Μολονότι οι Αμερικανοί επινόησαν τη στατιστική, εντούτοις συχνά την αποκηρύσσουν μετά βδελυγμίας, λέγοντας πως είναι ο επιστημονικότερος τρόπος για να πει κάποιος ψέματα!

Βεβαίως, όλα αυτά είναι σχετικά, υπό την έννοια ότι κάποιες φορές η στατιστική και η παράδοση (στα ντέρμπι Αιωνίων) βόλευε τον Σφαιρόπουλο, ενώ τώρα εξυπηρετεί τον Πασκουάλ, αλλά ούτε ο Γιάννης τη λογάριαζε ούτε ο Τσάβι τής δίνει σημασία…

Για τον Ντέιβιντ Μπλατ πάλι που έχει οκτώ ήττες σε εννέα αγώνες με τον Πασκουάλ και άλλες οκτώ σε 19 ανταμώματα με τον Παναθηναϊκό (συμπεριλαμβανομένων μάλιστα εκείνων στον ημιτελικό του 2002, στον τελικό του 2011 και στο Game-5 της σειράς του 2012), παίζεται!

Ολα αυτά τα νούμερα και οι περιβόητες «προϊστορίες» (θαρρώ πως) χρησιμεύουν μονάχα για να περνάμε την ώρα μας εμείς οι δημοσιογράφοι, όσο για τους παίκτες και τους προπονητές, αγρόν ηγόρασαν!

Κάθε ματς είναι μια καινούργια ιστορία το δίχως άλλο και το αυριανό στο ΟΑΚΑ δεν αποτελεί την εξαίρεση του κανόνα: ούτως ή άλλως μπαίνει άλλη ταμπέλα στη μαρκίζα (από την Ευρωλίγκα στο ελληνικό πρωτάθλημα) και μένει να δούμε τι άλλο θα έχει αλλάξει στα εννιά βράδια που πέρασαν ένθεν κι ένθεν: τόσο δηλαδή στην παγιωμένη θετική ψυχολογία του κυρίαρχου Παναθηναϊκού όσο και στην αναμενόμενη αντίδραση του πληγωμένου Ολυμπιακού.

Παρεμπιπτόντως αύριο ο Πασκουάλ θα γιορτάσει τα… ολυμπιακά γενέθλιά του, υπό την έννοια ότι έκανε το ντεμπούτο του ως προπονητής του Παναθηναϊκού κόντρα στον Ολυμπιακό στις 18 Νοεμβρίου του 2016, αλλά του βγήκε… ξινό, διότι εκείνο το βράδυ οι Πειραιώτες άλωσαν το ΟΑΚΑ με σκορ 79-77 χάρη σε μια α λα Κωνσταντινούπολη 2012 φάση: ο Σπανούλης δημιούργησε το mismatch με τον Φώτση, πέρασε από δεξιά, «διάβασε» τη βοήθεια του Σίνγκλετον και πάσαρε την μπάλα στον Πρίντεζη, ο οποίος τρία δευτερόλεπτα πριν από τη λήξη πέτυχε το νικητήριο καλάθι.