Οι ενδιάμεσες εκλογές της 6ης Νοεμβρίου στις ΗΠΑ απέδωσαν την πλειοψηφία στη Βουλή των Αντιπροσώπων στους Δημοκρατικούς. Η Γερουσία με μικρή αύξηση υπέρ των Ρεπουμπλικάνων, παραμένει ως έχει. Στην επιτυχία των Δημοκρατικών ιδιαίτερο ρόλο έπαιξαν με τη μεγάλη συμμετοχή τους οι γυναίκες ψηφοφόροι.
Η εξέλιξη αυτή θα κάνει δυσκολότερο το νομοθετικό έργο του Trump και θα αναδείξει ενδεχομένως νέα ηγεσία στο Δημοκρατικό Κόμμα. Ωστόσο ο Πρόεδρος ελέγχει τώρα μεγαλύτερο τμήμα του κόμματός του καθώς οι Ρεπουμπλικάνοι υποψήφιοι που αρνήθηκαν την υποστήριξή του, ως επί το πλείστον, ηττήθηκαν στις εκλογές.
Υπό άλλες συνθήκες η άνοδος του χρηματιστηρίου, οι φορολογικές απαλλαγές του Trump προς το ανώτερο 10%, καθώς και η προστατευτική του πολιτική προς κάποιους παραγωγούς, θα έπρεπε να είχαν αποδώσει καλύτερα γι’ αυτόν αποτελέσματα. Ομως η λεκτική κακομεταχείριση των γυναικών, η συμπεριφορά του έναντι των φυλετικών ομάδων και η περιφρόνησή του προς τους δημοκρατικούς θεσμούς, αποξένωσαν τους πιο υποψιασμένους ψηφοφόρους των αστικών κέντρων. Το αμερικανικό παράδοξο εξακολουθεί να είναι η υποστήριξη των χαμηλών στρωμάτων της υπαίθρου προς άνθρωπο που αντιστρατεύεται τα συμφέροντά τους. Οι χειρώνακτες της επαρχίας, με τον ηλιοκαμένο σβέρκο (rednecks) προτιμούν την εκτόνωση που τους προσφέρει ο αγροίκος καταγγελτικός λόγος του Trump από το συμφέρον της ιατρικής ασφάλισης.
Δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι το αποτέλεσμα των ενδιάμεσων εκλογών θα επηρεάσει την εκλογική αναμέτρηση του 2020. Ο Obama έχασε τη Βουλή των Αντιπροσώπων με μεγαλύτερη διαφορά στις ενδιάμεσες εκλογές, για να κερδίσει μετά δεύτερη θητεία.
Για να αποφευχθεί ένα τέτοιο αποτέλεσμα στο 2020, οι Δημοκρατικοί θα πρέπει να αναζητήσουν έναν κεντρώο, πολυσυλλεκτικό υποψήφιο, σαν τον πρώην δήμαρχο της Νέας Υόρκης Bloomberg, που πρόσφατα προσήλθε στο στρατόπεδο των Δημοκρατικών. Αν ώς τότε ο εμπορικός πόλεμος που κήρυξε στους εταίρους και μη ο Trump έχει πονέσει αρκετά τους αγρότες και το σημερινό «οικονομικό θαύμα» έχει ξεφουσκώσει, τότε ίσως αρχίσει πάλι η κίνηση του πολιτικού εκκρεμούς προς το κράτος της πρόνοιας και της λογικής.
Η φυσική κλίση του αμερικανού Προέδρου για αυταρχικούς ηγέτες όπως ο Putin και ο Kim της Βόρειας Κορέας και η αντιπάθειά του για τους δημοκρατικούς Ευρωπαίους, τον κατατάσσουν σε ένα είδος λαϊκιστή με επικίνδυνα ένστικτα. Ο διώκτης του Nixon στο Watergate, δημοσιογράφος Bob Woodward, υποδεικνύει την άγνοια, την διανοητική τεμπελιά του και τον μνησίκακο χαρακτήρα του Trump, ώστε να αναγκάζεται να ψεύδεται συνεχώς για να καλύψει τα νώτα του. Ο προσωπάρχης του, John Kelly, χαρακτηρίζει την προεδρία του «τρελοκομείο». Σαν να μην έφθαναν αυτά, η ομιλία του Trump στον ΟΗΕ όπου δήλωσε ότι μέσα σε δύο χρόνια κατάφερε όσα κανένας άλλος προκάτοχός του, προκάλεσε τα γέλια του ακροατηρίου του που ο ίδιος ερμήνευσε σαν επιδοκιμασία.
Ο Θάνος Μ. Βερέμης είναι ομότιμος καθηγητής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών