Να μην το γελοιοποιήσουμε. Με υπαινιγμούς τύπου «έτσι ήθελε να γίνει η Παναγιά, έγινε». Ακόμα κι ο ομοσπονδιακός τεχνικός δεν θέλησε αυτή τη φορά να το ρίξει στην τρελή. Ούτε μία αναφορά στη Θεία Χάρη. Οπως στο ματς με τη Φινλανδία που «δεν ήθελε η Παναγιά να γίνει το 2-0 αλλά θα μας το δώσει την επόμενη φορά». Νηστεία, προσευχή και υπακοή λοιπόν μέχρι να έρθει η επόμενη φορά που θα έχουμε την εύνοια της Παναγιάς. Και δεν θα χάνουμε με αυτογκόλ όπως προχθές. Αλλωστε, όπως έχει αποφανθεί ο Αγγελάρας «στο ποδόσφαιρο πλέον δεν υπάρχουν δεκάρια, εννιάρια, εξάρια». Αρα, θα μπορούσε να το πάει ακόμα παραπέρα κάποιος, στο ποδόσφαιρο πλέον δεν είναι απαραίτητοι οι προπονητές. Βάζουμε τους καλύτερους και τους αφήνουμε να αυτοσχεδιάσουν. Να μιλήσουμε σοβαρά. Σαφώς και η ευθύνη για το τραγικό θέαμα στον αγωνιστικό χώρο και στις εξέδρες του ΟΑΚΑ δεν βαραίνει τον Αγγελο Αναστασιάδη.

Απαξίωση

Η «προσπάθεια» για την απαξίωση του εθνικού συγκροτήματος είναι συλλογική. Ποιος να πάει στο γήπεδο Κυριακή βράδυ στο ΟΑΚΑ, Νοέμβριο μήνα, να δει Ελλάδα – Εσθονία; Ούτε καν οι βλαχοδήμαρχοι της ΕΠΟ που δικαιούνται ημεραργία και οδοιπορικά. Και γιατί στις 9.45 μ.μ. το ματς κι όχι μεσημέρι; Επειδή έτσι θέλει το κανάλι που μετέδιδε το ματς. Το Αγγλία – Κροατία την Κυριακή άρχισε στις 2 μ.μ. τοπική ώρα. Επειδή την αγγλική Ομοσπονδία διοικούν παράγοντες. Οχι εντολοδόχοι. Κι όταν στο γήπεδο είναι τρεις κι ο κούκος, θα βρει την ευκαιρία μία δράκα φασιστών να φωνάξει συνθήματα για τη Μακεδονία και τη Βόρεια Ηπειρο και να ακουστεί. Και να απειλούν με το «θα ξανάρθουμε και θα τρέμει η γη», του Γιόζεφ Γκέμπελς. Το διοικείν εστί προβλέπειν. Τι κάνεις όταν έχεις μπροστά σου δύο αντιεμπορικά παιχνίδια με Φινλανδία και Εσθονία; Αφού έχεις ήδη κάνει την αποκοτιά να πάρεις άνευ λόγου και αιτίας την Εθνική από τη φυσική της έδρα.

Ρουσφέτια

Κάνεις το αυτονόητο. Αντί για το ΟΑΚΑ, που εκ των πραγμάτων θα ήταν άδειο, στέλνεις τα δύο παιχνίδια στην περιφέρεια. Στο Ηράκλειο, στο Αγρίνιο, στα Γιάννινα, ακόμα και στην Ξάνθη. Θα ήταν ένα γεγονός για μία πόλη της περιφέρειας να φιλοξενήσει την εθνική ομάδα. Με το κατάλληλο προμόσιον (φτηνό πακέτο εισιτηρίου και για τα δύο παιχνίδια) ο κόσμος θα πήγαινε στο γήπεδο. Ποιος να τα σκεφτεί αυτά στην Ομοσπονδία; Η ανύπαρκτη τεχνική επιτροπή; Ο Βρύζας που ουδέποτε ασχολήθηκε σοβαρά; Το ζητούμενο στην ΕΠΟ είναι τα νταραβέρια. Τα ρουσφέτια, οι εξυπηρετήσεις και τα δούναι και λαβείν με τα μεγάλα αφεντικά. Η υπακοή στις εντολές. «Μας είπανε να πάρουμε την ομάδα από το Γεώργιος Καραϊσκάκης, την πήραμε». «Μας είπανε να πάρουμε τον Αγγελο, τον πήραμε». Να έχεις την απαίτηση να προβληματισθούν και να αυτενεργήσουν θα ήταν υπερβολικό. Στο βλέποντας και κάνοντας και στο ό,τι κάτσει θα πηγαίνει κάθε φορά η δουλειά.

Ψυχολογία

Και ποια είναι η πλάκα; Οταν ο πρόεδρος Γραμμένος έκανε γνωστή την επιλογή Αναστασιάδη είχε επικαλεστεί την ικανότητά του «να μεταδώσει τα χαρακτηριστικά της μαχητικότητας και της προσήλωσης». Τον μύθο που έχει χτίσει ο ίδιος ο Αγγελάρας ότι είναι προπονητής ψυχολογίας. Το πόσο πολύ κατάφερε να ανεβάσει ψυχολογικά τους ποδοσφαιριστές, στη μία εβδομάδα που τους είχε μαζί του, καταδεικνύεται στις δηλώσεις του Σωκράτη Παπασταθόπουλου μετά το τέλος του ματς στο ΟΑΚΑ: «Είμαι απογοητευμένος. Ισως να μην μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Φτάνουμε να σκεφτόμαστε κι αυτό το πράγμα». Αμα ακούς ποδοσφαιριστή να μιλάει έτσι, χαιρετίσματα στις φασκομηλιές. Αμα ακούς τον Σωκράτη, εκ των αρχηγών της Εθνικής, ποδοσφαιριστή της Αρσεναλ να λέει «ίσως δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι καλύτερο», πάει να πει ότι φτάσαμε στο τέρμα. Παρακάτω δεν έχει. Κι αυτό είναι πολύ χειρότερο από το 0-1 από την Εσθονία.