«Είμαι παίκτης του ΠΑΟΚ» διαμήνυσε μέσω του Facebook ο Αμρ Ουάρντα; Ο ΠΑΟΚ το ξέρει; Αν κοιτάξεις τα χαρτιά, είναι άγραφος. Εξι συμμετοχές, μηδέν γκολ, μηδέν ασίστ, 294 λεπτά. Τρία 90λεπτα και κάτι ψιλά, δηλαδή, αλλά οι αντίπαλοι δεν πήραν χαμπάρι ότι τον είχαν απέναντί τους.
Ξεκινώντας η σεζόν, λέγαμε ότι ο Ουάρντα είχε όλο το πακέτο για να εξελιχθεί ως η Νο 1 «μεταγραφή» της Σούπερ Λίγκας. Τα εισαγωγικά, αφού επρόκειτο για ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ που έπαιξε δανεικός έναν χρόνο στον Ατρόμητο. Με τον οποίο Ατρόμητο έκανε παπάδες. Οκτώ γκολ, έξι ασίστ, τέσσερα δοκάρια σε 23 συμμετοχές. Τον πήρε από το χέρι, τον έφτασε στο τέταρτο σκαλί της βαθμολογίας, τον έβγαλε Ευρώπη. Είπαμε παραπάνω για πακέτο. Στα 25 του χρόνια ο Ουάρντα, από το 2015 στην Ελλάδα (όταν ήρθε για τον Παναιτωλικό), στην πρεμιέρα της Αιγύπτου στο Μουντιάλ της Ρωσίας να ξεκινάει βασικός.
Προσωπικότητα
Τι του έλειπε από αγωνιστικής πλευράς; Τίποτα. Τα είχε όλα για να αναδειχθεί σε Σαλάχ των φτωχών. Στον αθλητισμό ωστόσο υπάρχει και κάτι άλλο, που σε υψηλό επίπεδο είναι Νο 1 προαπαιτούμενο. Η προσωπικότητα. Το ποδόσφαιρο δεν είναι «έχω την μπάλα, κάνω μια μαγκιά και τη στέλνω στα δίχτυα». Ποδοσφαιριστής σε υψηλό επίπεδο δεν είσαι μιάμιση ώρα στο γήπεδο. Είσαι επτά ημέρες την εβδομάδα, 24 ώρες το 24ωρο. Τι ώρα θα κοιμηθείς το βράδυ, τι ώρα θα ξυπνήσεις το πρωί. Τι θα φας, πόσο θα φας, τι θα πιεις, πόσο θα πιεις. Η συνέπεια στις προπονήσεις. Η πειθαρχία σε όλα τα επίπεδα. Στο γήπεδο θα κάνεις αυτό που θέλεις εσύ μία φορά στις δέκα. Τις άλλες εννιά, είσαι υποχρεωμένος να ακολουθείς τις οδηγίες του προπονητή. Σε ποιους χώρους θα κινείσαι όταν η ομάδα σου επιτίθεται και σε ποιους όταν αμύνεται. Τι θα κάνεις κάθε φορά την μπάλα ανάλογα με τη θέση όπου βρίσκεσαι.
Πρωταθλητισμός
Κόβεις τον Ουάρντα να ανταποκρίνεται σε όλα αυτά στον απόλυτο βαθμό που απαιτεί ο πρωταθλητισμός; Θα μου πεις, και γιατί στον Ατρόμητο ή προηγουμένως στον Παναιτωλικό δεν είχαν κανένα πρόβλημα; Με όλο τον σεβασμό, στη δουλειά του Κάναντι δεν είναι το ίδιο. Ολες οι ομάδες έχουν αρχές, όλοι οι προπονητές απαιτούν πειθαρχία, αλλά σε συγκεκριμένες, μεμονωμένες περιπτώσεις γίνονται και στραβά μάτια. «Αφού μας κάνει τη δουλειά μας, κάνουμε ότι δεν βλέπουμε». Πολύ περισσότερο, μάλιστα, όταν διά μέσου του όποιου Ουάρντα η ομάδα πάει τρένο. Σε επίπεδο πρωταθλητισμού, ωστόσο, αυτά δεν υπάρχουν. Στην αρχή της σεζόν, κοινή ήταν η απορία των αθλητικογράφων: «Είναι δυνατόν να μην ξεκινάει βασικός ο Ουάρντα;». Ειδικότερα μετά το γκολ στο Ντα Λουζ που έβαζε υποθήκη για πρόκριση στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ. Οι προπονητές δεν είναι τρελοί. Ξέρουν τι κάνουν.
Τέλος
Ο προπονητής σε όλες αυτές τις περιπτώσεις είναι σε αδυναμία. Δεν μπορεί να βγει και να πει φόρα παρτίδα ότι ο τάδε ποδοσφαιριστής είναι αδιάφορος στις προπονήσεις. Είναι απείθαρχος αγωνιστικά και κάνει του κεφαλιού του. Μέχρι που φτάνει ο κόμπος στο χτένι. Και διαβάζεις μια ωραία πρωία «Ουάρντα τέλος». Δεν είναι τένις το ποδόσφαιρο. Ο Τσιτσιπάς μέσα κι έξω από το τερέν μπορεί να κάνει ό,τι γουστάρει. Δεν έχει να δώσει πουθενά λογαριασμό. Αυτός κερδίζει, αυτός χάνει. Στο ποδόσφαιρο το κέρδος και η χασούρα αφορούν το σύνολο. Το ποδόσφαιρο δεν είναι σχολείο. Ο επαγγελματίας ξέρει από μόνος του ποιο είναι το σωστό. Δεν είναι δάσκαλος ο προπονητής. Δεν έχει να κάνει με μικρά παιδιά για να κάνει υπομονή. Δεν ακούει ο Ουάρντα; Θα παίξει κάποιος άλλος. Επιμένει να μην ακούει; Θα φύγει για να έρθει κάποιος άλλος. Το έχει πει ο Σωκράτης Μάλαμας: τζάμπα σωστός με το στανιό.