Είναι καταπληκτικό ότι ιστοσελίδες του Διαδικτύου μεταδίδουν πλέον τις απολογίες των ομάδων στον αθλητικό δικαστή. Χθες μπορούσε κανείς να παρακολουθήσει την απολογία του Ολυμπιακού ενώπιον της Πειθαρχικής Επιτροπής του Κυπέλλου και μάλιστα λεπτό προς λεπτό, διαβάζοντας το σύνολο των καταθέσεων των μαρτύρων καθώς και τις αγορεύσεις των δικηγόρων. Του χρόνου μπορεί να βλέπουμε αυτές τις εκδικάσεις σε απευθείας τηλεοπτική μετάδοση και η ΕΡΤ μπορεί να πληρώσει κι ένα σημαντικό ποσό για τη μετάδοσή τους. (Ναι κύριε υφυπουργέ, σου δίνω ιδέες…).

Απίθανα

Παρακολουθώντας πάντως την εκδίκαση καταλαβαίνω ότι ο Ολυμπιακός έχει δυο τουλάχιστον ισχυρά επιχειρήματα. Το πρώτο, ότι το άρθρο 3 του ΚΑΠ ορίζει σαφώς ότι το Κύπελλο είναι «επαγγελματικό πρωτάθλημα» και επομένως έχει και τη δική του βαθμολογία από την οποία μπορούν να αφαιρεθούν βαθμοί: σωστά επισημάνθηκε πως προβλέπεται ποινή αποκλεισμού από αγώνα Κυπέλλου, επομένως η διοργάνωση έχει την αυτοτέλειά της. Επίσης σωστά οι δικηγόροι του Ολυμπιακού τόνισαν ότι επεισόδια σε ματς ομίλων του Κυπέλλου δεν είχαμε ποτέ, οπότε δεν υπάρχει και ανάλογο προηγούμενο. Το δεύτερο επιχείρημα είναι ότι ο περίφημος τραυματισμός φιλάθλου, που αναφέρεται σε συμπληρωματική έκθεση της Αστυνομίας, αποδείχθηκε ένα παραμύθι: ούτε ο γιατρός του αγώνα δεν θυμόταν αν έγινε εντός του γηπέδου ή πεντακόσια μέτρα μακριά. Φτάνουν αυτά για να μην υπάρξει ποινή αφαίρεσης βαθμών στο πρωτάθλημα; Λογικά ναι. Αλλά είμαστε στην Ελλάδα. Οπου μια διμοιρία ΜΑΤ πάει στην Πάτρα, ανεβαίνει στην εξέδρα, πετάει χημικά και κανείς δεν έχει φωνάξει τον επικεφαλής της να τον ρωτήσει γιατί έγιναν όλα αυτά τα απίθανα.

CAS

Πάντως ο Ολυμπιακός αν τιμωρηθεί με αφαίρεση βαθμών στο πρωτάθλημα, θα φτάσει την υπόθεση μέχρι το CAS. Θα το κυνηγήσει το πράγμα όσο μπορεί. Οχι όπως άλλοι, που μόλις έμαθαν πόσο κοστίζει η προσφυγή είπαν «άσ’ το καλύτερα».

Οχι

Η ΑΕΚ επέστρεψε χθες το απόγευμα από το Μόναχο κουβαλώντας στις αποσκευές της μια ήττα με 2-0: με το ίδιο σκορ είχε χάσει και στην Αθήνα, αλλά με διαφορετικό τρόπο – στο Μόναχο έδωσε την εντύπωση πως πάλεψε πιο πολύ μολονότι έχανε με 1-0 σχετικά νωρίς. Στην Αθήνα η ΑΕΚ είχε παίξει με την κανονική της ενδεκάδα. Την Τετάρτη το βράδυ αγωνίστηκε για πρώτη φορά τον καιρό του Μαρίνου Ουζουνίδη με τρία στόπερ (τον Λαμπρόπουλο, τον Τσόσιτς και τον Τσιγκρίνσκι) και τρία αμυντικά χαφ (τον Σιμόες, τον Γαλανόπουλο και τον Αλεφ). Στο ματς του Μονάχου φάνηκε να πετυχαίνει ευκολότερα τον στόχο της, που ήταν απλά να χαλάσει ένα πιθανό πάρτι της Μπάγερν. Δεν είναι παράξενο: είναι πάντα προτιμότερο να παίζεις άμυνα με αμυντικούς, παρά άμυνα με επιθετικούς που δυσκολεύονται να μαρκάρουν. Το αποτέλεσμα είναι μεν ίδιο, αλλά αν η ΑΕΚ έπαιζε στο Μόναχο με την ενδεκάδα που αγωνίστηκε στην Αθήνα το πιθανότερο είναι να είχε δεχθεί πολύ περισσότερα γκολ. Θα μπορούσε να σκοράρει και να διεκδικήσει κάτι; Αν κρίνει κανείς από τα ελάχιστα που έκανε επιθετικά στο ΟΑΚΑ παίζοντας με τρεις κυνηγούς, νομίζω πως η απάντηση είναι «όχι».

