Βγήκαν, που λες, οι τοξικολογικές εξετάσεις του Ζακ Κωστόπουλου, ε, ούτε μία ουσία να μην έχει πάρει αυτό το παιδί; Μα ούτε μία, έτσι για τα μάτια του κόσμου και για να δικαιώσει τους σκατόψυχους; Τι πράγματα είναι αυτά, ρε συ Ζακ, μισές δουλειές κάνουμε εδώ πέρα. Σε είπανε ληστή, δεν λήστεψες. Σε είπανε μαχαιροβγάλτη, μαχαίρι δεν είχες. Σε είπανε πρεζόνι, βγήκες καθαρός, τι αηδίες είναι αυτές;
Γιατί τα ακούσαμε κι εμείς για σένα. μη νομίζεις. Ολοι όσοι από την πρώτη στιγμή πήραμε θέση, δεν το κάναμε αυτό επειδή πιστέψαμε στην αθωότητά σου. Το κάναμε επειδή ήσουν γκέι. Ακτιβιστής. Φίρμα. Γενικώς το κάναμε για τα ωραία σου τα μάτια κι όχι επειδή βρήκες έναν μαρτυρικό θάνατο μπροστά στα μάτια των αμέτοχων μαρτύρων.
«Ναι, αλλά για τον Τάδε που σκότωσαν δεν λέτε τίποτα».
Αγάπες μου, μην είστε τόσο ανόητες – κι αν είστε, μη μας το δείχνετε συνέχεια, λυπηθείτε μας. Για τον Τάδε που σκότωσαν δεν λέμε τίποτα για τον απλούστατο λόγο πως η τραγωδία του δεν αμφισβητείται από κανέναν: όλοι συμφωνούμε κι όλοι ζητούμε την τιμωρία των ενόχων. Αντίθετα, ο θάνατος του Ζακ θεωρήθηκε «αμφιλεγόμενος» και δίχασε την κοινή γνώμη: ο αιμοσταγής ληστής που μπήκε με κουμπούρια και χατζάρες να ληστέψει τα βαφτιστικά τα σταυρουδάκια, το κτήνος.
Λοιπόν. Οπως πρώτο έγραψε το propaganda.gr:
 «Σύμφωνα με την εργαστηριακή έκθεση της τοξικολογικής εξέτασης του θύματος, στην ειδική αναζήτηση ναρκωτικών τα αποτελέσματα είναι αρνητικά και για τις πέντε κατηγορίες (οπιούχα, κοκαινη/μεταβολίτες, αμφεταμίνες/μεταμφεταμίνες, βενζοδιαπεζίτες, μεθαδόνη/μεταβολίτες). Στον οργανισμό του Ζακ Κωστόπουλου δεν ανιχνεύτηκε καμία ναρκωτική ουσία».
 
Σε αυτές τις περιπτώσεις την αλήθεια δεν τη λένε οι άνθρωποι, τη λέει η επιστήμη. Της οποίας επιστήμης à propos κανένας Ζακ δεν είναι της γούνας της μανίκι. Κι αυτή η αλήθεια που αποδείχτηκε,ήταν η αλήθεια που κάποιοι πιστεύαμε από την πρώτη μέρα.
Γι’ αυτό κι εμείς θα είμαστε εδώ, τσιμπούρια, κολλιτσίδες. Θα είμαστε εδώ για να αποδοθεί σήμερα δικαιοσύνη και να δικαιωθεί αύριο η μνήμη του Ζαχαρία Κωστόπουλου.
Οι υπόλοιποι ξίδι και να ‘ναι και μπαλσάμικο.