Σχεδόν ένα χρόνο κράτησε η προετοιμασία της (μη) συμφωνίας Τσίπρα – Ιερώνυμου, με τα εκατέρωθεν πηγαινέλα και τις παράλληλες επιτροπές που επεξεργάστηκαν το σχέδιο. Κι αν κάτι πρέπει να τους αναγνωρίσει κανείς, είναι ότι όλο αυτό το διάστημα, τίποτε δεν διέρρευσε. Ακόμη και όταν έγινε η προ δυο-τριών εβδομάδων αιφνιδιαστική συνάντηση, ένα απόγευμα Παρασκευής αν δεν κάνω λάθος, του Πρωθυπουργού με τον Αρχιεπίσκοπο, όλοι πίστευαν ότι η συνάντηση έγινε στο πλαίσιο της καλής προσωπικής σχέσης που έχουν από ετών. Κανενός δεν πήγε το μυαλό στη «συμφωνία» που «έψηναν» οι δυο τους στο παρασκήνιο, με τόση επιμέλεια δε. Και την προφύλαξαν από τα βέβηλα μάτια της δημοσιότητας, ομολογώ, εξαιρετικά. Ολα καλύφθηκαν από ένα αδιαπέραστο πέπλο μυστικότητας, από το οποίο δεν ξέφυγε το παραμικρό. Κατά τα λοιπά, όσοι ψάχνονται να εντοπίσουν σε αυτό το πράγμα που ανακοινώθηκε ως συμφωνία τον περίφημο διαχωρισμό Κράτους – Εκκλησίας, ματαιοπονούν. Δεν υπάρχει κανένας διαχωρισμός. Εναγκαλισμός, ναι. Μπορείς να τον πεις. Σφιχτός, μάλιστα. Πιο ισχυρός, ναι. Αλλά χωρισμός, όχι…

Στο σκοτάδι το Φανάρι

Ο απόλυτος αιφνιδιασμός έχει δημιουργήσει ήδη σοβαρά ζητήματα. Ο Προκαθήμενος της Ορθόδοξης Εκκλησίας, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Βαρθολομαίος φέρ’ ειπείν, νιώθει ιδιαίτερα απογοητευμένος. Αν και θα έπρεπε να έχει ενημερωθεί πρώτον, και δεύτερον να έχει και λόγο επί του περιεχομένου της συμφωνίας καθότι «προεξάρχει» Κρήτης, Δωδεκανήσων και Νέων Χωρών, τελικά δεν έγινε κοινωνός ούτε του πρώτου ούτε του δεύτερου.

Φίλος μου, που διατηρεί εξαίρετες σχέσεις με το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, μου είπε χθες το απόγευμα ότι «ο Πατριάρχης; Αισθάνεται ότι τον “άδειασαν”. Και το ατόπημα της κυβέρνησης και προσωπικά του Πρωθυπουργού γίνεται ακόμη μεγαλύτερο διότι εκδηλώθηκε σε μια περίοδο κατά την οποία το Πατριαρχείο βάλλεται πανταχόθεν, και ειδικότερα από τη Ρωσία και το Πατριαρχείο της Μόσχας. Ο Πατριάρχης δεν περίμενε αυτή τη συμπεριφορά, αυτή τη συγκεκριμένη περίοδο. Περίμενε στήριξη».

Το θέμα προσλαμβάνει ευρύτερες διαστάσεις, αν συνυπολογίσει κάποιος ότι ο Βαρθολομαίος βρισκόταν προ ημερών στην Αθήνα, και όχι μόνο δεν συναντήθηκε με τον Πρωθυπουργό, αλλά και μια προγραμματισμένη συνάντησή του με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο ακυρώθηκε την τελευταία στιγμή με ευθύνη του δευτέρου. Αρα υπήρχε και ο χρόνος και ο χώρος για να ενημερωθεί ο Πατριάρχης, αλλά δεν τον ενημέρωσαν για το τι κυοφορείτο στο παρασκήνιο…

Ο «ιερός πόλεμος» μεταξύ των δύο, υπενθυμίζω, έχει πλην των άλλων να κάνει με την κυριότητα επί του κτήματος Προμπονά και ότι η διαμάχη μεταξύ Αθηνών – Κωνσταντινουπόλεως έχει πλέον φτάσει ώς τη Δικαιοσύνη.

