Προτού διαβάσετε το ακόλουθο κείμενο, καθίστε σε ένα ήσυχο μέρος, χωρίς άλλα πράγματα να σας αποσπούν την προσοχή. Σας θέλω ήρεμους και χαλαρούς, δίχως τίποτα άλλο πιεστικό στο μυαλό σας.

ΟΚ. Ετοιμοι;

Ορίστε το μυστικό μου συστατικό: Η επίδοση που επιδιώκετε βρίσκεται ήδη μέσα σας. Ακριβώς. Μπορείτε ήδη να πετύχετε τον στόχο σας. Είναι δυνατό. Το έχετε αποδείξει στην προπόνηση· ακόμη κι αν δεν έχετε προπονηθεί ιδανικά για τον αγώνα σας, μπορείτε παρ’ όλ’ αυτά να τρέξετε πολύ, πολύ καλά. Το έχω δει να συμβαίνει ξανά και ξανά.

Το κλειδί είναι απλά να σταματήσετε να εμποδίζετε τον εαυτό σας. Εσείς είστε εκείνος που βάζει όρια στον εαυτό σας. Ολοι οι υπόλοιποι που δεν ασχολούνται με το τρέξιμο πιστεύουν ούτως ή άλλως πως είστε φοβερός που τρέχετε τόσα χιλιόμετρα, οπότε γιατί να μην το πιστέψετε κι εσείς; Είναι, λοιπόν, ώρα να είστε λιγότερο αυστηροί με τον εαυτό σας και να γίνετε οι πιο ένθερμοι υποστηρικτές του εαυτού σας λίγες ώρες πριν από την κούρσα σας.

Είναι πολύ σημαντικό να αντιλαμβάνεστε ότι εσείς είστε εκείνοι που έχετε τον έλεγχο όλου αυτού του «διαλόγου» μέσα στο κεφάλι σας καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα, οπότε γράψτε το δικό σας σενάριο για ένα θετικό αποτέλεσμα. Ξέρετε τι είναι τα «μάντρας»; Είναι αυτές οι μικρές τελετουργικές φράσεις που επαναλαμβάνουν συνήθως οι ινδουιστές και όσοι κάνουν διαλογισμό. Είναι, λοιπόν, ώρα να βρείτε το δικό σας μάντρα που θα χρησιμοποιήσετε όταν έρθουν οι δύσκολες στιγμές, το οποίο θα σας υπενθυμίζει πως είστε πιο δυνατοί από όσο χρειάζεται για να ανταποκριθείτε στην πρόκληση. Το δικό μου είναι πάντα «Για να γίνει, θα το κάνω εγώ!». Οταν λέω κάτι τέτοιο, απλά βάζω το κεφάλι κάτω και κάνω ό,τι πρέπει να κάνω στον αγώνα, καθώς συνειδητοποιώ ότι κανείς άλλος δεν θα το κάνει για μένα. Βασίζομαι στις δυνάμεις μου.

Αν θα κουραστείτε; Μα εννοείται! Τα πόδια σας θα πονάνε φρικτά. Το μυαλό σας θα θολώσει και από κάποιο σημείο και μετά το μόνο που θα θέλετε είναι να τελειώνετε. Ομως πρέπει να δώσετε τη μάχη σας. Πρέπει να συνεχίσετε να προχωράτε όπως ακριβώς κάνατε στις προπονήσεις της προετοιμασίας. Βάλτε στόχο να φτάσετε στο επόμενο χιλιομετρικό σημάδι και μετά το επόμενο και μετά το επόμενο. Σας εγγυώμαι πως αν απλά καταφέρετε να συνεχίσετε να προχωράτε, ο «εχθρός», η γραμμή του τερματισμού, θα παραδοθεί. Θα αναγνωρίσει το πόσο γενναίοι και δυνατοί είστε και θα εμφανιστεί μπροστά στα μάτια σας. Και όσο περισσότερο συγκεντρωμένοι είστε στα τελευταία χιλιόμετρα του αγώνα, τόσο πιο γρήγορα θα έρθει ο πολυπόθητος τερματισμός.

Από τη στιγμή που θα αρχίσετε να κλαίτε τη μοίρα σας (όλοι το έχουμε πάθει, εννοείται κι εγώ) θα αρχίσετε να χάνετε χρόνο. Η συμβουλή μου είναι να αποδεχτείτε ότι πονάτε· να ξέρετε ότι όλοι γύρω σας πονούν εξίσου. Οπότε σταματήστε την κλάψα. Το ξέρω. Φαίνεται πολύ δύσκολο, αλλά στα τελευταία χιλιόμετρα της κούρσας πρέπει να μαζέψετε όλες σας τις δυνάμεις – αν δεν έχετε μάθει τίποτα άλλο από την προετοιμασία σας για τον αγώνα αυτό, έχετε μάθει σίγουρα πως μπορείτε να μαζεύετε δυνάμεις και πως έχετε μέσα σας σθένος που δεν ξέρατε ότι υπάρχει. Θυμηθείτε εκείνη την προπόνηση που βγάλατε φτύνοντας αίμα αλλά μαθαίνοντας κάτι σημαντικό για τον εαυτό σας: ότι είστε αρκετά δυνατός. Πιθανότατα δυνατότερος από ποτέ.

Οταν σας κυριεύσει η κούραση, μαζέψτε δυνάμεις και προχωρήστε. Το ‘χετε μέσα σας, αρκεί να το βρείτε. Κι όσο πιο αποφασισμένοι είστε στα τελευταία χιλιόμετρα τόσο πιο καλός θα είναι ο χρόνος τερματισμού σας και τόσο πιο περήφανοι θα είστε για τον εαυτό σας – όχι μόνο την ώρα που θα φτάσετε, αλλά για εβδομάδες αργότερα.

Φανταστείτε τον εαυτό σας να αναπολεί τον αγώνα που θα τρέξετε αύριο και να λέει «Ουάου! Πήγα πραγματικά καλά! Είμαι περήφανος για τον εαυτό μου!» Καλό ακούγεται, έτσι δεν είναι; Τότε, λοιπόν, ας δεσμευτείτε εδώ και τώρα πως ό,τι και να συμβεί αύριο, είτε ο καιρός έχει τα μαύρα του τα χάλια, είτε βγάλετε φουσκάλες από το τρίτο χιλιόμετρο, αλλά ακόμη κι αν αισθάνεστε σούπερ ντούπερ θα δώσετε ό,τι καλύτερο μπορείτε, προσέχοντας κάθε κομμάτι του αγώνα: στην αρχή (δείχνοντας αυτοσυγκράτηση και τρέχοντας έξυπνα), στη μέση (κλειδώνοντας ρυθμό και μένοντας συγκεντρωμένοι και σταθεροί) και ειδικά στο τέλος (όπου μπορείτε να επικαλεστείτε τις υπερδυνάμεις σας).

Σύμφωνοι; Ωραία. Ας δώσουμε λοιπόν (εικονικά) τα χέρια.

Ο Γκρεγκ ΜακΜίλαν είναι εργοφυσιολόγος και προπονητής πιστοποιημένος από την Αμερικανική Ομοσπονδία Στίβου. Θεωρείται από τους πιο επιδραστικούς αμερικανούς κόουτς για δρομείς αποστάσεων τους οποίους βοηθά μέσω της ιστοσελίδας του McMillanRunning.com. Το κείμενό του δημοσιεύεται με την άδειά του στην Ελλάδα αποκλειστικά από «ΤΑ ΝΕΑ».