Είναι πρώην υπουργός, αλλά κατεβαίνει υποψήφιος δήμαρχος κυρίως ως Αθηναίος. Είναι ΠΑΣΟΚ και δεν το έκρυψε ποτέ – όμως δεν μιλάει μόνο στους δικούς του. «Μαζί με τους δημότες πρέπει να αναγκάσουμε το κεντρικό κράτος να σεβαστεί την Αθήνα» δηλώνει στα «ΝΕΑ» ο Παύλος Γερουλάνος, μιλώντας για τα σκουπίδια της πρωτεύουσας και τη «δαιμονοποίηση» των Εξαρχείων. Κάνοντας έναν απολογισμό της θητείας του Γιώργου Καμίνη, επισημαίνει πως «κατάφερε να βάλει τάξη στα οικονομικά του δήμου μετά τη λαίλαπα μιας ομάδας, ενός συστήματος που χρησιμοποίησε την Αθήνα για ίδιον όφελος – και τώρα θέλει να επιστρέψει», ενώ τονίζει πως η δική του υποψηφιότητα «δεν έχει καμία σχέση με τις μεταμορφώσεις και τους ψυχαναγκασμούς της οικογενειοκρατίας».

Επιλέξατε να αρχίσετε την καμπάνια σας από μια περιοχή που δεν ταιριάζει με όσα σας έχουμε συνηθίσει. Για να παραφράσουμε τον Εγγονόπουλο, τι γύρευε στην Κυψέλη ένας Υδραίος;

Ξεκινήσαμε απλά, λιτά, χωρίς περιττά έξοδα και φιέστες εντυπωσιασμού, όπως αρμόζει σε έναν Αθηναίο που θέλει πραγματικά να αλλάξει την πόλη του. Ξεκινήσαμε μαζί με άλλους Αθηναίους που συμμεριζόμαστε φόβους και αγωνίες, την αίσθηση εγκατάλειψης και το αίσθημα ανασφάλειας που έχει φωλιάσει στις γειτονιές μας. Που μοιραζόμαστε την ίδια βασική πεποίθηση. Οτι οι καλύτερες μέρες της Αθήνας είναι μπροστά μας και μαζί θα εργαστούμε για την πόλη που τόσο αγαπάμε.

Ποιες είναι οι προκλήσεις της Αυτοδιοίκησης για έναν πρώην υπουργό; Ποιος είναι ο στόχος σας για την Αθήνα;

Διεκδικούμε έναν δήμο που δίνει αξία στον καθέναν από εμάς ώστε και εμείς να δώσουμε αξία στην πόλη μας. Η γραφειοκρατία, οι συναρμοδιότητες, τα κενά και οι επικαλύψεις αρμοδιοτήτων μάς απαξιώνουν καθημερινά και απαξιώνουν τα στελέχη και τους εργαζομένους στους δήμους. Στόχος μας λοιπόν είναι να καταφέρουμε να στήσουμε έναν δήμο προσανατολισμένο στον δημότη, με αποτελεσματική διάρθρωση και λειτουργία των υπηρεσιών του, που θα δίνει τη δυνατότητα στους πολίτες να εισπράξουν το μέγιστο. Και μαζί μ’ αυτό, να εισαγάγουμε δομές συνεργασίας και θεσμούς συμμετοχής, ώστε να έχουμε έναν δήμο όπου θα λύνουμε τα προβλήματα μαζί.

Γιατί οι κυβερνήσεις φοβούνται την αποκέντρωση; Αν εκλεγείτε, θα διεκδικήσετε αρμοδιότητες ενός «μικρού πρωθυπουργού»;

Γνωρίζετε, αλήθεια, καμιά εξουσία που να παραδίδει εύκολα τη δύναμή της; Ο Δημήτρης Μπέης έλεγε ότι κάθε δήμαρχος έχει δικαίωμα και υποχρέωση ν’ ασχολείται με όλα τα θέματα που αφορούν την πόλη του. Επομένως ο ρόλος μας, καταρχήν, οφείλει να είναι συντονιστικός, να κινητοποιήσουμε και να  οργανώσουμε όλους τους φορείς που εμπλέκονται. Κι έπειτα, μαζί με τους δημότες να αναγκάσουμε το κεντρικό κράτος να σεβαστεί, πρώτα το ίδιο, την Αθήνα. Γιατί δείτε τι συμβαίνει στο ζήτημα των σκουπιδιών, για παράδειγμα. Ολη η συζήτηση γυρνά γύρω από το αν θα ιδιωτικοποιήσουμε ή όχι τη διαδικασία. Το ζήτημα όμως δεν είναι ποιος θα μαζεύει τα σκουπίδια, αλλά ποιος πετάει, τι πετάει και σε ποια ποσότητα. Σου λένε λοιπόν μερικοί, «οι Ελληνες δεν έχουμε μάθει από ανακύκλωση». Αλλά πώς άραγε θα συμβεί αυτό, όταν τα ίδια τα υπουργεία, οι ίδιες οι δημόσιες υπηρεσίες πετάνε τόνους χαρτί κάθε μέρα και δεν κάνουν ούτε τα στοιχειώδη, επιβαρύνοντας τρομακτικά το κέντρο της Αθήνας; Δεσμεύομαι ότι δεν θα ζητήσω από τους πολίτες της Αθήνας να κάνουν τίποτα που δεν θα έχω πρώτα υποχρεώσει το κεντρικό κράτος να κάνει.