Ευγένεια αγνοείται

Επισήμως ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως και Πάπας της Νέας Ρώμης «περιμένει να ενημερωθεί για να λάβει θέση» – αυτό τουλάχιστον μεταδόθηκε από το Φανάρι. Εγώ ξέρω ότι ο Πατριάρχης περιμένει ενημέρωση από την κυβέρνηση και ειδικά από τον Πρωθυπουργό. Οπως εξήγησα προηγουμένως, από τον Ιερώνυμο δεν περιμένει τίποτε, δεν μιλάνε καν στο τηλέφωνο μπορώ να αποκαλύψω.

Ο ίδιος άνθρωπος με τον οποίο συνομίλησα και αναφέρω προηγουμένως, μου τόνισε ότι «είναι προς το συμφέρον του Πρωθυπουργού να ενημερώσει άμεσα τον Πατριάρχη, αλλιώς τα πράγματα θα γίνουν πολύ άσχημα για τη συνέχεια».

Τι εννοούσε ο ποιητής; Οτι αν το γυρίσει στο «τσάμικο» ο Πατριάρχης, μπορεί να μην αναγνωρίσει τη συμφωνία Τσίπρα – Ιερώνυμου. Να δηλώσει ότι «δεν τον αφορά». Δεν αφορά δηλαδή το Πατριαρχείο και τις υπ’ αυτό μητροπόλεις. Και από τη στιγμή που στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως ανήκουν «θρησκευτικά» και διοικητικά ένας σοβαρός αριθμός μητροπόλεων, αντιλαμβάνεται κανείς ότι μπορεί να έχουμε μια συμφωνία (αν τελικά υπάρξει συμφωνία…) η οποία να αφορά τα… δύο τρίτα της χώρας, και το υπόλοιπο ένα τρίτο να μην τη δέχεται.

«Δεν είχαν καν την ευγένεια να με ενημερώσουν ούτε για την πρόθεσή τους, πολλώ δε μάλλον για το περιεχόμενο της συμφωνίας» φέρεται ειπών ο οργισμένος Πατριάρχης Βαρθολομαίος, και μου μετέφερε ο έκτακτος από κάθε άποψη συνομιλητής  μου.

Ποια ευγένεια; Ο άλλος, ο Ιερώνυμος, θυμίζω, προφασίστηκε ότι είχε συνεδρίαση για να μη συναντήσει τις προάλλες τον Πατριάρχη, λίγες μόνο ώρες πριν πραγματοποιηθεί η συνάντηση…

Ομηροι των δεσποτάδων

Μελετώντας τα δεκαπέντε σημεία της συμφωνίας αυτής, ομολογώ ότι εκείνο το οποίο βλέπω να τινάζει την… μπάνκα στον αέρα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα πληρώνονται οι ιερείς. Μελέτησα το σημείο εκ καθήκοντος ως… Παπα-Χρήστος. Κατέληξα ότι αν (τελικά υπάρξει αυτή η συμφωνία και) δεν εξειδικευθεί απολύτως το συγκεκριμένο σημείο της μισθοδοσίας των ιερέων και δεν υπάρξουν και ασφαλιστικές δικλίδες ότι αυτή θα είναι απρόσκοπτη και συνεχής, οι ιερείς θα είναι απολύτως όμηροι των δεσποτάδων. Μου αρέσει η φάτσα σου, σε πληρώνω. Δεν έχεις καλό παγκάρι αυτόν τον μήνα, δεν σε πληρώνω. Και είναι νομίζω αυτό το σημείο, που έχει στείλει τους περίπου 8.500 ιερείς στα κάγκελα του… άμβωνα να χτυπιούνται. Επί δεκαετίες αγωνίζονταν να γίνουν οι φουκαράδες κι αυτοί τρόφιμοι του κρατικού κορβανά, να έχουν το μεροκάματο μήνας μπαίνει μήνας βγαίνει, και έρχονται τώρα ο Τσίπρας με τον Ιερώνυμο και τους πετάνε έξω. Ασε δε που τους το παρουσιάζουν και ως μεγάλη επιτυχία, αυτό πού το πας; Θα ζήσουμε μεγάλες στιγμές, να είστε βέβαιοι…

