Πριν από μερικές μέρες κυκλοφόρησε ένα SMS με αποδέκτες γονείς μαθητών σε όλη την Ελλάδα το οποίο καλεί σε καταλήψεις σχολείων, με θέμα τα λεγόμενα εθνικά (Μακεδονικό και ελληνοαλβανικές σχέσεις). Είναι εμφανές ότι το μήνυμα έχει σταλεί από ακροδεξιούς εθνικιστές. Οι οποίοι επιχειρούν να ριζοσπαστικοποιήσουν ορισμένα από τα εθνοπρεπή στερεότυπα της μεταπολιτευτικής περιόδου.

Στο μήνυμα υπήρξαν, δικαίως, πολλές δημόσιες αντιδράσεις. Πολλές συνοδεύονταν από αγανάκτηση: πού ακούστηκε η ριζοσπαστική Ακροδεξιά να επιχειρεί να προσεταιριστεί τους μαθητές, και μάλιστα υποκινώντας καταλήψεις των σχολείων;

Σπουδαίο πράγμα τα αντανακλαστικά. Ωστόσο, κι αυτά είναι ταυτισμένα με κάποια άλλα στερεότυπα που κυριάρχησαν τη μεταπολιτευτική περίοδο. Αυτά δεν είναι εθνοπρεπή, είναι αριστερόστροφα, πλην παραμένουν στερεότυπα, ετοιματζίδικες αναγνώσεις της πραγματικότητας που απομακρύνουν από το οπτικό πεδίο μας την πραγματική εικόνα.

Και η πραγματική εικόνα δεν είναι ότι η ριζοσπαστική Ακροδεξιά επιδιώκει να αντιγράψει την Αριστερά, αλλά ότι, από κατάκτηση σε κατάκτηση, το φοιτητικό κίνημα στην αρχή, το μαθητικό στη συνέχεια, νομιμοποίησαν τις καταλήψεις των σχολών και των σχολείων. Από «ανώτατη μορφή πάλης», με τα χρόνια η κατάληψη έγινε καθημερινότητα. Εως σήμερα, μόνο η κατάληψη στα νηπιαγωγεία δεν έχει γενικευτεί – κι αυτό μόνο και μόνο επειδή τα κινήματα στα νηπιαγωγεία βρίσκονται ακόμα στα σπάργανα.

Η κατάληψη, όμως, είναι και σήμερα παράνομη – και οι παρανομίες πολλαπλασιάζονται όταν γίνονται ζημιές στους κατειλημμένους χώρους. Ωστόσο, είναι πλέον τόσο πολύ μέρος της καθημερινότητάς μας, και θεωρείται τόσο προοδευτική πράξη, ώστε να μη διανοούνται καν να ασχοληθούν με τους καταληψίες οι μηχανισμοί επιβολής του νόμου. Και οι πολίτες, ακόμα και οι καλοπροαίρετοι, να ενοχλούνται μόνο όταν απειλείται το πρόσημο της πράξης – μόνο δηλαδή όταν οι ακροδεξιοί αντιγράφουν την πρακτική της Αριστεράς.

Παρακολουθούσα χθες τη συζήτηση στη Βουλή για την ανομία στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Μου έκανε εντύπωση η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στην κατάληψη χώρων του Πανεπιστημίου Αθηνών από τον γνωστό Ρουβίκωνα, σαν να είναι κάτι φυσιολογικό. Ο πρόεδρος της ΝΔ έκανε αναφορά και σε μια άλλη κατάληψη που κρατά περίπου 15 χρόνια, στα Χανιά, σε κτιριακό συγκρότημα που ανήκει στο Πολυτεχνείο και το οποίο βρίσκεται πλάι στο λιμάνι, στην πιο ακριβή περιοχή της κρητικής πόλης. Στις ήπιες αντιδράσεις του Πολυτεχνείου Χανίων, που προσπαθεί να ανακτήσει το κτίριο ενδεχομένως αξιοποιώντας το τουριστικά προκειμένου να αυξήσει τα έσοδά του, τόσο απαραίτητα για το εκπαιδευτικό έργο του, η «συλλογικότητα» που το νέμεται, προσφάτως, απάντησε: «Η υπέροχη θέα από το Καστέλλι, όπου βρίσκεται η κατάληψη, από ανοιχτή σε όλο τον κόσμο θα προορίζεται μόνο σε όσους έχουν γεμάτο πορτοφόλι».

Οταν ανάλογα είναι τα επιχειρήματα του Πρωθυπουργού, όταν η πολιτεία έχει παραιτηθεί από τα δικαιώματά της κι όταν οι πολίτες θεωρούν τέτοιες πρακτικές αυτονόητες, με ποιο σθένος οποιοσδήποτε δημόσιος λειτουργός να μπει μπροστά και να διεκδικήσει τον χώρο;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης χθες υποσχέθηκε ότι θα σαρώσει τη μεταπολιτευτική κοινοτοπία που επιβιώνει στο πανεπιστήμιο. Αν το διαπράξει θα τον πουν ακροδεξιό.

Ας το διαπράξει κι ας τον πουν ακροδεξιό.