Η Αθήνα τη νύχτα. Ενα άβατο ανομίας που βαφτίζεται διασκέδαση. Μια πόλη παραδομένη στην «επιχειρηματική πρωτοβουλία» της αναρχίας για τη μεγιστοποίηση του κέρδους.

Βράδυ Σαββάτου. Οδός Κολοκοτρώνη. Ο οδηγός του αυτοκινήτου έχει κολλήσει το χέρι στην κόρνα που μόλις μπορείς να ακούσεις το στρίγκλισμά της μέσα στην οχλαγωγία. Με προειδοποιούσε πως έπρεπε να κάνω στην άκρη για να περάσει. Δεν χωρούσα ούτε εγώ ούτε το αυτοκίνητο στον στενό δρόμο της Κολοκοτρώνη. Επιχείρησα να ανέβω στο πεζοδρόμιο. Το πιο σύντομο ανέκδοτο στη νυχτερινή Αθήνα.

Μαγαζιά – τρύπες, το πολύ δέκα τετραγωνικά, ξεχειλώνουν τα βράδια πάνω στα φαρδιά πεζοδρόμια με την ανοχή της δημοτικής Αρχής και της Αστυνομίας.

Οι εκατοντάδες νεαροί και νεαρές ως επί το πλείστον θεωρούν απόλυτα φυσιολογικό να πίνουν το ποτάκι τους στα πεζοδρόμια, να κάθονται σε σιδεροφράχτες και σε αυτοσχέδιες μπάρες, αναγκάζοντας τους πολίτες αυτής της πόλης να θέτουν σε κίνδυνο τη σωματική τους ακεραιότητα περπατώντας στο οδόστρωμα.

Κι αν τους σπρώξεις για να περάσεις, σε αγριοκοιτούν λες και είσαι εσύ ο φταίχτης.

Εκτός από τα τραπεζάκια στα πεζοδρόμια μετακομίζει και η ηχορρύπανση. Μουσικά είδη στο μπλέντερ παίζουν στη διαπασών προκαλώντας και αποκρουστική ηχώ. Τα μπαράκια, οι μπιραρίες, μέχρι και το χαμπουργκεράδικο στη γωνία συναγωνίζονται ποιος θα βάλει πιο δυνατά το «ντάπα ντούπα».

Μια πόλη που θυμίζει περισσότερο Μάγρεμπ παρά Δυτική Ευρώπη.

Κατηφορίζεις προς του Ψυρή, τα ίδια. Η μουσική ντίσκο ανακατεύεται με τα αρχοντορεμπέτικα και τα τραπεζάκια με τους σταυροφόρους της διασκέδασης στριμώχνονται σε ρείθρα των μικρών πεζοδρομίων.

Συνεχίζεις προς το Μοναστηράκι και η μπόχα από τα ούρα σού καίει τον λαιμό, ενώ τα αυτοκίνητα μοιάζουν να έχουν ανέβει στα δέντρα γιατί οι οδηγοί τους θέλουν να παρκάρουν την αμαξάρα τους έξω από το μαγαζί. Επιχειρείς να κατέβεις την Αδριανού και βλαστημάς την ώρα και τη στιγμή που το αποφάσισες. Τα τραπέζια έχουν κάνει κι εδώ κατάληψη αφήνοντας έναν στενό διάδρομο για να περνούν οι υποψήφιοι πελάτες, ενώ οι κομπανίες συναγωνίζονται ποια θα τραγουδήσει πιο δυνατά «Το μινόρε της αυγής».

Η Αθήνα τη νύχτα. Οταν οι νόμοι παύουν να ισχύουν και μια – κάποτε ωραία – πόλη γεμίζει με ανορθογραφίες.