Πώς κρίνετε την οκταετία του Γιώργου Καμίνη; Σε ποια πράγματα θέλετε να του μοιάσετε και τι να αποφύγετε;

Την κρίνω αναγκαία για την εποχή της. Το πιο σημαντικό είναι ότι σε μια εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία, με την οικονομική κρίση να συνδυάζεται με την έξαρση του Προσφυγικού, έθεσε το πρότυπο για το πώς μια πόλη στέκεται απέναντι στους αδύναμους. Και δεν μπορώ να παραγνωρίζω ότι κατάφερε να βάλει τάξη στα οικονομικά του δήμου μετά τη λαίλαπα μιας ομάδας, ενός συστήματος που χρησιμοποίησε την Αθήνα για ίδιον όφελος – και τώρα θέλει να επιστρέψει. Διότι η υποψηφιότητα Μπακογιάννη πάει να πάρει έπειτα από οκτώ χρόνια τη σκυτάλη από τον Νικήτα Κακλαμάνη και, βεβαίως, την Ντόρα Μπακογιάννη. Πρόκειται για ολική επαναφορά ενός συγκεκριμένου μοντέλου διακυβέρνησης του δήμου που τον φαλίρισε.

Εξάρχεια. Τα βλέπετε ως κέντρο ανομίας; Πώς έχετε σκοπό να αντιμετωπίσετε την κατάσταση εκεί;

Κάποια στιγμή είναι χρήσιμο να αναρωτηθούμε όλοι ποιον συμφέρει η δαιμονοποίηση των Εξαρχείων. Για εμάς, τα Εξάρχεια είναι μια γειτονιά της Αθήνας, όπως όλες οι άλλες. Και παντού, άμεση προτεραιότητά μας είναι ν’ αντιμετωπίσουμε την ανομία, την υποβάθμιση και την ανασφάλεια. Εμείς θέλουμε να αλλάξουμε τα πράγματα, να τα κάνουμε καλύτερα, μαζί με τους κατοίκους της περιοχής, που ήδη παλεύουν να καλυτερέψουν το επίπεδο της ζωής τους με έργα.

Η υποψηφιότητά σας έχει συγκεκριμένη κομματική απόχρωση. Πώς σκοπεύετε να προσεγγίσετε τους ανεξάρτητους ψηφοφόρους;

Προφανώς καθένας μας έχει τα πιστεύω του και τις ιδεολογικές του καταβολές και εγώ ποτέ δεν ντράπηκα για τις δικές μου. Ποτέ δεν τις έκρυψα και ποτέ δεν τις αρνήθηκα. Ομως όλοι μας έχουμε κουραστεί οι πολιτικοί να μας χωρίζουν σε πράσινους, μπλε και κόκκινους και να μιλάνε μόνο στους δικούς τους. Εμείς προσεγγίζουμε κάθε Αθηναίο που συναντάμε, με σκοπό να ακούσουμε τη φωνή του, να καταλάβουμε πώς νιώθει, ποια είναι τα προβλήματα που έχει και ποιες είναι οι λύσεις που προτείνει. Οταν βέβαια φτάσουμε στις προτάσεις μας αυτές θα έχουν θέσεις, ταυτότητα, γωνίες και κόκκινες γραμμές.

Στα μάτια πολλών Αθηναίων έχετε πολλά κοινά χαρακτηριστικά με τον βασικό αντίπαλό σας. Διακρίνετε αυτή την ομοιότητα;

Δεν είμαι βέβαιος ότι καταλαβαίνω την ερώτηση. Εν πάση περιπτώσει, η δική μου υποψηφιότητα δεν έχει καμία σχέση με τις μεταμορφώσεις και τους ψυχαναγκασμούς της οικογενειοκρατίας. Ούτως ή άλλως, οι διαφορές αλλά και οι συγκλίσεις όπου υπάρχουν θα αναδειχθούν στην προεκλογική μας εκστρατεία. Εχουμε καιρό μπροστά μας για να τα πούμε όλα και να κριθούμε.