Ο Λευτέρης Πετρούνιας, έστω και με… ένα χέρι, έγραψε Ιστορία καθώς κατέκτησε τον τρίτο παγκόσμιο τίτλο του στην Ντόχα του Κατάρ και μπήκε σε ένα κορυφαίο κλειστό κλαμπ των μόλις τριών αθλητών της γυμναστικής που έχουν κατακτήσει (και μάλιστα συνεχόμενα) τρεις παγκόσμιους τίτλους στα 115 χρόνια της διοργάνωσης!

Ομως παράλληλα ο άρχοντας των κρίκων περνάει δικαιωματικά (κάτι που θα το γιγαντώσει ακόμα περισσότερο εάν έρθει και το δεύτερο χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες το 2020) στο πάνθεον των ελλήνων αθλητών – μύθων στο αγώνισμά τους, που έχουν πάρει πάνω από ένα χρυσό μετάλλιο σε Ολυμπιακούς Αγώνες ή Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και παράλληλα έχουν αναδειχθεί έστω μία φορά στην καριέρα τους χρυσοί ολυμπιονίκες, πρωταθλητές κόσμου και Ευρώπης.

Ναι, μπορεί να φαίνεται απίστευτο, αλλά η μικρή Ελλάδα έχει αθλητές και αθλήτριες που έχουν αναδειχθεί σε μύθους στα αγωνίσματά τους έχοντας κερδίσει εκτός από τα πολλά μετάλλια στην καριέρα τους και την καθολική παγκόσμια αναγνώριση από τους αντίπαλους αθλητές και αθλήτριες.

Τα αστέρια της μπάρας

Ο Πύρρος Δήμας είναι ένας εκ των κορυφαίων ελλήνων αθλητών όλων των εποχών και φυσικά μύθος στην άρση βαρών. Εχοντας αναδειχθεί τρεις φορές χρυσός ολυμπιονίκης (Βαρκελώνη 1992, Ατλάντα 1996 και Σίδνεϊ 2000) έχοντας ακόμα στην κατοχή του τρεις παγκόσμιους τίτλους στο σύνολο (1993, 1995 και 1998) και έναν Ευρωπαϊκό (1995), αν και το κορυφαίο (συναισθηματικά και αγωνιστικά βάσει των συνθηκών) μετάλλιό του ήταν χάλκινο στο αποχαιρετιστήριο πάρτι στη Νίκαια, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2004.

Από κοντά ο διόσκουρος Κάχι Καχιασβίλι, επίσης με τρία χρυσά ολυμπιακά μετάλλια στις ίδιες πόλεις, (αλλά με τη σημαία της Ενωμένης Ομάδας ως διάδοχο της Σοβιετικής Ενωσης το 1992), τρία παγκόσμια πρωταθλήματα και τέσσερα ευρωπαϊκά!

Φαινόμενα

Ο τζουντόκα Ηλίας Ηλιάδης είναι από τους πιο διαχρονικούς έλληνες αθλητές – μύθους και από τους μεγαλύτερους αθλητές τζούντο παγκοσμίως όλων των εποχών. Μάλιστα ο μόνος με τέτοια διαχρονικότητα κατακτώντας μεγάλους τίτλους για μια δεκαετία (2004 – 2014) και βάλε. Δύο φορές ολυμπιονίκης (χρυσός στην Αθήνα το 2004 και χάλκινος στο Λονδίνο το 2012), τρεις φορές παγκόσμιος πρωταθλητής και άλλες δύο πρωταθλητής Ευρώπης είναι από μόνος του αθλητής – φαινόμενο.

Η Σοφία Μπεκατώρου με την Αιμιλία Τσουλφά πέρασαν στη σφαίρα του μυθικού πληρώματος στα 470 καθώς εκτός από το χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο στην Αθήνα το 2004, είχαν κατακτήσει παρέα και τέσσερις (συνεχόμενες το 2000 – 2003) φορές το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα και άλλες τρεις το Ευρωπαϊκό. Οταν η Αιμιλία σταμάτησε για να κάνει οικογένεια, η Σοφία συνέχισε σε άλλη κλάση (Ινγκλινγκ) κατακτώντας και το χάλκινο μετάλλιο στους Ολυμπιακους Αγώνες του Πεκίνου (2008) παρέα με Κραβαριώτη και Παπαδοπούλου.

Αντίστοιχα ένας άλλος μεγάλος ιστιοπλόος έχει αφήσει το σημάδι του στην ιστιοσανίδα. Ο Νικόλας Κακλαμανάκης εκτός του χρυσού στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ατλάντα (1996) και του ασημένιου στην Αθήνα (2004), είχε αναδειχθεί τρεις φορές πρωταθλητής κόσμου και άλλη μία Ευρώπης ενώ είχε πάρει και τον ιδιαίτερα τιμητικό τίτλο του κορυφαίου αθλητή ιστιοσανίδας στην ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων.

Φυσικά υπάρχουν και αθλητές και αθλήτριες όπως η Κατερίνα Στεφανίδη που ήδη έχει πάρει τα πάντα (χρυσό σε Ολυμπιακούς Αγώνες 2016, χρυσό σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2017 και δύο χρυσά σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα 2016, 2018) και συνεχίζει ακάθεκτη αποτελώντας ουσιαστικά ήδη μία από τις κορυφαίες αθλήτριες όλων των εποχών στο επί κοντώ.

Ενώ και ο Κώστας Κεντέρης και ο Δημοσθένης Ταμπάκος έχουν κάνει το περίφημο θριπίτ στην καριέρα τους (χρυσό σε Ολυμπιακούς, Παγκόσμιο και Ευρωπαϊκό). Τεράστιος αθλητής αλλά χωρίς παγκόσμια και ευρωπαϊκά (καθώς δεν υπήρχαν τότε) και ο Κωνσταντίνος Τσικλητήρας με 4 ολυμπιακά μετάλλια (1 χρυσό, 2 ασημένια και 1 χάλκινο)!