Κανόνας

Το τελικό αποτέλεσμα δεν ήταν κακό, δεδομένων των συνθηκών και των δυνατοτήτων: η ΑΕΚ ξέμεινε λίγο από δυνάμεις και χθες, όπως και στα προηγούμενα ματς, αλλά διαχειρίστηκε καλά τις αδυναμίες της – δεν κατέρρευσε. Κακές ήταν κάποιες σκηνές. Η ΑΕΚ δέχθηκε το πρώτο γκολ με πέναλτι γιατί ο Τσόσιτς κράτησε από τη φανέλα τον Λεβαντόφσκι. Το πέναλτι αυτό πιθανότατα στην Ελλάδα δεν θα το σφύριζε σε βάρος της κανείς διαιτητής, αλλά αυτό είναι πρόβλημα των ελλήνων διαιτητών: αν αυτοί αυτά τα πέναλτι τα έδιναν δεν θα έρχονταν στην Ελλάδα ξένοι για τα ντέρμπι. Θυμίζω ότι σε ίδιο ακριβώς πέναλτι είχε υποπέσει και ο Βαρέλα στο ματς ΠΑΟΚ – Μπενφίκα: κι ο αμυντικός του ΠΑΟΚ είχε κρατήσει έναν κυνηγό των Πορτογάλων σε μια εκτέλεση κόρνερ. Αν τους κακομάθεις τους παίκτες στην Ελλάδα, το πληρώνεις στην Ευρώπη: είναι κανόνας.

Τραβάει

Δεν ήταν επίσης ωραία σκηνή κι αυτή στην οποία ο Τσόσιτς τραβάει από τα μαλλιά (!) τον συμπαίκτη του Χουλτ. Ο Τσόσιτς είναι τυχερός γιατί ο Σουηδός έχει κρύο αίμα και δεν του όρμησε: θα περνούσε η ομάδα στην ιστορία αν οι δυο συμπαίκτες έπαιζαν ξύλο! Είναι επίσης τυχερός και γιατί δεν τον είδε ο διαιτητής: αν τον έβλεπε θα τον απέβαλλε για ανάρμοστη συμπεριφορά και το γεγονός θα περνούσε στην ιστορία! Αποβολή για βιαιοπραγία σε βάρος συμπαίκτη είναι σπάνιο.

Αγιαξ

Η όλη εικόνα μιας ταμπουρωμένης ΑΕΚ, που έπαιζε μόνο για να μη δεχθεί πολλά γκολ, είναι αλήθεια ότι δημιούργησε διάφορους προβληματισμούς: η ερώτηση αν η ΑΕΚ θα μπορούσε να κάνει κάτι άλλο ήταν βασικό θέμα συζήτησης στα social media και στα ραδιόφωνα. Η απάντηση είναι ότι ο Ουζουνίδης είναι πρακτικός άνθρωπος: ξέρει τις δυνατότητες της ομάδας του και πράττει αναλόγως. Η ισοπαλία της Μπενφίκα με τον Αγιαξ κρατά ζωντανές τις ελπίδες της ΑΕΚ για πρόκριση στο Γιουρόπα Λιγκ, αλλά προσοχή: αν αρχίσουν οι υστερίες και το ματς με τον Αγιαξ αποκτήσει «χαρακτήρα τελικού», η ΑΕΚ θα αγχωθεί και θα χάσει και από τους Ολλανδούς. Ας θέσουν ως στόχο να κάνουν τουλάχιστον έναν βαθμό κι ας αφήσουν στην άκρη το αυτομαστίγωμα.

«Μου»

Η βραδιά του Τσάμπιονς Λιγκ πάντως ανήκει στον Μουρίνιο. Η νίκη της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ επί της Γιουβέντους με δυο γκολ στα τελευταία πέντε λεπτά του ματς, έχει και τη δική του σφραγίδα: οι αλλαγές του υπήρξαν καθοριστικές. Κρίμα που τον τελευταίο καιρό ο μεγάλος αυτός προπονητής προτιμά να δίνει αφορμές να τον συζητάνε για άλλα πράγματα: χθες, με το τέλος του ματς, μπήκε στο γήπεδο και δείχνοντας τα αφτιά του ζητούσε από το κοινό της Γιούβε να σωπάσει. Του επιτέθηκαν δυο παίκτες των Ιταλών, ο Ντιμπάλα και ο Κιελίνι. Ευτυχώς για τους ίδιους κράτησαν την ψυχραιμία τους. Βλέποντας όλα αυτά αρχίζω να πιστεύω πως ο Μουρίνιο ενδιαφέρεται περισσότερο να δημιουργεί θέματα για συζήτηση παρά να κερδίζει τίτλους: νόμιζα ότι από αυτή ειδικά την πάθηση υποφέρουν μόνο κάποιοι έλληνες προπονητές, αλλά δεν είναι έτσι. Βέβαια πάντα πίστευα ότι ο Μουρίνιο έχει «όλο το πακέτο», που λένε, για να δουλέψει στην Ελλάδα. Τσακώνεται με δημοσιογράφους, μιλάει συνέχεια για τη διαιτησία, μπορεί να ξεσηκώνει τον κόσμο με χειρονομίες, παίζει άμυνα, κάνει επιθέσεις σε παίκτες όταν χάνει – εδώ θα ήταν θεός. Και μάλιστα δεν θα τον τρελαίναμε καν: είναι αρκετά τρελός από μόνος του…