Την περσινή σεζόν ήταν μια φιλόδοξη καριερίστρια που για χάρη του χρήματος έστησε με την παρέα της μια οικονομική απάτη (στην παράσταση «7»). Ηταν, όμως, και η εύθραυστη σύζυγος, υποταγμένη στην οικογενειακή της εστία στη «Μεγάλη χίμαιρα». Φέτος η Αλεξάνδρα Αϊδίνη υποδύεται τη δασκάλα σε ειδικό σχολείο στην παράσταση «Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα», σε σκηνοθεσία Βαγγέλη Θεοδωρόπουλου στο Θέατρο Τζένη Καρέζη (μαζί με τους Γιάννη Νιάρρο, Μαρία Καλλιμάνη και Θέμη Πάνου, τον οποίο πληροφορίες θέλουν να έχει αντικαταστήσει τον Γιώργο Χρυσοστόμου, όταν ο τελευταίος διαφώνησε με τον σκηνοθέτη).

Η διασκευή του βραβευμένου με 7 βραβεία Ολίβιε ομότιτλου μυθιστορήματος του Μαρκ Χάντον είναι μια γλυκόπικρη ιστορία για τον αυτισμό, την εφηβεία και την οικογένεια. Η Αϊδίνη ως Σιβόν δείχνει τον δρόμο προς την κατανόηση, την αποδοχή και την ενσωμάτωση του αυτισμού στην καθημερινή ζωή. «Είναι ένας ρόλος με συμβολική χροιά. Κατάλαβα ότι έπρεπε να διαβάσω για το σύνδρομο Ασπεργκερ. Με ενδιέφερε πολύ να καταλάβω τι σημαίνει και να δω τους τρόπους με τους οποίους οι δάσκαλοι επεμβαίνουν. Ολο αυτό τελικά με βοήθησε πολύ να καταλάβω τις ιδιαιτερότητες του καθενός γύρω μου ανθρώπου ουσιαστικά και τις αδυναμίες και τις παραξενιές» τονίζει η πρωταγωνίστρια στο «Νσυν».

ΑΝΕΚΤΙΚΟΤΗΤΑ. Η παράσταση επιχειρεί να θίξει με έμμεσο τρόπο το ζήτημα της ανεκτικότητας της σύγχρονης κοινωνίας στο διαφορετικό. «Δεν μπορεί να το εντάξει στην καθημερινότητα. Ή οποιαδήποτε προσπάθεια δεν βγαίνει στην επιφάνεια και ακούμε για άγριες καταστάσεις, τελείως αντίθετες με αυτό. Κι αυτές βέβαια μας εκπροσωπούν απολύτως αφού είναι καθρέφτης μας. Από τη στιγμή που αυτό αποτυπώνεται και βγαίνει τόσο δυνατά – άλλες φορές το ακούμε κι άλλες όχι – προφανώς κάτι συμβαίνει που πρέπει να το αξιολογήσουμε πολύ σοβαρά. Το πρώτο στάδιο είναι η αποδοχή και όχι η άρνηση. Ή το “όχι, δεν ήμουν εγώ”. Ημαστε όλοι εκεί μ’ έναν τρόπο. Θα μπορούσαμε να ήμαστε όλοι εκεί στο συμβάν και θα ήταν πολύ ενδιαφέρον να δούμε πώς θα αντιδρούσαμε. Νομίζω ότι και ο τίτλος του έργου, που έχει τελεία και όχι ερωτηματικό, σημαίνει ότι λίγο – πολύ εν δυνάμει σκοτώνουμε τον σκύλο τα μεσάνυχτα. Ο καθένας με τον δικό του τρόπο. Κι αυτό νομίζω ότι θέλει να πει το έργο, αλλά πολύ λεπτά, αναλύοντας την οικογένεια, το εκπαιδευτικό σύστημα, την κοινωνία, τις εκφάνσεις της με πολύ χιούμορ και με αισιόδοξο τρόπο» τονίζει η Αϊδίνη. «Το ερώτημα που πάντα υπάρχει, αλλά τώρα το έβαλα σ’ ένα μικροσκόπιο είναι κατά πόσο ο καθένας έχει έναν δικό του μικρό αυτισμό. Οπότε μας είδα όλους αυτιστικούς κι έτσι σκέφτηκα με ποιους τρόπους μπορείς να βρεις μια λύση από άλλον δρόμο, χρησιμοποιώντας τις μεθόδους της εκπαίδευσης παιδιών με αναπτυξιακές διαταραχές» επισημαίνει και καταλήγει: «Κάποιες φορές εγκλωβιζόμαστε όλοι σε κάτι δικό μας, σε έναν τεράστιο φόβο. Αυτό που παρατηρώ τελευταία είναι ότι αποδεχόμαστε την άμυνα ως την καλύτερη επίθεση. Επιτιθέμεθα ενώ θα έπρεπε να είναι το αντίστροφο. Αντί να επιτεθούμε, να αμυνθούμε και να καταλάβουμε ότι αμυνόμαστε».

INFO

«Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα», από Τετάρτη έως Κυριακή στο Θέατρο Τζένη Καρέζη (Ακαδημίας 3, Αθήνα, είσοδος 12-20 ευρώ)