Η επιχείρηση στοχοποίησης της δημοκρατικής παράταξης, έτσι όπως εκλαμβάνεται στο Κίνημα Αλλαγής το άνοιγμα των λογαριασμών του Κώστα Σημίτη, επέδρασε καταλυτικά στη δημόσια εικόνα του φορέα. Από τη μία, κατάφερε να τον συσπειρώσει – πράγμα που έγινε σαφές από τα ευρήματα των πρόσφατων δημοσκοπήσεων. Από την άλλη, τράβηξε μια ξεκάθαρη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα στη Χαριλάου Τρικούπη και το Μέγαρο Μαξίμου. Η Φώφη Γεννηματά, επιλέγοντας τη μετωπική σύγκρουση, μίλησε ανοιχτά για διασυνδέσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση και σε στελέχη του καραμανλικού πυρήνα. Πλέον, επιχειρεί να αναδείξει το Κίνημα Αλλαγής ως τη μόνη προοδευτική δύναμη απέναντι σ’ αυτό το – κατά Χαριλάου Τρικούπη – «παραθεσμικό σύστημα». Η μάχη για την ηγεμονία στην Κεντροαριστερά καλά κρατεί και με αυτόν τον αέρα της σύγκρουσης η Γεννηματά θα ταξιδέψει στη Λισαβόνα στις 7 Δεκεμβρίου για το Συνέδριο των Σοσιαλιστών (PES).

ΟΙ ΔΙΕΡΓΑΣΙΕΣ ΣΤΟ PES. Η επικεφαλής του Κινήματος Αλλαγής γνωρίζει πολύ καλά ότι εδώ και καιρό οι Σοσιαλιστές φλερτάρουν έντονα με τον Αλέξη Τσίπρα – η πρωθυπουργική του θέση τούς παρέχει αυξημένη επιρροή, σε μια περίοδο που τα παραδοσιακά σοσιαλιστικά κόμματα βλέπουν την εξουσία με τα κιάλια και την εκλογική τους δύναμη να μειώνεται όλο και περισσότερο. Σ’ αυτήν τη συγκυρία, θεωρούν στην Κεντροαριστερά, εντάσσονται οι προσκλήσεις σε θεματικές συνδιασκέψεις και οι συνομιλίες με τις μεγαλύτερες ευρωπαϊκές σοσιαλιστικές δυνάμεις. Ομως μέχρι στιγμής παρατηρούν την κατάσταση με σχετική ψυχραιμία. Κυρίως γιατί γνωρίζουν τον τρόπο με τον οποίο κινείται το PES. Αλλά επίσης γιατί, μπορεί η ελληνική Κεντροαριστερά να μη διαθέτει τη δύναμη που είχε κάποτε, δεν παύει όμως να είναι μέλος των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών – «άλλο μέλος και άλλο παρατηρητής» εξηγούν συχνά με νόημα τα κεντροαριστερά στελέχη. Η στήριξη που παρείχε ο φορέας στον Φρανς Τίμερμανς για το χρίσμα του υποψηφίου για την προεδρία της Κομισιόν (που θα δοθεί επισήμως στη Λισαβόνα) είναι ενδεικτική της αμιγώς σοσιαλιστικής κατεύθυνσης στην οποία προσανατολίζεται. Θεωρούν, άλλωστε, πως ο Τίμερμανς «εκφράζει αυθεντικά την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία» και γι’ αυτό προτίθενται να τον στηρίξουν ενεργά.

Με άλλα λόγια, από την πρωτεύουσα της Πορτογαλίας η Γεννηματά θα επιχειρήσει να βάλει τέλος στις ευρωπαϊκές προοπτικές διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ, τη στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας, με κάθε τρόπο, κάνει λόγο για προοδευτικά μέτωπα – αρνήθηκε όμως να στηρίξει τον Τίμερμανς για τη διαδικασία του Spitzenkanditat, τονίζοντας ότι «δεν είναι μια υποψηφιότητα που θα μπορούσε να συσπειρώσει τις προοδευτικές δυνάμεις».

H ΔΙΓΛΩΣΣΙΑ ΤΩΝ ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ. Η Γεννηματά θα μιλήσει για την κατάσταση στο εσωτερικό και για τη συγκυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ του Πάνου Καμμένου. Κυρίως θα επιχειρήσει να κάνει κατανοητή την πολιτική διγλωσσία της κυβέρνησης εντός και εκτός Ελλάδας. Ειδικά δε στην περίπτωση που ο ίδιος ο Τσίπρας βρεθεί στη Λισαβόνα, δεν θα διστάσει να μιλήσει για την κατάσταση εντός των τειχών, ξεκαθαρίζοντας πως το Κίνημα Αλλαγής αποτελεί τον εκφραστή της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας. Κλειδί, άλλωστε, για το τι μέλλει γενέσθαι στο PES αλλά και στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές παρατάξεις είναι οι ευρωεκλογές της ερχόμενης άνοιξης. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ χάσει τη δύναμή του, αυτόματα παύει να είναι πλέον το ίδιο ελκυστικός για τους επίδοξους συμμάχους του. Σε κάθε περίπτωση, στο Κίνημα Αλλαγής δεν τάσσονται εναντίον των προοδευτικών συνεργασιών, κυρίως γιατί αναγνωρίζουν τον κίνδυνο της ακροδεξιάς ανόδου – που δεν απασχολεί μόνο την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, αλλά και το Λαϊκό Κόμμα, που προσπαθεί να βρει τρόπο να την αντιμετωπίσει. Γι’ αυτό και σε ευρωπαϊκό επίπεδο τάσσονται υπέρ των συμμαχιών, μετά όμως τις ευρωεκλογές, όπου κάθε παράταξη θα δώσει τη δική της μάχη.

Οι «πρόσκαιρες συμμαχίες» των Σοσιαλιστών

Η αποστολή της Γεννηματά στη Λισαβόνα δεν είναι εύκολη. Κυρίως γιατί η στάση του Κινήματος Αλλαγής στη συμφωνία των Πρεσπών δημιούργησε έναν σημαντικό πυρήνα διαφωνίας με τη σοσιαλιστική στρατηγική για διεύρυνση προς τα Δυτικά Βαλκάνια – ενώ, αντίστοιχα, δημιούργησε γέφυρες συνεννόησης με τον ΣΥΡΙΖΑ. Ομως, σε κάθε περίπτωση, θεωρούν πως όλα αυτά αποτελούν «πρόσκαιρες συμμαχίες», δίνοντας παραδείγματα Σοσιαλιστών που, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, συστρατεύθηκαν με τον Αλέξη Τσίπρα και που σήμερα έχουν απολέσει την πολιτική τους δύναμη. Και τα ονόματά τους, εξηγούν, τα γνωρίζουν και στη Λισαβόνα αλλά και στις Βρυξέλλες.