Την επόμενη φορά που ο πρόεδρος Αλέξης θα αρχίσει πάλι να κομπορρημονεί, εντός και εκτός Βουλής, με εκείνο το αλαζονικό χαμόγελο στα χείλη, ότι η κυβέρνησή του κατάφερε να μειώσει δέκα ή δεκαπέντε μονάδες την ανεργία (πρώτος στην παπάτζα), κάποιος οφείλει να του μιλήσει ότι είναι κακό πράγμα να λες ψέματα σε τόσο πολλούς, που γνωρίζουν στο πετσί τους τι σημαίνει η (τάχα μου) μείωση της ανεργίας επί των ημερών σου.
Διότι σύμφωνα με τη μελέτη που έδωσε στη δημοσιότητα ο ΣΕΒ (μελέτη που στηρίζεται σε στοιχεία της ΕΡΓΑΝΗ) ο πρόεδρος Τσίπρας γνωρίζει, αλλά το κρύβει, και παραμυθιάζει αναλόγως τους πολίτες, ότι ένας στους τέσσερις απασχολουμένους το 2017 αμειβόταν ώς 500 ευρώ μηνιαίως. Οι δε κλάδοι που βρίσκονται στις δυο πρώτες θέσεις απασχόλησης με κατώτατο και υποκατώτατο μισθό ήταν
– η εστίαση με 25,5% των απασχολουμένων με κατώτατο και υποκατώτατο μισθό
– και το χονδρικό και λιανικό εμπόριο 22,71%.
Αυτοί οι κλάδοι εμφανίζονταν και στην πρώτη δεκάδα των κλάδων με τη μεγαλύτερη μεταβολή της συνολικής απασχόλησης και αντιπροσώπευαν το 52% των νέων θέσεων που αμείβονταν με τον κατώτατο μισθό την περίοδο.
Συνολικά, το 77,14% των εργαζομένων με κατώτατο και υποκατώτατο μισθό απασχολούνταν σε πολύ μικρές και μικρές επιχειρήσεις. Στις μεσαίες επιχειρήσεις ο λόγος αυτός ήταν 1 στους 2 και στις μεγάλες επιχειρήσεις 1 στους 10 εργαζομένους…
Τέτοιο… χτύπημα κατάφερε στην ανεργία ο αρχηγός, και επαίρεται γι’ αυτό…
Το μεγάλο παραμύθι
Υπενθυμίζω επίσης, διότι δεν είμαστε όλοι λωτοφάγοι σε αυτή τη χώρα ούτε μικρόνοες, ότι ομιλώ για τον ίδιο εκείνο Τσίπρα, ο οποίος προεκλογικά παραμύθιασε κόσμο και κοσμάκη για να του (υπο)κλέψει την ψήφο, δεσμευόμενος ότι μόλις κερδίσει τις εκλογές «με έναν νόμο και με ένα άρθρο, θα επαναφέρει μισθούς και συντάξεις στα προ του Μνημονίου επίπεδα». Για δε τον κατώτατο μισθό είχε δεσμευθεί επίσης (κατακλέβοντας την ψήφο των άνεργων παιδιών) ότι θα τον επαναφέρει αμέσως στα 751 ευρώ!
Και δεν νιώθει σήμερα την παραμικρή ντροπή που όχι μόνο δεν κατάφερε ούτε καν να πλησιάσει τα 751 ευρώ, αλλά δηλώνει και περήφανος που η κυβέρνησή του μείωσε λέει την ανεργία. Ποια μείωση, όταν υπάρχουν εργαζόμενοι που αμείβονται με 280 και 300 ευρώ τον μήνα. Δηλαδή αμείβονται με 10 ευρώ μεροκάματο!
