Αγκάλιασε νωρίτερα από πολλούς άλλους την ιδέα του ηλεκτρικού αυτοκινήτου. Πρωτοπόρησε στην κατασκευή φθηνών οχημάτων για τις μάζες, ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες αγορές. Αποτέλεσε έναν από τους μεγαλύτερους υπερμάχους των εξαγορών και συγχωνεύσεων στον κλάδο της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας. Και ακολούθησε πολλές φορές σκληρή πολιτική περικοπής δαπανών, περιλαμβανομένης και της πραγματοποίησης πολλών απολύσεων, για να επαναφέρει σε κερδοφορία εταιρείες. Για τις προσπάθειές του αυτές άλλωστε, έγινε γνωστός ως «Le cost killer». Ο 64χρονος Κάρλος Γκoσν, που διετέλεσε επί σχεδόν μια εικοσαετία επικεφαλής της ιαπωνικής Nissan και της γαλλικής Renault, θεωρούνταν μέχρι τη σύλληψή του στο Τόκιο πριν από λίγες ημέρες ένας από τους πιο πετυχημένους μάνατζερ στον χώρο της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας. Οι ιαπωνικές Αρχές τον κατηγορούν τώρα ότι δεν δήλωνε όλες τις αποδοχές που απολάμβανε και πως χρησιμοποιούσε εταιρικά περιουσιακά στοιχεία για προσωπικό όφελος. Την ίδια στιγμή διεθνή μέσα ενημέρωσης δίνουν μια νέα διάσταση στην υπόθεση αναφέροντας ότι ο Γκοσν κατηγορήθηκε σε μια χρονική περίοδο που προωθούσε τη συγχώνευση μεταξύ Nissan και Renault που υποστηριζόταν από τη γαλλική κυβέρνηση, χωρίς όμως να θέλει το ντιλ η ιαπωνική αυτοκινητοβιομηχανία.
Ολα αυτά τα χρόνια ο Γκοσν, ως κορυφαίος μάνατζερ, αντιμετώπισε μεγάλες προκλήσεις. Κατάφερε όμως να γίνει ένα από τα πιο πετυχημένα – και καλοπληρωμένα – στελέχη στον χώρο, αν και οι αποδοχές του τους τελευταίους μήνες είχαν αρχίσει να αποτελούν αντικείμενο πολλών συζητήσεων μεταξύ των μετόχων. Τώρα ο 64χρονος Γκοσν δίνει τη μεγαλύτερη μάχη της καριέρας του με τη φερόμενη εμπλοκή του στην υπόθεση που βρέθηκε στα πρωτοσέλιδα των μέσων μαζικής ενημέρωσης, όχι μόνο σε Γαλλία και Ιαπωνία αλλά και σε όλο τον κόσμο.
 
ΑΠΟ ΤΗ MICHELIN. Ο Γκοσν που έχει γεννηθεί στη Βραζιλία, είναι λιβανέζικης καταγωγής και γάλλος υπήκοος, ξεκίνησε την καριέρα του το 1978 στην εταιρεία κατασκευής ελαστικών Michelin. Το 1996 έπειτα από μια πετυχημένη πορεία στη Michelin μετακόμισε στη Renault, όπου επέβλεψε το σχέδιο αναδιάρθρωσης της αυτοκινητοβιομηχανίας. Εκεί ήταν που κέρδισε το προσωνύμιο «Le cost killer». Το 1999 η Renault συνήψε συνεργασία με τη Nissan και ο Γκοσν χρησιμοποίησε τις ίδιες μεθόδους για να σώσει την ιαπωνική εταιρεία, η οποία εκείνη την περίοδο αντιμετώπιζε πολλά σημαντικά οικονομικά προβλήματα. Η επιτυχία του στην προσπάθεια αυτή όχι μόνο τον έκανε αποδεκτό στην παραδοσιακά πολύ κλειστή ιαπωνική επιχειρηματική κοινότητα, αλλά κυριολεκτικά σουπερστάρ στη χώρα όπου εκδόθηκαν για τη ζωή του ακόμη και βιβλία με κόμικς (manga).