Προσλήψεις δίχως όρια

Αλλά και οι άλλοι; Οι κυβερνητικοί; Δεν κρατιούνται. Με τις λίστες των διορισμών κοιμούνται, με τις λίστες στο χέρι ξυπνάνε. Δεν έχει ξαναγίνει αυτό το πράγμα. Ανακοινώθηκε η «συμφωνία» για το εκκλησιαστικό, και τι σπεύδουν να αξιοποιήσουν οι άνθρωποι για προεκλογικούς λόγους; Οτι αφού θα εκλείψουν από τα μισθολόγια του Δημοσίου οι ιερείς, οι διοικητικοί υπάλληλοι της Εκκλησίας κ.λπ., αδειάζουν με τη μία δέκα χιλιάδες θέσεις στο Δημόσιο. Τις οποίες θα καλύψουμε με προσλήψεις!

Ετσι ξεδιάντροπα το εκστόμισε χθες ο υπουργός Τζανακόπουλος. Οχι πως είχαμε κάποια αμφιβολία για το τι σκέφτονται και πώς το οργανώνουν, αλλά δεν είναι αξιοσημείωτο ότι δεν κράτησαν ούτε τα προσχήματα; Διώχνω τους ιερείς από το Δημόσιο, που δεν τους διώχνω ακριβώς, και από την άλλη ετοιμάζομαι να προσλάβω συγγενείς και φίλους – όσους τέλος πάντων δεν έχουμε διορίσει έως τώρα. Συμπέρασμα: δεν υπάρχει σωτηρία, πάει τελείωσε…

Το ψέμα

Ο μόνος λόγος που αναφέρομαι στο παρακάτω θέμα έχει ονοματεπώνυμο, και λέγεται… Σπίρτζης. Ο άνθρωπος αυτός, η υπουργάρα αυτή συγκεκριμένα, μετείχε του Υπουργικού Συμβουλίου της 16ης Οκτωβρίου το οποίο ως γνωστόν οδήγησε την επομένη στην παραίτηση του Νίκου Κοτζιά. Μερικές ημέρες μετά ρωτήθηκε σε ένα ραδιόφωνο για το θέμα των καταγγελιών Καμμένου. Και απάντησε επί λέξει: «Δεν άκουσα τον Καμμένο στο Υπουργικό να λέει για τον Σόρος».

Χθες ο Καμμένος, απαντώντας σε σχετική ερώτηση βουλευτή της ΝουΔού, ανέφερε (εγγράφως, σε χαρτί): «Επιθυμώ να επαναλάβω και να καταστήσω σαφές ότι ουδέποτε ανέφερα ότι η κυβέρνηση έλαβε χρήματα από τον Τ. Σόρος. Αντιθέτως, αναφέρθηκα στο εν λόγω άτομο (σ.σ.: τον Σόρος δηλαδή), σε σχέση με συνεργασία του υπουργείου Εξωτερικών με εταιρεία έκδοσης βίζα, που όμως ουδεμία σχέση έχει με την κυβέρνηση».

Τι έχουμε εδώ; Το εξής ένα εκ των δύο: ή ο Σπίρτζης την ώρα που ο Καμμένος μίλαγε στο Υπουργικό για τον Σόρος κοιμόταν όρθιος και δεν άκουσε τίποτε ή όπερ και το πιθανότερο, το πήρε πάνω του το παιχνίδι, ως βασιλικότερος του βασιλέως, και είπε να προστατέψει  την κυβέρνηση από τις κακές τις γλώσσες! Λέγοντας ένα χονδροειδές ψέμα. Για ένα πράγμα δε που άκουσαν καμιά εξηνταριά άλλοι. Θεός!..