Γιατί επιλέγει ο ΣΥΡΙΖΑ τη σκανδαλολογία; Η απάντηση του Κώστα Αχ. Καραμανλή είναι απλή: για να αποφύγει εύλογες απορίες για τη δική του κυβερνητική θητεία. Οπως, ας πούμε, για όσα έχουν γίνει επί ΣΥΡΙΖΑ στη ΣΤΑΣΥ, η οποία, όπως καταγγέλλει με βάση στοιχεία της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων, «μέσα σε εννιά μήνες έκανε 127 απευθείας αναθέσεις αξίας εκατομμυρίων, εκτοξεύοντας τα έξοδά της για υπηρεσίες φύλαξης». Η κριτική του γαλάζιου βουλευτή δεν μένει εκεί. Κατηγορεί την κυβέρνηση ότι δίνει αναδρομικά για λόγους μικροκομματικών σκοπιμοτήτων. Καθώς και πως εργαλειοποιεί τη συνταγματική αναθεώρηση. Ωστόσο, σε αντίθεση με αρκετούς στο κόμμα του, δεν υποτιμά τον αντίπαλο. Ο Τσίπρας, λέει, είναι δύσκολος αντίπαλος γιατί «αντιγράφει τον Ανδρέα Παπανδρέου στις χειρότερες στιγμές του».

Η ΝΔ κατηγορεί την κυβέρνηση πως χρησιμοποιεί το Σύνταγμα σαν προεκλογικό πρόγραμμα. Τελικά, θα τελεσφορήσει η διαδικασία της συνταγματικής αναθεώρησης;

Η κυβέρνηση προσπαθεί να χρησιμοποιήσει το Σύνταγμα για μικροκομματικούς σκοπούς. Από τη μια περιφρονεί στην πράξη θεσμούς και κοινοβουλευτικές διαδικασίες κι επιχειρεί να «εργαλειοποιήσει» την αναθεώρηση για να αλλάξει την ατζέντα – λες και ο πολίτης θα ξεχάσει έτσι εύκολα τις συριζαϊκές «αυταπάτες» και την επιδρομή στην τσέπη του. Κι από την άλλη ισχυρίζεται ότι ενδιαφέρεται για την ενίσχυση των δικαιωμάτων – λες και δεν ξέρουν ότι το Σύνταγμά μας, ήδη από το 1975, ήταν διεθνώς από τα πιο προοδευτικά, φιλελεύθερα και δημοκρατικά Συντάγματα. Δείτε, λοιπόν, τις περισσότερες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ. Από τι χαρακτηρίζονται; Πρώτον, από ιδεοληπτικές αγκυλώσεις, με πιο χαρακτηριστική την υποχρεωτική απλή αναλογική. Δεύτερον, από υποκρισία. Εφτασαν μέχρι και προκήρυξη δημοψηφίσματος με λαϊκή πρωτοβουλία να προτείνουν. Ποιοι, αυτοί που έκαναν δημοψήφισμα κι άλλαξαν μόνοι τους το Οχι σε Ναι! Κατά τα άλλα, αποφεύγουν να αγγίξουν ό,τι θα μπορούσε πραγματικά να βοηθήσει τον τόπο. Εμείς, λοιπόν, προτείνουμε συνταγματικές αλλαγές για την καλύτερη λειτουργία και αποτελεσματικότητα του κράτους. Η πρότασή μας αγγίζει Δημόσια Διοίκηση, Ανάπτυξη, Δικαιοσύνη, Δημοσιονομική Σταθερότητα και βέβαια Παιδεία. Μακάρι στις εκλογές να δοθεί η δυνατότητα στον λαό να αποφασίσει ποια πρόταση προτιμά. Επειδή συνταγματική αναθεώρηση δεν γίνεται κάθε τρεις και λίγο, ας ελπίσουμε να μη χαθεί αυτή η ευκαιρία.

Τα κόμματα της αντιπολίτευσης έσπευσαν να αρνηθούν τα όποια αναδρομικά ίσως εξασφάλιζε στους βουλευτές η τροπολογία για τα ειδικά μισθολόγια. Ο Νίκος Βούτσης – ως Πρόεδρος του Κοινοβουλίου – τους επιτέθηκε γιατί δεν υφίσταται, είπε, τέτοιο θέμα. Ανοίγει παράθυρο για διεκδίκηση αναδρομικών η επίμαχη τροπολογία ή όχι;

Η ΝΔ έκανε σαφές ότι οι βουλευτές της παραιτούνται από τα αναδρομικά. Το ίδιο έκανε και το ΚΙΝΑΛ. Τις δηλώσεις του κ. Βούτση που ακολούθησαν δεν θέλω να τις κρίνω. Θα ήταν απλούστατο για τον ΣΥΡΙΖΑ όμως, έστω και τώρα, να δηλώσει το ίδιο για τους βουλευτές του. Εκπλήσσομαι που δεν το κάνει. Με την ευκαιρία, θέλω να θέσω και δύο ερωτήματα που με προβληματίζουν: είναι λογικό να δίνονται αναδρομικά χωρίς να λαμβάνονται υπ’ όψιν τα δημοσιονομικά περιθώρια; Και πόσο επικίνδυνο είναι να επιλέγει μια κυβέρνηση τον κοινωνικό αυτοματισμό; Να καλοπιάνει μια κοινωνική ομάδα και όχι μια άλλη, με μικροκομματική σκοπιμότητα;

