Από το βήμα της Βουλής χθες το πρωί, ο Αλέξης Τσίπρας κατηγόρησε τον Κυριάκο Μητσοτάκη πως όταν φέρνει «προς ψήφιση μέτρα ελάφρυνσης για τις πολύπαθες κατηγορίες των πολιτών, μεσαία και χαμηλότερα στρώματα που σήκωσαν τα βάρη», εκείνος δεν είναι ποτέ στην αίθουσα της Ολομέλειας. Ο γαλάζιος αρχηγός, όμως, του απάντησε το απόγευμα από το πόντιουμ των βραβείων Βιώσιμης, Καινοτόμου και Υπεύθυνης Επιχειρηματικότητας που διοργάνωσε το Επαγγελματικό Επιμελητήριο Αθηνών στο Μέγαρο Μουσικής.

Η απάντησή του θα μπορούσε να συνοψιστεί στην παράφραση του στίχου του γνωστού λαϊκού άσματος του Στράτου Διονυσίου που χρησιμοποίησε ο πρόεδρος της ΝΔ, «μας υποχρέωσε, αλλά δεν μας είπε τελικά πόσα μας χρέωσε». Ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κατηγόρησε τον Πρωθυπουργό για πολλά. Πως διέλυσε τις τράπεζες κι επέβαλε capital controls. Εξαπάτησε τους Ελληνες με ένα δημοψήφισμα – παρωδία. Υπέγραψε το τρίτο Μνημόνιο. Επέβαλε 10 δισ. πρόσθετα μέτρα. Δέσμευσε τη χώρα σε υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα. Υποθήκευσε τη δημόσια περιουσία για 99 χρόνια. Την κρατά εκτός αγορών. Διέλυσε τη μεσαία τάξη. Με δυο λόγια τον κατηγόρησε ότι υπονομεύει τη χώρα.

Ωστόσο, δεν έμεινε μόνο στην αντιπολιτευτική κριτική. Ενώπιον ενός κοινού αναμφίβολα προνομιακού για το κόμμα του παρουσίασε και τους τρεις κεντρικούς άξονες του νεοδημοκρατικού αναπτυξιακού σχεδίου, το οποίο – όπως τόνισε – δίνει έμφαση στην επιχειρηματικότητα. Πρώτος άξονας,  η αλλαγή της δημοσιονομικής πολιτικής. Επανέλαβε τις δεσμεύσεις του για μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων από το 29% στο 20% και των μερισμάτων από το 15% στο 5%. Μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 30% εντός διετίας και των εισφορών από το 20% στο 15%. Και μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση.

Ο δεύτερος άξονας κωδικοποίειται από την Πειραιώς ως «ολοκληρωμένη στρατηγική μεταρρυθμίσεων» κι ο πρόεδρος της ΝΔ έδωσε κάποια παραδείγματα. Οπως η ανάπτυξη των επιχειρηματικών πάρκων που θα λειτουργούν ως οργανωμένοι υποδοχείς επιχειρήσεων και ως ενδιάμεσοι φορείς αδειοδότησης. Ή η απλούστευση των αδειοδοτήσεων με κατάργηση του συστήματος περιβαλλοντικής αδειοδότησης με βάση τις οχλήσεις και διατήρηση μόνο των περιβαλλοντικών επιπτώσεων.

Ο τρίτος άξονας περιγράφηκε ως «διάχυση της ευημερίας» όχι μόνο στους μετόχους των εταιρειών, αλλά και στους εργαζομένους τους. Κατά την άποψη του Μητσοτάκη οι αποδοχές των τελευταίων πρέπει να ακολουθούν την πορεία της απασχόλησης και της παραγωγικότητας. Εξού και χαρακτήρισε καλοδεχούμενη την αύξηση του κατώτατου μισθού που θα συμφωνείται ύστερα από ελεύθερες συλλογικές διαπραγματεύσεις. Και άμεση κατάργηση του υπο-κατώτατου μισθού.