Το είχα επισημάνει και άλλη φορά, αλλά θα το αναφέρω εκ νέου σήμερα, διότι προφανώς έχει διαφύγει την προσοχή κάποιων. Οχι πως με ενδιαφέρει κιόλας (που τους διέφυγε) αλλά θεωρώ ότι δεν θα έπρεπε. Ο υπουργός Νίκος Κοτζιάς ούτε κανένα παιδάκι είναι, ούτε κανένας τρελός, όπως προσπαθούν να τον εμφανίσουν οι συριζαίοι για να ακυρώσουν όσα λέει, και κυρίως όσα κάνει. Δεν είναι επίσης καινούργιος στην πολιτική. Εχει θητεύσει  πολλά χρόνια στο ΚΚΕ, έζησε χρόνια δίπλα στον Χαρίλαο Φλωράκη, ανέβηκε ψηλά στην κομματική ιεραρχία του κόμματος (ένα είναι το Κόμμα) και γενικά πρέπει να γνωρίζει κανείς ότι «σπούδασε» την πολιτική στην πράξη. Ως εκ τούτου και χωρίς δόση υπερβολής, όλους αυτούς στην κυβέρνηση, που βυσσοδόμησαν (έτσι πιστεύει άλλωστε) εναντίον του χαρακτηρίζοντας ακατανόητες τις πράξεις του, και ειδικά την παραίτησή του, «τους έχει για πρωινό». Του προέδρου Τσίπρα συμπεριλαμβανομένου, τολμώ να πω, ο οποίος προχθές στη συνέντευξη στον Alpha τον άδειασε  δυο φορές  τον Κοτζιά, και μάλιστα με καθόλου κομψό τρόπο.

Μία για την αιγιαλίτιδα ζώνη και την επέκτασή της στα 12 μίλια, και μία για τη θυελλώδη συνεδρίαση της 16ης Οκτωβρίου που οδήγησε στην παραίτηση του υπουργού Εξωτερικών από την κυβέρνηση.

Μια που είχα κατόπιν αυτών που ανέφερε ο Πρωθυπουργός στην τηλεόραση του Alpha μία επαφή με τον Νίκο Κοτζιά, επιθυμώ να υπογραμμίσω ότι δεν είναι καλή ιδέα – καθόλου μάλιστα – να τον «τσιγκλάνε» και δη δι’ αυτού του τρόπου. Διότι και θυμωμένος είναι και απογοητευμένος (με τον Τσίπρα ειδικά) και κυρίως απρόβλεπτος…

Η μήνυση και η επιστολή

Τον εντόπισα Θεσσαλονίκη, αργά το βράδυ της Πέμπτης τον Νίκο Κοτζιά. Είχε επιστρέψει  από την Κομοτηνή, έπειτα από μια εξαιρετική συγκέντρωση το βράδυ της Τετάρτης στο πνευματικό κέντρο της πόλης.

Την ώρα της συνέντευξης του προέδρου Τσίπρα, εκείνος είχε μια συνάντηση με στελέχη του Πράττω στην Κεντρική Μακεδονία, και δεν την παρακολούθησε live. Δεν γινόταν. Είδε αργότερα όμως, όταν τελείωσε η σύσκεψη με τα στελέχη της Κίνησης, μερικά αποσπάσματα. Και φυσικά και τα συγκεκριμένα που αφορούσαν τον ίδιο. Και (εικάζω ότι) χαμογέλασε (ή και να γέλασε, μπορεί) ακούγοντας τον Πρωθυπουργό να διατείνεται ότι ήταν εκείνος που τον παρότρυνε να καταθέσει τη μηνυτήρια αναφορά για τις απειλές και τους εκβιασμούς που υπέστη πριν και μετά την περίφημη συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου της 16ης Οκτωβρίου…

Περισσότερα προσεχώς, επ’ αυτού, διότι υπάρχει και εκείνη η επιστολή Κοτζιά προς Τσίπρα, την οποία μπορεί πλέον να αναζητήσει η κυρία (πολυ)Ξένη Δημητρίου για να τη συσχετίσει με τη μηνυτήρια αναφορά  του πρώην υπουργού των Εξωτερικών.

Μπλέξιμο…

Ανοιχτός σε συζητήσεις

Τι θέλει ο Κοτζιάς από την πολιτική και ποιο είναι το μέλλον του σε αυτή; Ο ίδιος φυσικά δεν σκέφτεται να αποσυρθεί. Με τίποτε δε. Δεν θα κάνει το χατίρι κανενός, και αντιθέτως σκοπεύει να πολλαπλασιάσει τις δημόσιες παρεμβάσεις του. Βλέπει το πολιτικό του μέλλον ως συνεργαζόμενος με τον ΣΥΡΙΖΑ; Καθόλου! Πιστεύει και θα παλέψει γι’ αυτό, στην ανασυγκρότηση του χώρου της Κεντροαριστεράς, διότι θεωρεί τον χώρο παράγοντα ισορροπίας για το πολιτικό μας σύστημα. Φυσικά και θα μπορούσε να δουλέψει μαζί με το ΚΙΝΑΛ επί του συγκεκριμένου, αλλά χωρίς την παρουσία «μερικών που είναι έτοιμοι να συνεργαστούν με τη Δεξιά του Μητσοτάκη». Και σε αυτούς, με τους οποίους δεν θα μπορούσε να συνεργαστεί, δεν συμπεριλαμβάνεται ο Γιώργος Παπανδρέου – αυτή κι αν είναι είδηση για τους γνωρίζοντες…

