Το ερώτημα έχει ασφαλώς τη σημασία του. Ο διεθνής πόιντ γκαρντ και μέλος της βασικής πεντάδας του Ολυμπιακού τα περασμένα χρόνια, όταν στον Πειραιά γεύονταν χαρές μεγάλες, μοιάζει φέτος χαμένος στο Διάστημα. Για την ακρίβεια, μένει στην άκρη του πάγκου, παίζει ελάχιστα ή και καθόλου, κάτι που προκαλεί συζητήσεις εντός και εκτός της ομάδας. Ο Μάντζαρης ουδέποτε ήταν ο σούπερ παίκτης. Ωστόσο, πάντα επιχειρούσε να δίνει τον καλύτερό του εαυτό και κυρίως έδειχνε να βάζει το «εγώ» του στην υπηρεσία του συνόλου. Σε μια ομάδα που βρίθει αστέρων τα τελευταία χρόνια, ειδικά στην περιφέρεια, ο ηλικίας 28 ετών άσος προτιμούσε τον ρόλο του συμπληρωματικού, του αμυντικού εργάτη και ποτέ δεν διεκδίκησε δάφνες σκόρερ ή κάτι παραπάνω από αυτό που αληθινά είναι.
Από το 2011 και εντεύθεν στο Λιμάνι, πέρασε πολλά. Σοβαρό τραυματισμό που τον άφησε μήνες πίσω, αμφισβήτηση (και) για τις ικανότητές του, αλλά παράλληλα και παραδοχή πως παλεύει τα ματς και κάθε φάση. Δύο φορές είπε «όχι» στην πρόταση του Παναθηναϊκού και η τελευταία, που ήταν το καλοκαίρι του 2017, μοιάζει να τον στοιχειώνει. Γιατί έκτοτε, ο Μάντζαρης δεν είναι Μάντζαρης! Ναι μεν ανέβηκαν σε δυσθεώρητα ύψη οι απολαβές του, σε ύψη που ενδεχομένως δεν άξιζε, αλλά αυτοί είναι οι νόμοι της αγοράς στον αθλητισμό. Στον αντίποδα έπεσαν τα νούμερά του. Τόσο στην επίθεση και ειδικά στα τρίποντα, που έδειχνε να αποτελεί ένα σοβαρό όπλο για τον Ολυμπιακό και δευτερευόντως στο αμυντικό κομμάτι του παιχνιδιού, ένα κατεξοχήν πεδίο που «ψήλωνε» έναν γκαρντ που ούτως ή άλλως ξεχώριζε για το μπόι του και την προσήλωσή του στο πλάνο. Τώρα, τι ακριβώς συμβαίνει; Ο παίκτης έχει «ακριβό» συμβόλαιο, ο Μπλατ δεν τον εμπιστεύεται για να το πούμε κομψά, ενώ δεν κρύβουν στον Ολυμπιακό ότι αναζητούν παίκτη για την περιφέρεια. Σε Ευρώπη και Αμερική. Αν συμβεί αυτό, τότε ο Μάντζαρης που τώρα παίζει κάτι ελάχιστα λεπτά, προφανώς θα δυσκολευτεί να βρει χρόνο συμμετοχής. Αυτό όμως θα είναι εις βάρος του ίδιου και ίσως της ομάδας που δείχνει να ανεβαίνει, να συνέρχεται και που δεν θα εκμεταλλευτεί έναν παίκτη με γνώση τού τι σημαίνει Ολυμπιακός, με διάθεση να προσφέρει, με αποδεδειγμένη ικανότητα στην οργάνωση του παιχνιδιού και σίγουρα ενεργό μέρος του ελληνικού κορμού. Και όταν στο Λιμάνι μιλούν για έλληνες παίκτες, δεν μπορούν έτσι εύκολα να χάνουν έναν από τους καλύτερους της γενιάς του, έστω κι αν δεν πρόκειται για «σταρ» όπως τους εννοεί το πλήθος. Το αν υπάρχουν περιθώρια να διαφοροποιηθεί η κατάσταση, σύντομα θα φανεί. Αλλά θα πρέπει να προσπαθήσει πολύ και ο πρωταγωνιστής της ιστορίας: ο ίδιος ο Βαγγέλης Μάντζαρης. Γιατί δεν μπορεί να ευθύνονται μόνον οι άλλοι.