Η καριέρα του Σάββα Παντελίδη είναι γεμάτη ανατροπές. Ενας κόουτς που άρχισε από τα χαμηλά και κοιτά πάντα ψηλότερα, αλλά αυτά δεν προκύπτουν εύκολα, ούτε ο δρόμος έχει στρωθεί με ροδοπέταλα. Θα μπορούσε να ειπωθεί πως για τον ποδοσφαιράνθρωπο Παντελίδη η ζωή αποκαλύπτει τα ωραία της με κάποια καθυστέρηση!

Ηταν 32 ετών το 1997, όταν με την Προοδευτική δοκίμασε για πρώτη φορά τις δυνάμεις του στην Α’ Εθνική. Οχι κάτι το πολύ σπέσιαλ, πάσχιζε να κλείσει τρύπες στο κέντρο και στην άμυνα, έχοντας ως όπλο τη δύναμη και την αντίληψη και σε καμιά περίπτωση την ταχύτητα. Στον Κορυδαλλό και σε όλες τις συνοικίες του Πειραιά ο Παντελίδης έμαθε να είναι σκληρός με τον εαυτό του. Και ταυτόχρονα απαιτητικός. Ισως γιατί τίποτα δεν του χαρίστηκε.

Από το Μοσχάτο που βρισκόταν στα μέσα της δεκαετίας του 2000, όταν και άρχισε την προπονητική του διαδρομή, έως και σήμερα, ο εν λόγω κόουτς πέρασε πολλά και σε πολλούς πάγκους. Ρόδος, Φωστήρας, Καλλιθέα, Αιγάλεω, Τρίκαλα, Εθνικός Πειραιώς, Πανθρακικός, Ολυμπιακός Βόλου, ΠΑΣ, Λεβαδειακός, Ηρακλής, Αστέρας Τρίπολης. Πλατύ χαμόγελο βίωσε το 2012 και στα 47 του χρόνια, όταν ανέβασε τον Πανθρακικό στη Σούπερ Λίγκα και αργότερα, το 2017, όταν και κράτησε στο γκρουπ των ισχυρών τον Ηρακλή.

«Ο κερδισμένος της ιστορίας είμαι εγώ» είπε με στόμφο και έδειξε πως του αρέσουν οι ατάκες ή τα τσιτάτα. Γιατί ο Ηρακλής είχε εκτόπισμα και μαζί τράβηξε τα φώτα της δημοσιότητας και πάνω στον τεχνικό. Τότε, όσοι τον άκουσαν στοιχημάτιζαν πως του έβγαινε ένα άγχος, δεδομένου ήταν στο μεταίχμιο να πείσει ή όχι για τις προπονητικές του αρετές.

Ντόμπρος

Βλέπετε, όταν έδωσε το εισιτήριο στον Πανθρακικό, δεν εξαργύρωσε στο απόλυτο την επιτυχία του. Στα ίδια πάνω-κάτω επίπεδα έμεινε και συνέχισε την καριέρα του. Ο Ηρακλής, ωστόσο, ήταν άλλο μέγεθος. Και όταν έφυγε από κει, περίμενε να διαβεί μια μεγαλύτερη πόρτα. Ο Αστέρας τον Σεπτέμβριο του ’17 του έκανε νεύμα και ο Παντελίδης που είχε μάθει καλά το «όπου γης και (προπονητική) πατρίς» είπε αμέσως το «ναι».

Νίκησε ΑΕΚ, ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκό στην Τρίπολη, έβγαλε την ομάδα στο Γιουρόπα Λιγκ και αντιμετώπισε τον αντίπαλο (Χιμπέρνιαν) δίχως το παραμικό κόμπλεξ. Αλλωστε, είναι μια λέξη που δεν υπάρχει στο λεξιλόγιο του Παντελίδη. Ντόμπρος όσο δεν παίρνει, θέλει να κοιτά τους άλλους στα μάτια και μολονότι η σεζόν δεν άρχισε καλά και οι διαιτητές σφύριζαν πέναλτι εις βάρος του Αστέρα με θαυμαστή συχνότητα, δεν ήθελε να τα παρατήσει.

Εχασε την προπονητική του λάμψη, είναι αλήθεια, έπεσαν οι μετοχές του και όποιος το αρνηθεί δεν βλέπει την πραγματικότητα. Από κει που έβλεπαν Ευρώπη στην Τρίπολη, τουρτουρίζουν στα χαμηλά στρώματα της βαθμολογίας – και όχι επειδή κάνει συνήθως κρύο στο Μαίναλο. Αλλά με μόλις μία νίκη, τι να περιμένεις;

«Εις το επανιδείν»

«Περάσαμε έναν χρόνο μαζί με καλές και κακές στιγμές. Απλώς νομίζω ότι έφτασε η ώρα για το καλό και των δύο πλευρών να χωρίσουν οι δρόμοι μας. Θέλω να ευχαριστήσω τους ιδιοκτήτες, κυρίους Καϋμενάκη και Μπάκο, τη διοίκηση, τους ποδοσφαιριστές και όλη την οικογένεια του Αστέρα για τη συνεργασία και ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κόσμο για την αγάπη που μου προσέφερε. Εύχομαι ο Αστέρας να εκπληρώσει τους αγωνιστικούς του στόχους. Εις το επανιδείν». Αυτή ήταν η δήλωση του Παντελίδη μετά το χθεσινό διαζύγιο. Επειδή η ζωή δεν τα φέρνει μόνο αργά σε ορισμένους, αλλά αρέσκεται και στις συμπτώσεις, διαδοχός του είναι ο Γιώργος Παράσχος, κατά αρκετούς ο μέντοράς του στην προπονητική. Στα 53 του πλέον ο Σάββας έχει ακούσει από αρκετούς συναδέλφους του εγκωμιαστικά σχόλια. Ναι, ίσως έχει ανάγκη μια επιτυχία. Οταν την κυνηγάς πολύ, δεν έρχεται. Ενδέχεται, λοιπόν, να τη συναντήσει σύντομα και να δικαιωθεί για τις επιλογές που κάνει. Αλλωστε, ο ίδιος εκτιμά ότι οι λεωφόροι ανοίγονται τώρα μπροστά του…