Ηταν ένας πόλεμος που ξεκίνησε με δύο θύματα, τον αρχιδούκα της Αυστροουγγαρίας και τη σύζυγό του που δολοφονήθηκαν από έναν εθνικιστή σέρβο φοιτητή, και τελείωσε με πάνω από 18 εκατομμύρια νεκρούς. Ηταν ακόμη ένας πόλεμος στον οποίο ενεπλάκησαν σχεδόν οι πάντες και θύματά του ήταν για πρώτη φορά σε τόσο μεγάλη κλίμακα και οι άμαχοι. Ηταν ο πόλεμος όχι μόνο των όπλων μαζικής καταστροφής αλλά και των χημικών αερίων. Κι αυτοί δεν είναι παρά οι βασικοί λόγοι για τους οποίους, εκτός από Α’ Παγκόσμιος, έμεινε στη συλλογική μνήμη ως Μεγάλος Πόλεμος – όρος που έμελλε να χρησιμοποιείται ακόμη και σήμερα, μολονότι μεσολάβησε στο μεταξύ ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος, ακόμη πιο φονικός.

Ο Μεγάλος Πόλεμος τελείωσε με εκατομμύρια νεκρούς και μια ταπεινωτική συνθήκη που επέβαλαν οι νικητές στους ηττημένους, η οποία, σύμφωνα με τους ιστορικούς, προλείανε το έδαφος για τον όλεθρο που ακολούθησε είκοσι χρόνια αργότερα. Ηταν πάντως πριν από εκατό χρόνια, με την εκεχειρία της 11ης Νοεμβρίου 1918, που έπειτα από τέσσερα χρόνια συγκρούσεων έπαψε να ρέει το αίμα νικητών και ηττημένων, στρατιωτών και αμάχων. Το τέλος του Μεγάλου Πολέμου έφερε και το τέλος των αυτοκρατοριών της εποχής με τη δημιουργία νέων εθνικών κρατών. Από αυτήν την άποψη ο πόλεμος αυτός δεν ήταν πολύ κακό για το τίποτε. Ηταν ένα τεράστιο κακό για το ελάχιστο.