Διάβασα την είδηση κι ομολογώ ότι ενθουσιάστηκα: «Ο καθηγητής Νομικής κ. Ιωάννης Δρόσος αναλαμβάνει διευθύνων σύμβουλος της ΕΡΤ. Είναι γνωστός δικηγόρος, σύμβουλος και διοικητικό στέλεχος σε υπουργεία για πολλά χρόνια, ίσως να τον θυμάστε όταν το 2017 ορίστηκε πρόεδρος της ΕΠΟ». Εμείς φυσικά τον θυμόμαστε: αξέχαστος μας έμεινε! Πρόκειται για τον πρόεδρο επί των ημερών του οποίου διοργανώθηκε ο αξέχαστος τελικός Κυπέλλου στον Βόλο – μάλιστα χάρη στην τηλεοπτική μετάδοση των μαχαιρωμάτων, των ξυλοδαρμών και τον ασταμάτητων επεισοδίων στην περίφημη πεζογέφυρα του Πανθεσσαλικού Σταδίου ο κόσμος είχε τη δυνατότητα να παρακολουθήσει τηλεοπτικά ένα πραγματικό υπερθέαμα βίας χωρίς προηγούμενο. Για όλο εκείνο το αίσχος την πλήρωσαν κάτι αλλοδαποί που είχαν την ατυχία να συλληφθούν γιατί τραυματίστηκαν ενώ ακόμα περιμένουμε το πόρισμα της Εισαγγελίας του Βόλου για τις ευθύνες των διοργανωτών που είχαν ισχυριστεί παραμονή του αγώνα ότι είναι έτοιμοι να διοργανώσουν ακόμα και ματς του Τσάμπιονς Λιγκ!

ΕΠΟ

Χαίρομαι που πραγματικά κανείς φίλος της κυβέρνησης δεν χάνεται και εύχομαι στον πρόεδρο την ίδια επιτυχία στην ΕΡΤ, που είχε και στην ΕΠΟ. Δεν ξέρω βέβαια τι γνωρίζει από τηλεόραση – πέρα από το γεγονός ότι είχε υπάρξει συντάκτης του περίφημου εκείνου νόμου Παππά για τις τηλεοπτικές άδειες, που θα πρεπε να γίνεται μάθημα στο Πανεπιστήμιο της Φλωρεντίας, που λέει ο λόγος. Ισως ο «κύριος καθηγητής», όπως στην ΕΠΟ τον αποκαλούσαν, να έχει κρυφά προσόντα που δεν γνωρίζουμε. Αν θυμάμαι καλά, όταν είχε μπει στη διοίκηση της ΕΠΟ, μάθαμε πως είχε μετρήσει για να πάρει τη θέση το ότι μιλούσε ρωσικά – μακάρι τώρα να αποδειχθεί ότι έχει δει άπειρες ώρες σοβιετική τηλεόραση: είμαι βέβαιος πως θα εκτιμηθεί…

Απλή

Πάντως η επιλογή του υπουργού Νίκου Παππά μοιάζει αρκετά απλή. Αφού το μόνο που βλέπει κανείς στην ΕΡΤ είναι παιχνίδια του ελληνικού πρωταθλήματος (αρκεί να παίζουν οι μεγάλες ομάδες…), ήταν λογικό να διαλέξει κάποιον από τον χώρο του ποδοσφαίρου. Κρίμα πραγματικά που δεν τον στελέχωσε και με όσους ο κύριος καθηγητής είχε μαζί του στην ΕΠΟ: ο πρόεδρος Βαγγέλης Γραμμένος θα του ήταν υπόχρεος αν π.χ έπαιρνε στην ΕΡΤ τον Ζήση Βρύζα και δεν έτρεχε να βρει χρήματα για να τον αποζημιώσει…

Δήμαρχος

«Θα στηρίξω για δήμαρχο της Αθήνας κάποιον που δεν ξέρει να χάνει» είπε ο Πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας στα πηγαδάκια μετά την πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του στον Αlpha και η δήλωση αυτή άφησε τους πάντες να πιστεύουν πως ο υποψήφιός του θα είναι αθλητής. Πρώην διεθνή έλληνα ποδοσφαιριστή που να θέλει να κατεβεί για δήμαρχος και να είναι αντιολυμπιακός και φιλοκυβερνητικός είναι δύσκολο να βρει: οι περισσότεροι είναι δεξιοί. Ο Ντέμης Νικολαΐδης δεν νομίζω ότι θα έκανε την τρέλα να δεχτεί: τον ενδιαφέρει άλλωστε η τηλεοπτική του καριέρα. Ο Τάκης Φύσσας θέλει να κατεβεί με τη ΝΔ. Ο Γιώργος Καραγκούνης δεν νομίζω ότι έχει πολιτικές φιλοδοξίες. Οι υπόλοιποι σταρ του 2004 δεν μένουν στην Αθήνα. Μοιραία οι σκέψεις όλων οδηγήθηκαν σε μπασκετμπολίστες.

