Τελικά είμαστε μια πνευματικά αδύνατη και «μεταμοντέρνα χώρα» εντός της οποίας δεν μπορεί να γίνει μια σοβαρή συζήτηση. Ετσι, η γνωστή υπόθεση της φτωχής καθαρίστριας έδωσε την ευκαιρία για να υποστηριχθούν αφελείς απόψεις, του τύπου «το δίκαιο είναι το δίκαιο της καθαρίστριας» κ.λπ.
Και κάτω από αυτό το πρίσμα θα ήθελα να συμβάλω στην επίλυση κάποιων παράλογων παρεξηγήσεων:
«Η ιδιαιτερότητα της υπόθεσης». Εάν δηλαδή η καθαρίστρια βεβαίωνε ψευδώς ότι είναι λ.χ. γιατρός και πληρωνόταν – λόγω της προκείμενης τεχνογνωσίας της – από το ελληνικό Δημόσιο με μια υψηλή αμοιβή (ενώ προσέφερε τη μη εξειδικευμένη δουλειά της καθαρίστριας), τότε προφανώς τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Δηλαδή θα θεμελιωνόταν η απάτη του άρθρου 386 του Ποινικού Κώδικα!
Επομένως για να το ξεκαθαρίσουμε σαφώς: Η υπόθεση της δύστυχης καθαρίστριας δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να συνιστά το ποινικό  μοντέλο προσεγγίσεως όλων των χιλιάδων παράνομων προσλήψεων οι οποίες έγιναν τα τελευταία χρόνια (επί τη βάσει των πλαστών πιστοποιητικών)!
Και αυτό γιατί; Γιατί η επίμαχη γυναίκα που μας ενδιαφέρει προσέφερε από το 1996 μέχρι σήμερα ανελλιπώς την εργασία της ως καθαρίστρια (μια μη εξειδικευμένη εργασία) και το ελληνικό κράτος την πλήρωνε αντίστοιχα (για αυτή την απασχόληση). Υπό αυτό το πρίσμα δεν υπήρχε ούτε περιουσιακή βλάβη, ούτε απάτη!
Ολα τα άλλα που ακούγονται αυτές τι τελευταίες μέρες κινούνται στον χώρο του φαντασιακού (ίσως και του γελοίου).
Για να το πούμε πιο απλά: απλώς στην ιστορία τούτη έγινε δεκτή μια «απάτη» που δεν υπήρχε, η τελευταία μετατράπηκε σε διαρκές έγκλημα με βάση το άρθρο 15 του ΠΚ (ενώ δεν είναι) και στο τέλος «μπήκαν» μοιραία και οι επιβαρυντικές περιστάσεις του κακού μετεμφυλιακού νόμου 1608/1950!
Και έτσι επιβλήθηκε τελικά η τερατώδης ποινή των 10 ετών κάθειρξης σε μια γυναίκα, επειδή έκανε μια πλημμεληματική πλαστογραφία (για να βγάλει το ψωμάκι της και να ζήσει τα παιδιά της)!
Επρεπε να τιμωρηθεί; Ναι, μόνο για την πλαστογραφία (η οποία τώρα έχει υποπέσει σε παραγραφή)!
Επιπλέον, για να κάνουμε κάποιες ενδιαφέρουσες συγκρίσεις: η καθαρίστρια τιμωρήθηκε ανελέητα με 10 χρόνια κάθειρξη, ενώ μέλη της οικογένειας του Πρωθυπουργού για ένα ελαφρότερο βεβαίως αδίκημα (πλαστογραφία πιστοποιητικού), πριν από λίγο καιρό απηλλάγησαν με ειδική νομοθετική ρύθμιση (ν. 4411/2016)!
 Τελικά σε αυτή τη ζωή οι ανισότητες μας ακολουθούν παντού! Και μάλιστα σε εξοργιστικό βαθμό!