Είναι ένα από τα πολλά, πάρα πολλά ποιήματα που δημοσιεύτηκαν σε αμερικανικές εφημερίδες τις ημέρες που ακολούθησαν τη δολοφονία του Τζον Φιτζέραλντ Κένεντι. Αλλωστε ο νεαρός, φωτογενής, χαρισματικός 35ος πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν λάτρης της ποίησης και των τεχνών γενικότερα. Και το αμερικανικό έθνος είχε ανάγκη να διοχετεύσει κάπου τη θλίψη του, κάπως να διαχειριστεί το σοκ του. Ακριβώς 55 χρόνια συμπληρώθηκαν την Πέμπτη από εκείνη την καθ’ ειρωνεία ηλιόλουστη ημέρα στο Ντάλας. Και η δημοτικότητα του JFK παραμένει σταθερά πάνω από το 70%. Οι ιστορικοί τον κατατάσσουν πάντα μεταξύ των καλύτερων προέδρων, κι ας πέρασε κάτι λιγότερο από τρία χρόνια στον Λευκό Οίκο. Οι θεωρίες συνωμοσίας γύρω από τη δολοφονία του παραμένουν μεταξύ των πιο διαδεδομένων παγκοσμίως – μόλις ένα 19% των Αμερικανών πιστεύει πως ο Λι Χάρβεϊ Οσβαλντ έδρασε πράγματι μόνος, και το γεγονός ότι ο Ντόναλντ Τραμπ επέτρεψε πέρυσι να δημοσιοποιηθεί ένα κλάσμα των 30.000 επίμαχων διαβαθμισμένων αρχείων ασφαλώς δεν βοήθησε. Ο Τραμπ… Λένε πως αυτόν ακριβώς ήθελαν εμμέσως πλην σαφώς να στηλιτεύσουν οι υπεύθυνοι του Ιδρύματος της Βιβλιοθήκης του JFK που έφτιαξαν πρόσφατα στον δολοφονηθέντα επίσημο λογαριασμό στο Twitter και ανεβάζουν τακτικά λιγότερο ή περισσότερο γνωστές του ρήσεις με την εξής επισήμανση: «Τα λόγια ενός προέδρου μετράνε». Iσως όμως να πρόκειται για ακόμα μία θεωρία συνωμοσίας.