Προφίλ

Ο Κώστας Παταβούκας ασχολείται χρόνια με την Αυτοδιοίκηση (και την πολιτική γενικότερα…), αλλά δεν ξέρω αν μπορεί να θεωρηθεί λαμπερή υποψηφιότητα, ούτε νομίζω έχει προφίλ ανθρώπου ασυμβίβαστου με τις ήττες. Ο Δημήτρης Διαμαντίδης, που είχε ακουστεί παλιότερα ότι έχει δεχτεί κρούση από τη ΝΔ να πολιτευτεί, δύσκολα θα έλεγε το «ναι»: οι πιο πολλοί τον θεωρούν άνθρωπο που δεν έχει όρεξη να αναλάβει τέτοιες ευθύνες. Ο Φραγκίσκος Αλβέρτης, το όνομα του οποίου χθες κυκλοφόρησε, έμοιαζε μια λύση: αλλά όποιος τον γνωρίζει λίγο δεν πίστεψε ποτέ ότι θα έλεγε «ναι» σε μια τέτοια πρόταση αφήνοντας τη σίγουρη θέση του στον ΠΑΟ. Δεν έχει ούτε την τρέλα ούτε τη ματαιοδοξία που η περίσταση απαιτεί. Οσο το σκέφτομαι, άνθρωπος του μπάσκετ που δεν ξέρει να χάνει είναι μόνο ο Γιάννης Ιωαννίδης. Αλλά το να κατεβεί υποψήφιος του Τσίπρα είναι εξίσου πιθανό όσο και να πάει να κλειστεί στο Δαφνί μόνος του!

Τζάμπα

Νομίζω ότι τζάμπα γίνεται η φασαρία. Είπε κάτι ο Τσίπρας και ψάχνουν όλοι να βρουν ποιον εννοεί. Κάποιον είχε στο κεφάλι του, αλλά μάλλον ο άνθρωπος δεν ξέρει τίποτα. Και σαφώς δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πρωθυπουργός μας έκανε την επιθυμία του είδηση…

Παναγιά

Είδηση των ημερών είναι προφανώς η επίσημη ανάληψη της θέσης του ομοσπονδιακού προπονητή από τον Αγγελο Αναστασιάδη. Στην πρώτη του συνέντευξη, αυτή που έδωσε στα γραφεία της ΕΠΟ στους δημοσιογράφους που κάνουν το ρεπορτάζ της Εθνικής, ο Αγγελος για Αναστασιάδης ήταν αρκετά μετρημένος. Αλλωστε καιρό τώρα είναι προσεκτικός στις δημόσιες εμφανίσεις του, μιλάει καλά για όλους, αποφεύγει και τις πολλές θεολογικές αναφορές. Για αυτό καλά είναι να του δοθεί και μια διακριτική συμβουλή κι από τους υπεύθυνους Επικοινωνίας της ΕΠΟ. Οταν μιλάει σε ξένους δημοσιογράφους, καλό είναι να μην αναφέρεται πολύ στην Παναγιά και της δυνάμεις της, γιατί δεν εκπροσωπεί μόνο τον εαυτό του, αλλά και τη χώρα. Ας μιλάει για τα θαύματα της Μεγαλόχαρης στους Ελληνες που τον καταλαβαίνουν.

Σόουζα

Επειδή είπα αυτό, θυμήθηκα μια ιστορία από τον καιρό που ο Αναστασιάδης είχε στον ΠΑΟ παίκτη τον Πάολο Σόουζα. Ο Πορτογάλος τρόμαξε όταν τον γνώρισε κι αποφάσισε να φύγει αμέσως από τον ΠΑΟ: πριν καν αρχίσει το πρωτάθλημα. Το ανακοίνωσε σε έναν φίλο του που πήγε τρέχοντας στο ξενοδοχείο όπου έμενε στην Πλατεία Συντάγματος για να τον συνεφέρει. Του εξήγησε ότι αν το κάνει θα ‘χει πρόβλημα, ότι ο ΠΑΟ θα τον καταγγείλει στη FIFA κ.τ.λ. «Δεν τον μπορώ και δεν μπορώ γενικά την Ελλάδα. Είναι ένα κράτος φανατικών θρησκόληπτων» είπε ο Πορτογάλος τονίζοντας ότι οι πιο πολλοί έλληνες συμπαίκτες του κυκλοφορούν με χαϊμαλιά και σταυρούς! Ο φίλος του επέμενε ότι πρέπει να ηρεμήσει και του έλεγε ότι ο Αναστασιάδης είναι περίεργος μεν, πλην όμως δίκαιος άνθρωπος και ότι σε τελική ανάλυση η Αθήνα δεν είναι Τεχεράνη και θα το καταλάβει.

Διαδήλωση

Ο Σόουζα για να ηρεμήσει θέλησε να βγουν στο μπαλκόνι. Και τότε η σκηνοθεσία της μοίρας δημιούργησε την εξής απίθανη σκηνή: ο Πορτογάλος αντίκρισε την Πλατεία Συντάγματος γεμάτη από καλόγριες και παπάδες κι ένας Θεός ξέρει πώς δεν πήδηξε από το μπαλκόνι να αυτοκτονήσει. «Τι κάνουν όλοι αυτοί;» ρώτησε έντρομος. «Διαδήλωση για το θέμα των ταυτοτήτων» του είπε ο φίλος του, ενώ από μέσα του προσευχόταν να εμφανιστεί ξαφνικά η ίδια η Παναγιά του Αγγελου, που ήταν η μόνη που μπορούσε να ηρεμήσει τον Πορτογάλο…