 Κατά τον Νίκο Κοτζιά το «πατριωτικό ΠΑΣΟΚ» μπορεί να είναι ο προνομιακός συνομιλητής του. Αλλά όχι μόνο. Γενικά είναι ανοιχτός να συζητήσει με τον χώρο. Αλλά πάντα υπό προϋποθέσεις…

Επιστημονική φαντασία I

Στο μεταξύ μια αναφορά του Πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα κατά τη συνέντευξη στον Alpha (ότι η κινητικότητα που επέδειξε όλο αυτό το διάστημα στο εξωτερικό, διευρύνοντας τις εξωτερικές σχέσεις της χώρας, μόνο με του Γιώργου Παπανδρέου μπορεί να συγκριθεί – τόσο μεγάλη ήταν), ανανέωσε τη βλακώδη φημολογία ότι παίζει σενάριο για την ανάληψη από τον Γιώργο της (χηρεύουσας ουσιαστικά) θέσης του υπουργού των Εξωτερικών. Πρόκειται για μία απίθανη ανοησία. Δεν υφίσταται τέτοιο θέμα, μου τόνισε με κατηγορηματικότητα ένας από τους στενούς συνεργάτες, και ως εκ τούτου τακτικός συνομιλητής του πρώην πρωθυπουργού. Ο Γιώργος, ο global Γιώργος, έχει διαμορφωμένη γνώμη και για τον ΣΥΡΙΖΑ και για τον Τσίπρα, μου ειπώθηκε, και δεν υφίσταται περίπτωση να συνεργαστεί σε καμία των περιπτώσεων. Αλλωστε γι’ αυτόν (και γι’ αυτόν, καλύτερα) προέχει η ανασυγκρότηση της Κεντροαριστεράς και η καλή πορεία του χώρου.

Και μέσω αυτής, θα προσέθετα, η δική του δικαίωση για την περιπέτεια της κρίσης…

Επιστημονική φαντασία II

Ο χώρος τώρα, πάει καλά. Τουλάχιστον στο επίπεδο της κοινωνίας. Οι πρόσφατες εκλογές στους δασκάλους και τους καθηγητές για την ανάδειξη των εκπροσώπων τους στα υπηρεσιακά συμβούλια, κατέδειξε το ακατάβλητο της Κεντροαριστεράς, είτε ΚΙΝΑΛ λέγεται αυτή είτε ΠΑΣΟΚ. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα ο χώρος κατετάγη δεύτερος, μετά τη δεξιά παράταξη, με ποσοστά που ξεπέρασαν το 20% και τρομερή αύξηση σε ψήφους σε σχέση με το παρελθόν.

Συγκυριακό, δύσκολα μπορείς να το πεις. Τυχαίο, σίγουρα όχι. Ξαναγυρίζει ο κόσμος του, ο οποίος τον είχε εγκαταλείψει το 2015 για να προστρέξει στον ΣΥΡΙΖΑ; Πρόωρο να το εκτιμήσεις. Το σίγουρο είναι ότι παρατηρείται τελευταία ως φαινόμενο σε διάφορες εκλογές που γίνονται σε συνδικαλιστικές  ενώσεις ή σε κλαδικές οργανώσεις.

Επί του συγκεκριμένου, δηλαδή των εκλογών για την ανάδειξη των εκπροσώπων των δασκάλων και των καθηγητών στα υπηρεσιακά τους συμβούλια, αν το συνδυάσεις με το γεγονός ότι οι παρατάξεις που στήριξε ο ΣΥΡΙΖΑ κατετάγησαν στην 5η θέση, και στους δασκάλους και τους καθηγητές μέσης εκπαίδευσης, μόνο χαμόγελα μπορεί να προκαλεί αυτό το αποτέλεσμα για τους… κατατρεγμένους του ΚΙΝΑΛ, που βάλλονται από παντού. Από αριστερά και από δεξιά.

(Ο Τσίπρας πάντως πιστεύει ότι θα κερδίσει εθνικές εκλογές και ευρωεκλογές. Το πώς, δεν ξέρω. Και δεν βλέπω. Προφανώς θα τον «έφτιαξε» πάλι με καμία δημοσκόπηση από εκείνες τις «επιστημονικές»  ο επιστήμων Βερναρδάκης…)

Επιχείρηση εκλογές

Αναφέρθηκα στην πεποίθηση του προέδρου Αλέξη ότι θα κερδίσει τις εκλογές του επόμενου χρόνου και οφείλω να προσθέσω για να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη εικόνα επί του θέματος, ότι ο δικός μας έχει σχέδιο, δεν το λέει έτσι, στον αέρα. Τι σχέδιο; Να, ακούω ότι έχει αποσταλεί από το Μέγαρο Μαξίμου εντολή του προς όλα τα υπουργεία και τους εποπτευόμενους από το Δημόσιο φορείς να συγκεντρωθούν λέει ό,τι αιτήματα υπάρχουν, σε τρεις κατηγορίες:

– παροχές – επιδόματα

– προσλήψεις

– εκκρεμή έργα.

Στόχος είναι να κωδικοποιηθούν, να αναλυθούν και να προσδιοριστούν τα πεδία όπου μπορεί η κυβέρνηση να δράσει με τέτοιο τρόπο ώστε να υπάρξουν άμεσα, και κυρίως, εμφανή στους πολίτες αποτελέσματα.

Κωδικοποιώ και εγώ όλο αυτό το έργο ως «επιχείρηση εκλογές». Βλέπετε εσείς κάτι άλλο; Για να ξέρω δηλαδή…