Εξεταστική για την Υγεία, σκανδαλολογία, ρητορική περί παλαιοκομματικού συστήματος. Ανησυχείτε ότι οι εκλογές, όποτε κι αν γίνουν, θα διεξαχθούν σε κλίμα ακραίας πόλωσης;

Ο ΣΥΡΙΖΑ επιλέγει την πόλωση, μήπως συσπειρώσει συγκεκριμένα κομμάτια ψηφοφόρων. Πετάει την μπάλα στην εξέδρα για να αποφύγει εύλογα ερωτήματα των πολιτών για την κυβερνητική του θητεία. Ομως ο κόσμος δεν τρώει κουτόχορτο. Μιλάει για «παλαιοκομματικό σύστημα» ποιος; Ο φανατικός μιμητής του; Κι όπως ξέρετε, ποτέ δεν επιλέγω τη σκανδαλολογία, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αυτή η κυβέρνηση δεν πρέπει να ελεγχθεί για σειρά περίεργων υποθέσεων. Για παράδειγμα, αυτές τις μέρες κατέθεσα ερώτηση στη Βουλή για τη ΣΤΑΣΥ, η οποία μέσα σε εννιά μήνες έκανε 127 απευθείας αναθέσεις αξίας εκατομμυρίων, εκτοξεύοντας τα έξοδά της για υπηρεσίες φύλαξης! Και δεν είναι δικά μου στοιχεία αυτά, είναι της Ανεξάρτητης Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων. Και κάτι ακόμα: ο ΣΥΡΙΖΑ από τη μία αποτελεί πολιτική νεκρανάσταση του ΠΑΣΟΚ κι από την άλλη προσπαθεί να παρουσιάσει ΝΔ – ΠΑΣΟΚ στο ίδιο τσουβάλι. Ε, αυτά δεν γίνονται. Δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Η ΝΔ δεν έβαλε στα ταμεία της λεφτά από τη Siemens, ούτε πρώην υπουργοί της μπαινοβγαίνουν στη φυλακή. Εμείς ποτέ δεν θα λαϊκίσουμε υποκαθιστώντας τη Δικαιοσύνη, αλλά δεν θα βρεθούμε και στο άλλο άκρο, να απολογούμαστε για τους ιστορικούς μας αντιπάλους. Σε θέματα ηθικής είμαστε απόλυτοι.

 

Το κόμμα σας χαρακτηρίζει συχνά την κυβέρνηση ως τη χειρότερη της Μεταπολίτευσης. Στις δημοσκοπήσεις, ωστόσο, ο ΣΥΡΙΖΑ διατηρεί ένα ποσοστό της τάξης του 20%. Είναι λίγο αυτό;

 

Κατ’ αρχάς, κυρία Παπακώστα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα χάσει παταγωδώς! Από εκεί και πέρα, βέβαια, αν κάποιοι περιμένουν εξαφάνιση του ΣΥΡΙΖΑ στις επόμενες εκλογές, είναι εκτός πραγματικότητας – όπως ήταν και οι παλαιότερες απόψεις περί ολιγόμηνης αριστερής παρένθεσης. Αποκλείεται να συμβεί αυτό γιατί απλούστατα ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αντικαταστήσει το ΠΑΣΟΚ στον σύγχρονο δικομματισμό. Ο Τσίπρας είναι δύσκολος αντίπαλος και θέλει μεγάλη προσοχή. Τα 3/4 του ΠΑΣΟΚ έχουν μετακομίσει στο κόμμα του και ο ίδιος αντιγράφει όσο μπορεί τον Ανδρέα Παπανδρέου στις χειρότερες στιγμές του. Ας μη γελιόμαστε, λοιπόν, γιατί στην πολιτική είναι μέγα ολίσθημα να υποτιμάς τον αντίπαλό σου.

Στην ευρωπαϊκή πολιτική οικογένεια της ΝΔ επικρατεί αγωνία για την άνοδο των λαϊκιστικών δυνάμεων στην Ενωση. Η ελληνική Κεντροδεξιά δεν ανησυχεί για τον εκ δεξιών της κίνδυνο;

Στην Ευρώπη και στην Αμερική συγκρούονται δύο κόσμοι. Ο κίνδυνος δεν είναι τόσο από δεξιά ή αριστερά, αλλά από τους οπορτουνιστές και τους λαϊκιστές με το θολό ιδεολογικό στίγμα – χαρακτηριστικό παράδειγμα η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ. Η ΝΔ είναι ένα κεντροδεξιό πολυσυλλεκτικό κόμμα με καθαρές ιδεολογικές αναφορές, γι’ αυτό μπορεί να αγκαλιάσει στελέχη και του μεταρρυθμιστικού Κέντρου ή της Κεντροαριστεράς. Ο Μητσοτάκης, ένας κεντρογενής πολιτικός, επιδιώκει ορθώς την αμφίπλευρη διεύρυνση για να ενώσει τους Ελληνες εναντίον μιας λαϊκίστικης κυβέρνησης που αδίστακτα τραυματίζει τον κοινωνικό ιστό και διαλύει την οικονομία.