Αμοιβές Πακιστάν και Ινδίας είναι αυτές, όχι επιτυχία να κοκορεύεσαι…
Αποκλειστική ευθύνη
Επίσης θα επαναλάβω κάτι, διότι πρώτον η επανάληψη είναι μήτηρ πάσης μαθήσεως και δεύτερον διότι πρέπει να το εμπεδώσουν όλοι, και να μην πέφτουν θύματα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Η οικονομική κρίση ξέσπασε τον Απρίλιο (23, του Αϊ-Γιώργη, μεγάλη η χάρη του) του 2010, με το πρώτο Μνημόνιο. Σήμερα έχουμε 2018. Εκτοτε έχουν περάσει 8 1/2 χρόνια. Τα πρώτα τέσσερα εναλλάχθηκαν στην εξουσία τέσσερις κυβερνήσεις (Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά, Πικραμμένου). Από εκεί και μετά έχουμε μία μόνο κυβέρνηση, αυτή των Τσίπρα – Καμμένου. Για ό,τι συμβαίνει στη χώρα, έκτοτε, η ευθύνη ανήκει αποκλειστικά στους ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Αυτή αποκλειστικά. Ουδείς άλλος. Και οι αναμφισβήτητες ευθύνες της, γιατί η οικονομία δεν λέει να σηκώσει κεφάλι, της ανήκουν ολοκληρωτικά, και δεν μπορεί να τις μετακυλίσει σε άλλους πριν από αυτή…
Kolotoumba
Εχω καταλήξει. Η διαχρονική ασθένεια η οποία πλήττει το πολιτικό μας σύστημα, και εν τέλει το ακυρώνει, λέγεται «πολιτικό κόστος». Για χάρη του έχουν ανατραπεί πολιτικές και πολιτικές, έχουν γυρίσει τούμπα αποφάσεις, έχουν ανακληθεί άλλες, έχουν στρεβλώσει άσχημα μερικές, και πολλές έχουν μεταβληθεί σε άμορφο σωρό ερειπίων.
Η ασθένεια αυτή που πλήττει οριζόντια και κάθετα το πολιτικό μας σύστημα είναι αυτή που οδήγησε την κυβέρνηση στη θεαματική, α λα Ιωάννη Μελισσανίδη κυβίστηση (kolotoumba σε άπταιστα αγγλικά) στο θέμα της Εκκλησίας.
Ολο το Σαββατοκύριακο τα έβαλαν κάτω, τα μελέτησαν, «διάβασαν» τις σχετικές έρευνες που είχε παραγγείλει ο επιστήμων Βερναρδάκης, και κατέληξαν πως αν δεν έκαναν άμεσα πίσω, σε λίγες ημέρες το Εκκλησιαστικό θα είχε προσλάβει γιγαντιαίες διαστάσεις, και μετά δεν θα μπορούσε να αντιμετωπιστεί με τίποτε.
Προ λοιπόν των διαγραφόμενων ολέθριων επιπτώσεων από το «πολιτικό κόστος» της συμφωνίας και ειδικά του σκέλους που αφορούσε τους κληρικούς, δόθηκε εντολή από τον Πρωθυπουργό για «πίσωωωωωω», ολοταχώς δε.
Κυβερνητικός παράγων από αυτούς που μου δίνουν πού και πού καμιά είδηση, μου ανέφερε ότι της απόφασης Τσίπρα για πάγωμα της συμφωνίας για το Εκκλησιαστικό προηγήθηκε τηλεφωνική συνομιλία του (του Πρωθυπουργού, όχι του παράγοντα) με τον Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο «σε καλό κλίμα»…
Ολοι πληρώνουν
Από την πλευρά μου, να πω στον πρόεδρο Αλέξη ότι δεν πρέπει να στεναχωριέται ούτε να κακοκαρδίζεται. Το «πολιτικό κόστος» πάλεψε με μεγαθήρια της πολιτικής πολύ μεγαλύτερα από εκείνον, και τα νίκησε. Στη δεκαετία του ’80, ο Ανδρέας, ο τεράστιος, είχε εξαναγκαστεί να παγώσει τη διαδικασία για τον χωρισμό Κράτους – Εκκλησίας κατ΄ απαίτησιν του τότε αρχιεπισκόπου Σεραφείμ, και ένεκα φυσικά του «πολιτικού κόστους» που καιροφυλακτούσε.
Στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο Κώστας Σημίτης αφαίρεσε το θρήσκευμα από τις ταυτότητες και βρέθηκε μπροστά σε ένα τεράστιο κίνημα διαμαρτυρίας που υποκινούσε ο τότε αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος και σιγοντάριζε η ΝουΔου του Καραμανλή. Αυτός δεν έκανε πίσω, αλλά πλήρωσε βαρύτατο «πολιτικό κόστος». Αυτό δε το κόστος το κατέβαλε το ΠΑΣΟΚ στις επόμενες εκλογές: νίκησε διά περιπάτου, η ΝουΔου…
Γνώμη μου είναι λοιπόν ότι δεν χρειάζονται στενοχώριες. Στην πολιτική συμβαίνουν αυτά…
Θλιβερή εικόνα
Ελαβα επιστολή αναγνώστη μου, ονόματι Αθανάσιου Καρανάσιου, πολιτικού μηχανικού το επάγγελμα, ο οποίος διαμαρτύρεται για την πρότασή μου, να δοθεί στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο ο χώρος του Πολυτεχνείου, και διά του τρόπου αυτού να λυθεί οριστικά και διά παντός, το καραγκιοζιλίκι που παρακολουθούμε απαραιτήτως κάθε 17 Νοέμβρη και παρεμπιπτόντως όποτε κάνει κέφι στον κάθε πικραμένο αντιεξουσιαστή να εκτονωθεί.
Ο κ. Καρανάσιος διαφωνεί με τη λύση αυτή. Επιθυμεί να μείνει το πράγμα ως έχει. Μου επιτίθεται λοιπόν, και μαζί με εμένα στον πρόεδρο Κυριάκο και τον υποψήφιο Μπακογιάννη, οι οποίοι έχουν υιοθετήσει την πρόταση, και προσθέτει χαρακτηριστικά: «Οι ίδιοι (οι εξουσιαστές) δημιουργούν το πρόβλημα, κι έρχονται μετά να προσφέρουν τη δήθεν λύση – λύτρωση. Δηλαδή την αποκοπή του Ελληνικού Λαού από την ιστορία του. Ετσι να καταργηθεί ό,τι θυμίζει εχθές!
Κε Παπαχρήστο σε πιάσαμε να κλέβεις οπώρας! Κάτω τα χέρια από το ΕΜΠ, από το οποίο πέρασαν γενιές και γενιές Ελλήνων! Ως γνωστόν, πάλι για πολιτικούς λόγους απομάκρυναν το Πολυτεχνείο στου Ζωγράφου, γιατί στο κέντρο ενοχλεί. Νισάφι πια με τις πονηρές νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις σας».
Κύριε Καρανάσιο μου, θα τσακωθούμε άσχημα μου φαίνεται, και δεν το θέλω. Εμένα «νεοφιλελεύθερο» δεν τόλμησε να με πει κανείς, και… ακινδύνως, έως τώρα! Επίσης ούτε «εξουσιαστή» με έχει αποκαλέσει κανείς. Τρίτον αν σας ικανοποιεί σήμερα εσάς η εικόνα του ιστορικού συγκροτήματος του ΕΜΠ, λυπάμαι αλλά έχω την εντελώς αντίθετη άποψη. Και λόγω ηπειρωτικής καταγωγής και εκ των πραγμάτων ευαισθητοποιημένος για ό,τι έχουν δωρίσει σπουδαίοι συμπατριώτες μου σε αυτή εδώ την πόλη, είμαι βέβαιος ότι εκεί πάνω που βρίσκονται, θα θλίβονται πολύ με τη σημερινή εικόνα αυτού του ιδρύματος που κάποτε στόλιζε την πρωτεύουσα…