Η σωστή, ισορροπημένη και συνεπώς πλούσια σε βιταμίνες διατροφή είναι μία από τις πρώτες «οδηγίες» που καλούνται να ακολουθήσουν οι γυναίκες που κυοφορούν, ώστε να διατηρηθούν τόσο οι ίδιες όσο και το έμβρυο υγιείς. Τι ισχύει όμως για τη σωματική άσκηση, που αποτελεί το δεύτερο σημαντικότερο πυλώνα της καλής υγείας; Ειδικοί της Ιατρικής Σχολής του Johns Hopkins και συγκεκριμένα της Μητρικής – Εμβρυϊκής Ιατρικής καταρρίπτουν κοινούς μύθους σχετικά με τη γυμναστική κατά την εγκυμοσύνη.

Πρώτος μύθος: Εκείνες που δεν συνηθίζουν να γυμνάζονται δεν θα πρέπει να κάνουν την αρχή κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Η εγκυμοσύνη είναι στην πραγματικότητα η καταλληλότερη περίοδος για να υιοθετήσει μια γυναίκα έναν πιο υγιεινό τρόπο ζωής, συμπεριλαμβάνοντας στην καθημερινότητά της και τη φυσική άσκηση – ακόμη κι αν κατά το παρελθόν προτιμούσε τον… καναπέ. Στο πλαίσιο αυτό, οι ειδικοί συνιστούν στις εγκυμονούσες 150 λεπτά μέτριας άσκησης σε εβδομαδιαία βάση (ή 30 λεπτά ημερησίως, πέντε ημέρες την εβδομάδα). Και προσθέτουν ότι οι παρακάτω τύποι φυσικής δραστηριότητας είναι ιδανικοί για τους επόμενους εννέα μήνες:

α) Περπάτημα: Το περπάτημα με μέτριο ρυθμό είναι ένας εύκολος και παράλληλα ωφέλιμος τρόπος για να επιτύχουν οι εγκυμονούσες τις προτεινόμενες οδηγίες. «Εάν προτιμήσετε τον συγκεκριμένο τύπο άσκησης, θα πρέπει να μπορείτε να περπατάτε και να μιλάτε ταυτόχρονα. Εάν δεν μπορείτε, θα πρέπει να επιβραδύνετε» προσθέτουν.

β) Ασκήσεις στο γυμναστήριο: Η άσκηση σε ελλειπτικό μηχάνημα ή στο νερό της πισίνας αποτελούν ασφαλείς λύσεις.

γ) Πιλάτες ή γιόγκα: Ωφελούν τόσο το σώμα όσο και την ψυχολογία. «Ωστόσο, η ζεστή γιόγκα (hot yoga) δεν συνιστάται γιατί πρέπει πάντα να παραμένετε δροσερές και ενυδατωμένες ενώ είστε έγκυοι» σημειώνουν οι ειδικοί του Johns Hopkins. Πάντως, και σύμφωνα με τους ίδιους, το πιο σημαντικό κατά την εκτέλεση των ασκήσεων είναι οι έγκυοι να διατηρούν μέτριο μοτίβο και να μην πιέζουν τον εαυτό τους φτάνοντας στο σημείο της εξάντλησης. Εξίσου σημαντικό είναι να είναι ιδιαίτερα προσεκτικές με τις ασκήσεις ισορροπίας, καθώς η πτώση κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης μπορεί να έχει σοβαρές επιπτώσεις. Ετσι, για παράδειγμα, δεν προτείνεται η ποδηλασία καθώς δεν είναι ασφαλής άσκηση. Και βέβαια, κρίνεται πάντα απαραίτητη η συμβουλή του γιατρού.

Δεύτερος μύθος: Οι αθλήτριες μπορούν να συνεχίζουν την έντονη άσκηση κατά την εγκυμοσύνη χωρίς να υπάρχει λόγος ανησυχίας.

Οι αθλήτριες υψηλής απόδοσης μπορούν κατά κανόνα να συνεχίσουν το προπονητικό τους πρόγραμμα, υπό την προϋπόθεση ότι η εγκυμοσύνη εξελίσσεται ομαλά. Παρ’ όλα αυτά, θα πρέπει να έχει προηγηθεί μια συζήτηση με τον γιατρό που παρακολουθεί την εγκυμονούσα αθλήτρια, ενώ παράλληλα οι γυναίκες θα πρέπει να δίνουν σημασία στο σώμα τους και στο πώς αισθάνονται κατά τη διάρκεια της άσκησης. Και αυτό διότι οι αθλήτριες έχουν συνηθίσει να παραβλέπουν τις μικροενοχλήσεις, όπως είναι η κόπωση ή οι κράμπες, πιέζοντας τον εαυτό τους για καλύτερες επιδόσεις. Η συνήθεια όμως αυτή πρέπει να σταματήσει κατά την εγκυμοσύνη. Είναι απαραίτητο η προπόνηση να γίνεται εντός των «ασφαλών» ορίων.

Τρίτος μύθος: Η μόνη αξία της άσκησης κατά την εγκυμοσύνη είναι ότι θα βοηθήσει στην απώλεια βάρους μετά τον τοκετό.

Ναι, φυσικά και η άσκηση αποτελεί ένα από τα σημαντικότερα συστατικά της συνταγής για την απώλεια των έξτρα κιλών της εγκυμοσύνης. Η αξία της όμως δεν περιορίζεται μόνο στη δημιουργία ενός «σφιχτού» και «δυνατού» σώματος, καθώς ωφελεί την υγεία γενικά, προστατεύοντας τον οργανισμό από καρδιαγγειακές παθήσεις, από συγκεκριμένους τύπου καρκίνου, από τη νόσο Αλτσχάιμερ, την κατάθλιψη κ.λπ.