«Ο πιο μισητός άνθρωπος στην Ελλάδα»: έτσι τιτλοφορούσε τον περασμένο Νοέμβριο το περιοδικό «L’Obs» πολυσέλιδο ρεπορτάζ του για τον Ανδρέα Γεωργίου, τον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ που σύρεται εδώ και χρόνια σε δικαστικές περιπέτειες επειδή έκανε τη δουλειά του με σεβασμό προς τους ευρωπαϊκούς κανόνες. Εκπληκτη η γαλλίδα δημοσιογράφος τον άκουσε να διηγείται από το σπίτι του στο Μέριλαντ πώς ένας συνδικαλιστής έχωσε κάτω από τη μύτη του ένα απόρρητο έγγραφο που είχε υποκλαπεί από τα μέιλ του, πώς ο Αντώνης Σαμαράς τον αποκάλεσε τον Νοέμβριο του 2011 στη Θεσσαλονίκη «δούρειο ίππο του ΔΝΤ», πώς έκανε εκστρατεία στη συνέχεια εναντίον του ο Προκόπης Παυλόπουλος και πώς πήρε μετά τη σκυτάλη ο ΣΥΡΙΖΑ. Ο Γεωργίου λύγισε μόνο τον Απρίλιο του 2015, όταν τον ανέκριναν για ώρες και φοβήθηκε ότι θα τον προφυλάκιζαν και θα έμενε μόνο του το πεντάχρονο παιδί του.

Μια εβδομάδα μετά το δημοσίευμα, δώδεκα ευρωβουλευτές από διάφορες χώρες και ιδεολογίες – μεταξύ των οποίων κανένας Ελληνας – κατέθεσαν ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή ζητώντας να μάθουν αν η υπόθεση αυτή έρχεται σε αντίφαση με το πνεύμα των συνθηκών και τους κανόνες διακυβέρνησης της ευρωζώνης και τι συνέπειες θα έχει στο πρόγραμμα οικονομικής βοήθειας της Ελλάδας, στην ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης και στην αξιοπιστία των στατιστικών. Και χθες το ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επανήλθε, αυτή τη φορά σε ολομέλεια.

Η αίθουσα ήταν σχεδόν άδεια, ήταν βέβαια και αργά το βράδυ. Η συζήτηση όμως, που διεξήχθη με πρωτοβουλία των Φιλελευθέρων, είχε μεγάλο ενδιαφέρον – τουλάχιστον σε ό,τι αφορά τις τοποθετήσεις των ξένων ευρωβουλευτών από όλο το ιδεολογικό φάσμα, οι οποίοι χαρακτήρισαν εντελώς ακατανόητο και εξόχως ανησυχητικό να σύρεται για τόσα χρόνια σε τόσες δικαστικές περιπέτειες, και ουσιαστικά να αναγκάζεται να ζει εξόριστος στην Αμερική, ένας κρατικός λειτουργός που έκανε απλώς τη δουλειά του. Και την ίδια στιγμή να παραμένουν ανενόχλητοι εκείνοι που παραποίησαν τα στατιστικά στοιχεία, τοποθετώντας το 2010 το έλλειμμα στο 6%, ενώ στην πραγματικότητα έκλεισε τη χρονιά στο 12,5%.

«Πρόκειται για ένα σκάνδαλο σε τρία επίπεδα, ανθρώπινο, πολιτικό και ευρωπαϊκό» τόνισε ο γάλλος ευρωβουλευτής Ζαν Αρτουί, ενημερώνοντας το Σώμα ότι τον περασμένο Σεπτέμβριο ασκήθηκε και τρίτη δικαστική δίωξη εναντίον του Γεωργίου, παρ’ όλο που οι δύο προηγούμενες δεν οδήγησαν πουθενά. «Πώς εξηγείται αυτή η μανία των εισαγγελέων;» αναρωτήθηκε, καλώντας το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και την Κομισιόν να παρέμβουν για τον σεβασμό του κράτους δικαίου και την καταπολέμηση των fake news.

Με την ίδια θέρμη μίλησαν και άλλοι ξένοι ευρωβουλευτές από τις ομάδες των Σοσιαλιστών και των Πρασίνων. Θλιβερό ήταν όμως το θέαμα που παρουσίασαν οι περισσότεροι έλληνες συνάδελφοί τους. Με εξαίρεση τον Γιώργο Κύρτσο, που χαρακτήρισε υπόγειες τις διαδρομές που ταλαιπωρούν τον Γεωργίου, και τον Μίλτο Κύρκο, που τόνισε ότι χάρη στον πρώην επικεφαλής της ΕΛΣΤΑΤ η έκφραση «greek statistics» έπαψε να σημαίνει λαθροχειρία, οι υπόλοιποι προσπάθησαν να μεταφέρουν στο Στρασβούργο τις αντιπαραθέσεις που χαρακτηρίζουν την ελληνική πολιτική ζωή. Ο Νότης Μαριάς και ο Δημήτρης Παπαδημούλης ήταν τόσο εριστικοί και τόσο εκτός θέματος, που οι ξένοι συνάδελφοί τους εξέφρασαν την ενόχλησή τους. Ο Νίκος Χουντής και η Σοφία Σακοράφα βρήκαν ευκαιρία να καταγγείλουν τα Μνημόνια. Οσο για τους χρυσαυγίτες, εκμεταλλεύτηκαν για άλλη μια φορά τα ευρωπαϊκά όργανα για να αρθρώσουν τον τοξικό τους λόγο.

Η ανησυχία και η εγκληματική επιμονή

Ανοίγοντας και κλείνοντας την ωριαία συζήτηση, η Καρολίνε Εντστάντλερ εκ μέρους του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου και η Μαριάν Τάισεν εκ μέρους της Κομισιόν εξέφρασαν την απόλυτη εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπο και την πολιτεία του Ανδρέα Γεωργίου. Υπενθύμισαν ότι την υποστήριξή τους προς το πρόσωπό του έχουν δηλώσει στο παρελθόν τόσο το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο όσο και το Eurogroup. Και παρόλο που απέφυγαν να σχολιάσουν δικαστικές διαδικασίες που βρίσκονται σε εξέλιξη, δεν παρέλειψαν να εκφράσουν την ανησυχία τους για την πολυετή αυτή περιπέτεια. Μια περιπέτεια που θα συνεχιστεί. Οχι μόνο λόγω της ακατανόητης «μανίας» κάποιων δικαστικών και της πιο κατανοητής συνενοχής κάποιων πολιτικών, δεξιών και αριστερών. Αλλά και λόγω της εγκληματικής επιμονής όλων εκείνων που, όπως είπε ο Μίλτος Κύρκος, ισχυρίζονται ότι την ελληνική κρίση την προκάλεσε μια συνωμοσία σκοτεινών κύκλων, και όχι η μικρή ανταγωνιστικότητα της οικονομίας μας, οι αθρόοι διορισμοί και η διαφθορά.