Να σας πω την αλήθεια; Δεν θα ήθελα να είμαι στη θέση του Τσίπρα.

Οχι επειδή θα χάσει – όλοι κάποτε χάνουν στην πολιτική…

Αλλά επειδή μοιάζει σε καταφανή αδυναμία να καταλάβει, άρα και να διαχειριστεί, την ενδεχόμενη ήττα του.

Ξέρουμε από το στόμα του ίδιου του Ζάεφ ότι ο Τσίπρας σχεδίαζε να κάνει εκλογές τον Σεπτέμβριο, μόλις θα βγαίναμε από το Μνημόνιο. Ηταν μια λογική επιλογή.

Το Μάτι τον έκαψε – πάνε οι εκλογές.

Εκτοτε προσπαθεί να αρπάξει το ριμπάουντ αλλά δεν του κάθεται τίποτα.

Βγήκαμε από το Μνημόνιο, μοίρασε υποσχέσεις στη ΔΕΘ, μετράει διορισμούς, πήγε να τα βρει με τον Αρχιεπίσκοπο, δεν κόπηκαν οι συντάξεις, είπε μήπως γίνει σοσιαλιστής, σκορπάει λεφτά – ακόμη κι εκείνα που δεν έχει…

Αποτέλεσμα; Τζίφος!

Η διαφορά είναι στις δέκα, δώδεκα μονάδες ακατέβατες. Τι έχουν τα έρμα και ψοφούν;

Δύο εξηγήσεις μπορώ να δώσω και η μία δεν αποκλείει την άλλη.

Η πρώτη λέει ότι οι ψηφοφόροι έχουν κάνει εδώ και καιρό την επιλογή τους. Ακόμη κι όσοι δηλώνουν αναποφάσιστοι είναι απολύτως αποφασισμένοι. Απλώς περιμένουν την κάλπη.

Ο,τι κι αν τους πει ή τους τάξει πλέον ο ΣΥΡΙΖΑ, «μπαινάκης, βγαινάκης».

Η δεύτερη υποστηρίζει ότι η κυβέρνηση δεν διαθέτει απάντηση στο κεντρικό εκλογικό ερώτημα: γιατί πρέπει κάποιος να τους ξαναψηφίσει;

Επειδή δεν κόπηκαν οι συντάξεις που μόνοι τους είχαν ψηφίσει να κοπούν; Επειδή έχουν σκοτώσει την κοινωνία στους φόρους; Επειδή ανέλαβε υπουργός η Νοτοπούλου; ‘Η επειδή ο Μητσοτάκης έγινε ξαφνικά… ακροδεξιός;

Πληροφορούμαστε από τον ιταλικό Τύπο ότι ο Τσίπρας συμβούλευσε την ιταλική κυβέρνηση να κάνει ό,τι έκανε κι εκείνος: κωλοτούμπα!

Φαίνεται να μην αντιλαμβάνεται ότι αυτή ακριβώς η κωλοτούμπα είναι που τον ακύρωσε στρατηγικά. Αυτήν κουβαλάει ακόμη και σήμερα στην πλάτη του.

Οταν έχεις κερδίσει δύο εκλογές κι ένα δημοψήφισμα εξαπατώντας ή παραμυθιάζοντας την κοινωνία, δύσκολα θα βρεις ψηφοφόρους διατεθειμένους να σε πιστέψουν ξανά.

Στην καλύτερη περίπτωση έχεις πρόβλημα αξιοπιστίας. Στη χειρότερη δεν θέλουν να σε ξαναδούν.

Αυτή όμως είναι η πραγματική συνεισφορά του ΣΥΡΙΖΑ στη χώρα: κατέρριψε τις αρλούμπες του διαψεύδοντας τον εαυτό του.

Γι’ αυτό και όλες οι ποιοτικές έρευνες δείχνουν ότι η σημερινή Ελλάδα έχει μακρινή σχέση με την Ελλάδα που ψήφισε Τσίπρα το 2015.

Είναι πιο ώριμη. Πιο προσγειωμένη. Πιο υποψιασμένη. Πιο ρεαλίστρια.

Τελικά η μεγάλη επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ είναι ότι διαμόρφωσε μια Ελλάδα που θέλει να γυρίσει την πλάτη της στον ΣΥΡΙΖΑ.

Κι αυτό πρέπει να του το αναγνωρίσουμε.