Εκτοτε βρέθηκε στα σαλόνια της παγκόσμιας αυτοκινητοβιομηχανίας, ειδικά μετά την προσθήκη στη συμμαχία Nissan – Renault και της Mitsubishi Motors. Σήμερα η Renault ελέγχει το 43,4% της Nissan με δικαιώματα ψήφου και η Nissan το 15% της Renault χωρίς όμως τα ίδια δικαιώματα ψήφου. Η Renault από την πλευρά της ελέγχεται κατά 15% από το γαλλικό Δημόσιο. Η Nissan ελέγχει το 34% της Mitsubishi Motors. Ο Γκοσν ουσιαστικά ήταν επικεφαλής 450.000 εργαζομένων, ελέγχοντας άμεσα ή έμμεσα δέκα μεγάλες μάρκες αυτοκινήτων: τις Renault, Nissan, Mitsubishi, Infiniti, Renault Samsung Motors, Dacia, Alpine, Datsun, Venucia και Lada. Ο όμιλος έχει από τις μεγαλύτερες πωλήσεις αυτοκινήτων στον κόσμο και ανταγωνίζεται άλλους κολοσσούς όπως οι Toyota, General Motors και Volkswagen Group.
Ο ίδιος σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει πέρυσι στο Bloomberg είχε περιγράψει τον εαυτό του ως πολίτη του κόσμου που κυνηγά συνεχώς την επιτυχία χωρίς να μένει ποτέ σε ένα μέρος. Το πρόγραμμα των ταξιδιών του όλα τα προηγούμενα χρόνια είναι ενδεικτικό των δραστηριοτήτων του. Ο προγραμματισμός για τα ταξίδια γινόταν από έξι μήνες έως έναν χρόνο πριν. Μέσα σε διάστημα ενός μήνα ο Γκοσν ήταν μια εβδομάδα στη Γαλλία, μια εβδομάδα στην Ιαπωνία και τις υπόλοιπες δύο εβδομάδες κινούνταν μεταξύ ΗΠΑ, Μαρόκου, Ρωσίας, Ινδίας και άλλων χωρών, όπου ο συνασπισμός των αυτοκινητοβιομηχανιών που ηγείτο έχει εργοστάσια ή γραφεία.
 
OI AΠΟΔΟΧΕΣ ΤΟΥ. Η επιτυχία του Γκοσν αύξησε σημαντικά τις αποδοχές του, γεγονός που προκάλεσε μάλιστα στην πορεία αντιδράσεις από μετόχους αλλά και τη γαλλική κυβέρνηση. Το τρέχον σκάνδαλο που αφορά τα εισοδήματά του ξέσπασε μόλις πέντε μήνες ύστερα από ψηφοφορία μετόχων στη Renault για τις αποδοχές του. Τότε ο Γκοσν μόλις είχε καταφέρει να πάρει έγκριση από τους μετόχους για πακέτο αποδοχών 7,4 εκατ. ευρώ για το 2018 από τη Renault, έχοντας χάσει την αντίστοιχη ψηφοφορία το 2016.
Τώρα με τις νέες εξελίξεις μένει να φανεί τι θα γίνει με τις προσπάθειες συγχώνευσης της Nissan με τη Renault που είχε ξεκινήσει ο Γκοσν. Για να προχωρήσει ένα τέτοιο ντιλ η Nissan αναμένεται να ζητήσει τώρα περισσότερες παραχωρήσεις από τη γαλλική αυτοκινητοβιομηχανία, κάτι που ήδη έκανε και πριν από τις εξελίξεις στην υπόθεση του Γκοσν. Οι διαβουλεύσεις μεταξύ των δύο πλευρών αναμένονται εντατικές, μόνο που αυτή τη φορά όπως όλα δείχνουν δεν θα έχει σε αυτές τον πρώτο λόγο ο βραζιλιανο-λιβανεζο-γάλλος μάνατζερ.